Hoe wordt schouderartrose behandeld?
Zoals vaak het geval is, de therapie van schouder artrose is opgedeeld in het conservatieve en het operatieve deel. In principe hebben conservatieve maatregelen de voorkeur boven chirurgie. Schouder artrose kan niet worden genezen door conservatieve (niet-operatieve) maatregelen.
Alle relevante behandelingsmaatregelen zijn gericht op: a. Het doel is om de functie van de schouder te behouden en de progressie van de schouder te minimaliseren artrose. De behandelingsopties omvatten
- Een pijnverlichting
- Behoud en verbetering van gewrichtsmobiliteit en
- Spierversterking
- Pijnstillers (analgetica)
- Niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (NSAID's) - voor pijn therapie, vooral in de ontstekingsfase van de ziekte (bijv. Diclofenac, Ibuprofen, Arcoxia)
- Cortison - geïnjecteerd in het gewricht (intra-articulair) of onder het acromion (subacromiaal) voor sterke ontstekingsremmende effecten
- Hyaluronzuur - Hyaluronzuren behoren tot de groep van zogenaamde chondroprotectiva.
- Hyaluronzuur is een natuurlijke bouwsteen van kraakbeen dat gaat verloren bij artrose.
If hyaluronzuur wordt rechtstreeks geïnjecteerd in een gewricht dat is beschadigd door artrose, de kwaliteit van de rest kraakbeen verbetert, wat een positief effect heeft op pijn en mobiliteit.
- Fysiotherapie - om gewrichtsmobiliteit en spierversterking te behouden (actieve en passieve bewegingsoefeningen, stretching, manuele therapie, isometrische spieropbouw en nog veel meer)
- Fysiotherapie - verkoeling, pijnstillende huidige toepassingen, iontoforese
- Röntgenstimulatie
Pijnstillers kan de belangrijkste behandeling voor zijn schouder artrose. Het is erg belangrijk om de dosering van de medicatie langzaam te verhogen en te beginnen met lichter pijn medicatie. Op deze manier behoudt u, als de pijn toeneemt, de mogelijkheid om de dosering te verhogen en de maximale dosering niet meteen aan het begin van de therapie uit te putten.
Bovendien een permanent pijntherapie moet worden vermeden vanwege de sterke bijwerkingen. Bij acute klachten kunnen medicijnen zoals paracetamol, ibuprofen or diclofenac moet worden gestart. Het voordeel van de laatste twee is dat ze naast pijnverlichting ook ontstekingsremmend werken en zo ontstekingen van het zieke gewricht voorkomen.
Diclofenac kan ook rechtstreeks op het aangetaste gebied worden aangebracht in de vorm van een crème die bekend staat als Voltaren®. Het wordt in het betreffende gebied opgenomen en is daar vooral effectief. Op deze manier kunnen bijwerkingen in andere delen van het lichaam worden verminderd.
Als deze medicijnen niet langer voldoende zijn, sterker pijnstillers zoals tramadol, die tot de opiaatgroep behoort, worden ook gebruikt. Schoudergewricht schoonmaken (debridement) als onderdeel van een schoudergewricht endoscopie (artroscopie) en mogelijk de gelijktijdige verwijdering van de slijmbeurs van de acromion kan slechts enige tijdelijke verlichting bieden. De gouden standaard (aanbevolen therapie) bij de chirurgische behandeling van ernstig schouder artrose is een endoprothetische gewrichtsvervanging (schouderprothese).
Bij deze procedure worden de versleten delen van de humerus hoofd en de schouderspanwijdte (glenoïd) worden vervangen door kunstmatige materialen. In de afgelopen 20-30 jaar is er grote vooruitgang geboekt in de ontwikkeling van schouderprothesen. Moderne schouderprothesen kunnen de gecompliceerde, interindividueel variërende anatomie (structuur) van de schouder reproduceren, waardoor de chirurg bijna alle opties heeft om de optimale prothese voor de patiënt te selecteren. Permanente verstijving van de schoudergewricht (artrodese) en verwijdering van het schoudergewricht zonder vervanging (resectie-artroplastiek) zijn voorbehouden aan bijzonder gecompliceerde gevallen, bijvoorbeeld na mislukte gewrichtsvervanging of bacteriële infectie (beide zeer zeldzaam).
