Luierdermatitis

Synoniemen in de breedste zin van het woord

dermatitis ammoniacalis, dermatitis pseudosyphilitica papulosa, dermatitis glutaealis infantum, erythema papulosum posterosivum, erythema glutaeale, posterosieve syphiloid

Definitie

Meer dan tweederde van alle zuigelingen ontwikkelt luierdermatitis, die wordt veroorzaakt door een uitgebreide, prikkelbare ontsteking met

  • Roodheid
  • Vochtigheid en
  • puisten

is gemarkeerd in het luiergebied. Kinderen ontwikkelen vaak meerdere keren acute luierdermatitis tijdens hun verschoningsjaren. De ontwikkeling van servetdermatitis wordt bevorderd door een aantal factoren, zoals diarree (diarree) of zeldzame luierwisselingen. Als complicatie kan tijdens een dergelijke ontstekingsperiode een extra schimmelkolonisatie met Candida albicans optreden, waarna een zogenaamd luier sororum ontstaat, of, in het zeldzamere geval, bacteriën kan zich vestigen in het gebied van de ontsteking. Therapeutisch gezien is het belangrijkste om preventieve maatregelen te nemen of zalven te gebruiken.

Epidemiologie

Bijna alle kinderen ontwikkelen minstens één keer tijdens hun luierleeftijd een vorm van luierdermatitis. Daarnaast wordt het voorkomen beïnvloed door zowel hygiëne en voeding als het klimaat.

Veroorzaken

Baby's legen hun blaas heel vaak gedurende de dag, vooral in de eerste paar dagen. Als de baby lange tijd in de warme, vochtige luier ligt, zwelt de bovenste huidlaag, het hoornvlies, op. Dit verstoort de natuurlijke beschermende functie van de huid en bevordert het ontstaan ​​van een ontsteking.

Niet alleen langdurig in de urine liggen kan echter leiden tot luierdermatitis in het luiergebied, maar ook uitwerpselen of zeepresten kunnen een barrière-aandoening van de huid in het gebied van de luier veroorzaken. Omdat de huid vatbaarder is voor ziekteverwekkers, vooral schimmels, als gevolg van de veranderde laag van het hoornvlies, treedt een bijkomende infectie van het ontstoken gebied met Candida albicans, een schimmelsoort, vaak later in het verloop van de ziekte op. Het is nog niet voldoende duidelijk of bacteriën penetreren ook gemakkelijker en leiden tot een infectie.

Anders is bekend dat een verminderde toestand van volksgezondheid van het kind is voorstander van de ontwikkeling van luierdermatitis. De aanleg (aanleg) voor psoriasis of een andere inflammatoire huidziekte met jeuk (eczeem) kan ook de oorzaak zijn van luierdermatitis. Als luierdermatitis niet correct wordt behandeld, ontwikkelen zich door de vochtige en warme omgeving schimmelsporen op de ontstoken huid van de billen.

Dit wordt dan luierzweren of candidose genoemd. In de meeste gevallen is het de gist schimmel Candida albicans. Luier soror is te herkennen aan de sterk rode huid, met extra puisten en schubben.

De ontsteking verspreidt zich vaak naar het genitale gebied. Het kan zich echter ook verspreiden naar de dijen, billen en rug. Omdat het luierhuisdier vaak ernstige jeuk veroorzaakt en pijn voor de baby moet de therapie zo snel mogelijk worden gestart. In dit geval moet een arts worden geraadpleegd die speciale zalven tegen de schimmel zal voorschrijven.