Rekoefeningen | Oefeningen voor de ziekte van Osgood Schlatter

Rekoefeningen

Stretching oefeningen zijn vooral belangrijk bij de ziekte van Osgood Schlatter om de spanning in de inbrengpees van het dijbeen te verminderen quadriceps op het scheenbeen. Sommige oefeningen zoals quadriceps stretching in de staande, laterale en rugligging kunnen gemakkelijk thuis worden uitgevoerd en zijn daarom al beschreven in de bovenstaande paragraaf: Daarnaast handmatig, passief rekoefeningen kan ook worden uitgevoerd. Meer informatie over stretching oefeningen zijn hier te vinden: Rekoefeningen Liggend strekken Hiervoor ligt de patiënt in rugligging op een steun, zodat de zijne been te strekken hangt in een overhangende positie van de steun af (bij voorkeur de therapiebank, een bed of tafel thuis) Het gezonde been wordt aan de achterkant van de dij en trok naar de borst.

De been aan de aangedane zijde wordt nu actief in de steun gedrukt, een partner kan de onderbeen en druk het voorzichtig in de stretch (hiel naar de billen). De rek moet over de hele voorkant worden gevoeld dij en lies. Een zachte tot gemiddelde trekkracht moet merkbaar zijn, pijn mag niet voorkomen.

De oefening kan worden gevarieerd als er problemen zijn met de bekkenpositie. In dit geval wordt er meer nadruk gelegd op het indrukken van de dij in de pad. Indien nodig kan het bovenbeen ook in de overhang hangen en door een partner of therapeut licht in de rek worden gedrukt. Deze positie kan maximaal 2 minuten worden vastgehouden als een strekpositie. Als alternatief kan de oefening 2-3 keer gedurende 30 seconden worden uitgevoerd.

Oefeningen op apparatuur

De Theraband is een goed mobiel hulpmiddel voor oefeningen tegen de ziekte van Osgood Schlatter voor onderweg of thuis. Er is een oefening voor de been krul en een voor de been extensie​ 1) Training van het been curl Om de beenkrul te trainen, de Theraband kan worden bevestigd aan een kolom (tafelpoot of iets dergelijks) voor de patiënt, waardoor een lus ontstaat waarin de patiënt zijn voet kan plaatsen.

De patiënt zit op een kruk of een tafel zodat hij zijn voet uit de zitting en onder de rand van de tafel kan trekken. Hij buigt nu zijn knie tegen de weerstand van de riem in. De spanning moet in de achterkant van de dij worden gevoeld.

2) Training van het been extensie De oefening voor beenverlenging wordt analoog in de andere richting gedaan. De band wordt achter de patiënt gefixeerd en hij strekt het been in de lus naar voren tegen de weerstand van de band in. De oefening kan worden uitgevoerd in 3-4 sets met ca. 15 herhalingen. Er is een groot aantal alternatieve trainingsvarianten die kunnen worden aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt.