Introductie
Magnetische resonantiebeeldvorming is een van de leidende procedures voor screening, diagnose en therapieplanning en implementatie met betrekking tot prostaat ziekten - vooral prostaat kanker: 85% van alle prostaat gevallen van kanker kunnen worden opgespoord met behulp van MRI. Als, aan de andere kant, geen specifieke wijzigingen in het prostaat aanwezig zijn in de MRI, deze kunnen met 90% zekerheid worden uitgesloten. MRI van de prostaat wordt zelfs eerder als het meest betrouwbare diagnostische hulpmiddel beschouwd ultrageluid, elastografie en punch biopsie. Andere voordelen van MRI-beeldvorming zijn het niet-invasieve, pijnloze karakter en de afwezigheid van blootstelling aan straling (in tegenstelling tot CT of conventionele röntgenfoto's). Niet elke prostaatziekte is echter ook een indicatie voor een MRI-onderzoek, juist omdat het een erg dure ingreep is.
Indicaties voor een MRT van de prostaat
In tegenstelling tot CT of röntgenfoto's is MRI bijzonder geschikt voor het afbeelden van weke delen en dus van de prostaat. De doorsnedebeelden gegenereerd door middel van een magnetisch veld maken het mogelijk om conclusies te trekken over de morfologie, bloed doorstroming (en mogelijke bloeding), verkalking en uiteindelijk ook goedaardige of kwaadaardige veranderingen in de prostaat. Dit omvat enerzijds de procedure voor vroege detectie: als verhoogde PSA-waarden worden gedetecteerd of als de arts een abnormale palpatie detecteert tijdens de fysiek onderzoekkan de MRI worden gebruikt om een ​​kwaadaardige verandering te detecteren of uit te sluiten, zodat een onnodige biopsie kan mogelijk worden vermeden.
Aan de andere kant kan de MRI een specifieke planning mogelijk maken voor een mogelijk noodzakelijke stoot biopsie in het geval dat het PSA-niveau blijft stijgen ondanks eerdere biopsieën zonder kanker detectie. Als het echter prostaat is kanker is al gedetecteerd, dient de MRI vervolgens om de exacte omvang en het verloop van de ziekte in het bekkengebied te beoordelen en om het verloop van de behandeling verder te plannen en te volgen. Ten slotte kan het ook worden gebruikt bij het zoeken naar een mogelijke herhaling van een prostaatkanker dat is al behandeld.
MRI-beeldvorming is daarentegen minder nuttig als prostaatontsteking (prostatitis) is overheersend, omdat het het moeilijker maakt om eventuele kwaadaardige veranderingen op te sporen. Zelfs een simpele, goedaardige prostaatvergroting (goedaardige prostaathyperplasie; BPH) is geen indicatie. Ter voorbereiding op de MRI onderzoek van de prostaatwordt de patiënt meestal geadviseerd om ongeveer 4 uur voor aanvang van het onderzoek geen voedsel te eten.
Kleine hoeveelheden water en eventueel noodzakelijke tabletten kunnen echter zoals gebruikelijk vóór het onderzoek worden ingenomen. Kort voordat het onderzoek begint, wordt de patiënt gevraagd om alle metalen voorwerpen (sieraden, horloges, piercings, kunstgebit, haar clips enz.) en om kleding met metalen onderdelen (bijv. beugelbeha, knopen, ritssluiting enz.) te verwijderen.
Het ondergoed en meestal ook een (metaalvrij) T-shirt, kunnen aangekleed blijven. Vervolgens wordt de patiënt gevraagd om de blaas volledig om de best mogelijke beeldvorming te bereiken. Nadat de patiënt zich in rugligging op de onderzoeksbank heeft geplaatst, waarop hij later voor beeldvorming in de MRI-buis wordt geschoven, wordt een koptelefoon tegen de harde kloppende geluiden van het apparaat en een noodbel geplaatst. In de regel wordt ook een verblijfscanule in het antecubitaal geplaatst ader om de toediening van contrastmiddel mogelijk te maken dat nodig kan zijn voor MRI van de prostaat vóór of tijdens het onderzoek. Om beeldstoringen te vermijden en de beeldkwaliteit te verbeteren, kan het ook nodig zijn om een ​​aanvullend medicijn toe te dienen dat de darmbewegingen ontspant en kalmeert (bv. Buscopan®).
