Vinger en duimgewricht osteoartritis (synoniemen: Thumb artrose duimgewricht artrose; vinger artrose; vingergewricht artrose; hand artrose; ICD-10-GM M19.-: Andere artrose) is een gewrichtsaandoening die gepaard gaat met degeneratieve veranderingen in het gewricht kraakbeen, gezamenlijke capsule, en subchondraal bot van de vinger en duim gewrichten.
Normaal gesproken is de kraakbeenSamen met de synoviale vloeistof (synoviaal vocht), beschermt de gewrichten en fungeert als een soort "schokken absorber ”. Vanwege osteoartritiskan deze functie niet meer worden gegarandeerd. De ziekte is onderverdeeld in de volgende vormen van artrose:
- Primaire vormen - bijv. Door overmatig gebruik.
- Secundaire vormen - als gevolg van misvormingen, ziekten, trauma (verwondingen), chirurgie, enz.
De pols wordt het meest aangetast door:
- Distale interfalangeale gewrichts (DIP) artrose.
- Rhizartrose (M18.-: rhizartrose [artrose van het duimzadelgewricht]) (4% van alle artrose)
- Metacarpofalangeale gewrichts (MCP) artrose.
- Proximaal interfalangeaal gewricht (PIP) -artrose
Andere vormen van artrose van de vingers zijn onder meer:
- Bouchard's artrose (Bouchard-knooppunten bij het PIP-gewricht; artrose van de mediale vinger gewrichten ICD-10 M15.2: Bouchard-knooppunten (met artropathie)).
- De artrose van Heberden (Knooppunten van Heberden aan het DIP-gewricht; artrose van de vingeruiteinden; ICD-10 M15.1: knooppunten van Heberden (met artropathie))
Geslachtsverhouding: vrouwen hebben meer kans op artrose dan mannen.
Frequentiepiek: de ziekte komt voornamelijk voor op oudere leeftijd; een aanzienlijke toename vindt plaats in het 6e levensdecennium.
Artrose is de meest voorkomende gewrichtsaandoening bij volwassenen.
De prevalentie (ziektefrequentie) is 30% bij vrouwen en 25% bij mannen (in de leeftijdsgroep 45-65 jaar); vanaf de leeftijd van 60 jaar wordt ruim de helft van de vrouwen en een derde van de mannen getroffen.
Verloop en prognose: het begin van het vinger- en duimgewricht artrose is meestal geleidelijk. De ziekte is niet te genezen, maar adequate behandelingen kunnen de symptomen aanzienlijk verlichten en progressie (progressie) voorkomen of vertragen.
