Hypospadie is een slechte ontwikkeling in het urogenitale kanaal. Bij getroffen jongens, de urinebuis zit niet op het puntje van de penis. Dit leidt tot verschillende functionele beperkingen die operatief kunnen worden behandeld.
Wat is hypospadie?
Bij hypospadie bevindt de urethrale opening zich aan de onderkant van de penis en gaat deze niet open aan het uiteinde van de penis. In dit geval is het urinebuis wordt ingekort. Afhankelijk van de ernst kan de urinebuis kan dan eindigen onder de eikel of zelfs bij het perineum. Dit maakt het moeilijk voor de getroffen jongen of man om staand te plassen, omdat de stroom achteruit loopt. Hypospadie is een van de meest voorkomende genetische misvormingen van het mannelijke urogenitale kanaal. Het gaat niet zelden gepaard met enorm psychologisch spanning zowel voor de ouders als voor de getroffen jongen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen hypospadie van de klieren, de penis en het scrotum. De mildste vorm, namelijk glandulaire hypospadie, komt het meest voor. In dit geval bevindt de urethrale opening zich aan de onderkant van de eikel. Bij hypospadie van de penis komt de urethra uit in de schacht van de penis, wat vereist is therapie en kan leiden op functionele beperkingen. De meest ernstige vorm is scrotale hypospadie, waarbij de urethrale opening zich aan de basis van de penis of perineum bevindt.
Oorzaken
Hypospadie is een erfelijke misvorming. Rond de 14e week van zwangerschap, urethrale vorming is meestal voltooid. Tot dan kunnen er echter ontwikkelingsstoornissen of -onderbrekingen optreden. De ernst van hypospadie hangt af van het ontwikkelingsstadium waarin de aandoening optreedt. Naast de erfelijke factor spelen ook endocrinologische en omgevingsinvloeden een rol. Zo komt er een defect in de receptoren voor testosteron is aangetoond. Als de moeder het hormoon inneemt progesteron gedurende zwangerschap, dit kan het risico van de baby om hypospadie te ontwikkelen verhogen. Bovendien worden baby's geboren ondergewicht lijken een hoger dan gemiddelde incidentie van hypospadie te hebben. De exacte factoren die hiertoe leiden voorwaarde zijn nog niet volledig begrepen.
Symptomen, klachten en tekenen
Hypospadie kan voornamelijk worden geïdentificeerd door de verkorte urethrale opening. Bij jongens eindigt de urethrale opening meestal onder de eikel, bij meisjes eindigt deze in de vaginale wand. Personen die aan hypospadie lijden, hebben problemen met urineren en ejaculeren. Tijdens het plassen en geslachtsgemeenschap kan er sprake zijn van pijn en brandend gevoel, dat gewoonlijk na een paar seconden tot minuten verdwijnt. Bovendien manifesteert de misvorming zich door herhaalde infecties en ontstekingen in het getroffen gebied. Getroffenen zijn in het algemeen ernstig beperkt in hun dagelijks leven en hebben naast de feitelijke symptomen ook last van vermijdingsgedrag en de gevolgen die daaruit voortvloeien. Bijvoorbeeld regelmatig urineretentie kan veroorzaken ontsteking en, in het ergste geval, leiden naar incontinentie. Het vermijden van geslachtsgemeenschap levert onder meer ook psychische problemen op. De getroffenen voelen zich vaak buitengewoon ongemakkelijk bij de voorwaarde en zich terugtrekken uit het sociale leven. De vaak chronische symptomen kunnen psychisch ongemak veroorzaken bij patiënten en leidenbijvoorbeeld op de ontwikkeling van minderwaardigheidscomplexen en depressieve stemmingen. Om deze reden moeten hypospadie vroegtijdig worden gediagnosticeerd en door chirurgische ingrepen worden gecorrigeerd.
Diagnose en verloop
De basisdiagnose wordt gesteld door de behandelende uroloog na een gedetailleerde fysiek onderzoek. Vervolgens wordt in de meeste gevallen een echografie van de urethra besteld. Dit dient onder meer om de mate van ernst te verduidelijken. Als het ultrageluid onderzoek valt op, vervolgens wordt een urogram gemaakt. Dit is een contrastmiddel Röntgenstraal van de nieren en de urinewegen. Naast deze diagnostische maatregelen, een mictie cystourethrografie (MCU) kan ook worden uitgevoerd, waarbij de blaas wordt onderworpen aan een Röntgenstraal onderzoek voor en na het plassen. Als onderdeel van het diagnostische proces is het ook belangrijk om de ernst van hypospadie te bepalen. Kortom, het beloop van hypospadie is absoluut positief met het recht therapie. In veel gevallen kan de slechte ontwikkeling zowel cosmetisch als functioneel worden gecorrigeerd door middel van passende maatregelen maatregelen.
Complicaties
Hypospadie zorgt ervoor dat de patiënt ongemak ervaart in de geslachtsorganen.In de meeste gevallen lijdt de patiënt aan ongemak tijdens ejaculatie en urineren. Dit kan ernstige en veroorzaken brandend pijn, wat een negatief effect heeft op het dagelijks leven. Daarnaast hebben de meeste mannen last van pijn tijdens geslachtsgemeenschap. Als gevolg van deze pijn kunnen vaak psychische klachten ontstaan die leiden tot minderwaardigheidscomplexen of een verminderd zelfbeeld. Verder Depressie en ander psychisch ongemak kan ook voorkomen. Hypospadie hoeft niet in alle gevallen te worden behandeld. Als de patiënt geen ernstige symptomen heeft of zich beperkt voelt in zijn dagelijks leven, is behandeling niet verplicht. In dit geval zijn er geen complicaties. Behandeling is noodzakelijk als de hypospadie tot pijn of ernstige psychologische complicaties leidt. In dit geval is meestal een chirurgische ingreep nodig. Deze procedure veroorzaakt ook geen bijzondere complicaties. In zeldzame gevallen kunnen de incisieplaatsen na een operatie geïnfecteerd raken en moeten ze daarom worden behandeld antibiotica. De levensverwachting wordt niet beïnvloed door hypospadie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Hypospadie wordt meestal onmiddellijk na de geboorte vastgesteld. Of verdere doktersbezoeken nodig zijn, hangt onder meer af van de ernst van de misvorming en eventuele bijbehorende symptomen. Een kleine urethrale opening kan direct na de geboorte worden gesloten en vereist slechts enkele controles daarna. Ernstigere misvormingen, die mogelijk verband houden met problemen met plassen en ejaculatie, vereisen een uitgebreide medische behandeling. Ouders moeten het kind naar de dokter brengen als hij of zij klaagt over pijn tijdens het plassen of daar symptomen van vertoont koorts. Als de urethrale opening ontstoken raakt, is verdere medische behandeling aangewezen. De getroffen persoon moet onmiddellijk naar een uroloog worden gebracht. Vroegtijdige behandeling vermindert het risico op ernstige complicaties. Daarom moeten hypospadie zo snel mogelijk worden opgehelderd en behandeld, ongeacht of er andere klachten worden toegevoegd. Kinderen van moeders die het hormoon gebruiken progesteron gedurende zwangerschap zijn bijzonder waarschijnlijk geboren met hypospadie. Dat is de reden waarom aanstaande moeders die regelmatig medicatie nemen, dat zouden moeten doen praten regelmatig naar hun arts en die van hun kind volksgezondheid gecontroleerd.
Behandeling en therapie
In milde gevallen van glandulaire hypospadie is meestal geen therapeutische interventie nodig. Het is niet ongebruikelijk dat mensen met zeer milde vormen zich niet bewust zijn van hun hypospadie. Als er echter functionele beperkingen aanwezig zijn, wordt meestal een chirurgische ingreep aanbevolen. Dit wordt idealiter uitgevoerd vanaf het eerste levensjaar van de getroffen jongen. Als de urethra vernauwd is, kan een operatie bij zuigelingen al nodig zijn. Het is een ingewikkelde operatie die enkele uren kan duren. De operatie vindt altijd plaats onder narcose. Om hypospadie te corrigeren, zijn er verschillende chirurgische benaderingen, afhankelijk van de huidige ernst van de slechte ontwikkeling. Chirurgen moeten zich ook bewust zijn van andere misvormingen van het urogenitale kanaal die vaak samen met hypospadie optreden. Deze omvatten een slechte ontwikkeling van het erectiele weefsel in de penis of kromming van de penisschacht. Het is ook niet ongebruikelijk om een gespleten voorhuid te hebben, wat betekent dat de voorhuid aan de ene kant langer is en aan de andere kant van de penis ontbreekt. Tijdens de operatie wordt de urethra op het puntje van de penis geplaatst. Dit is om normaal urineren of een erectie mogelijk te maken. Bovendien proberen chirurgen de penis recht te trekken.
het voorkomen
Omdat hypospadie een genetische of endocrinologische slechte ontwikkeling is in het urogenitale kanaal die optreedt tijdens vroege zwangerschap, voorkomen is niet mogelijk.
Follow-up
Zodra hypospadie is behandeld, kunnen kleine blauwe plekken en zwellingen ontstaan. Deze genezen echter na ongeveer vier weken. Kinderen die een operatie hebben ondergaan, hebben regelmatige vervolgafspraken nodig. Ze blijven meestal twee tot drie dagen in bed en houden het verband drie tot zeven dagen aan. Na zorgvuldige verwijdering en klemming van de buikkatheter mag het kind normaal plassen. Afhankelijk van de behandelmethode kan het genezingsproces iets langer duren. Kamille baden versnellen de genezing. de penis moet uiterlijk na vier tot zes weken worden hersteld. Tijdens de controleonderzoeken overtuigt de arts zichzelf van die van de patiënt voorwaarde. Direct na de operatie voelen kinderen vaak lichte pijn. Als de penis genezen is, blijft er een litteken achter, dat ringvormig onder de eikel doorloopt en soms ook langs de onderzijde. Dit is waar de gelijkenis met traditioneel besnijdenis wordt duidelijk. Bij vervolgzorg thuis is enige voorzichtigheid geboden bij het lopen en andere bewegingen maken. Kinderen zorgen er vaak automatisch voor dat ze niet te heftig bewegen. Ouders kunnen echter ook oppassen dat hun kroost niet te snel gaat sporten. Het ziekteverlof van een week is hierbij een belangrijke ondersteuning.
Dit is wat u zelf kunt doen
Als er slechts een lichte misvorming in het eikelgebied is, hoeft hypospadie in de meeste gevallen niet te worden behandeld. Desalniettemin kan pijn optreden tijdens het plassen en, later in het leven, tijdens geslachtsgemeenschap, die, voor zover het een licht ongemak is, kan worden behandeld met pijnstillers van de apotheek. Bij ernstigere klachten kan een operatie nodig zijn. Na een dergelijke operatie kan de getroffen persoon het herstel bevorderen door de juiste hygiëne in acht te nemen maatregelen en het verzorgen van het gebied waar de operatie plaatsvond voor een paar dagen. Activiteiten die de penis en het intieme gebied in het algemeen zouden kunnen belasten, moeten in de eerste periode na de operatie worden vermeden. Omdat de operatie meestal plaatsvindt in de eerste twee levensjaren, moeten ouders op eventuele afwijkingen letten en contact opnemen met de verantwoordelijke arts als er tekenen van pijn of soortgelijke symptomen zijn. Andere maatregelen beperken zich tot het goed verzorgen van het chirurgische litteken om het ontstaan van een groter litteken te voorkomen. Het kind moet zoveel mogelijk worden geïnformeerd over de redenen voor de operatie.
