Hirsuties papillaris penis zijn huid laesies aan de rand van de mannelijke eikel die lijken wrat-achtige hoorntjes en kan zich uitstrekken over het ligament van de voorhuid. De anomalieën hebben geen pathologische waarde, maar komen overeen met een onschadelijk atavisme. De behandeling valt niet onder volksgezondheid verzekering omdat er geen behoefte aan is therapie vanuit medisch oogpunt.
Wat is hirsuties papillaris penis?
In hirsuties papillaris penis of hirsuties papillaris coronae glandis, wrat-Achtig huidveranderingen vormen aan de rand van de eikel, die wit, huidkleurig of roodachtig kan lijken. In de Duitssprekende wereld, de kleine wratten worden ook wel Hornzipfeln of Hornzipfelchen genoemd. De wratten kan zich uitstrekken van de rand van de eikel tot de voorhuidband van de penis. De hoornachtige tipjes worden ook wel papillae coronae glandis, papillomata coronae glandis of penispapilloma's genoemd. Papillomen zijn goedaardige tumoren. In engere zin is hirsuties papillaris penis echter geen fenomeen met ziektewaarde. Er is dus in principe geen sprake van een tumorziekte. De geile lobben komen relatief veel voor in Duitsland en komen voor bij ongeveer 20 procent van alle puberende jongens. Wereldwijd wordt ongeveer 40 procent van alle mannen getroffen. Analoog is er een soortgelijk wrat ziekte van het vrouwelijk geslacht, Hirsuties papillaris vulvae, waarin de kleine wratten vorm in het vulva-gebied. De vrouwelijke variant is veel zeldzamer dan de mannelijke variant. Echter, hirsuties papillaris vulvae hebben ook geen ziektewaarde.
Oorzaken
De penis van Hirsuties papillaris wordt vaak geassocieerd met de wildste speculaties over mogelijke oorzaken. Sommige patiënten denken dat het een misvorming is. Andere patiënten gaan uit van een seksueel overdraagbare aandoening Weer anderen herkennen in de geile tips het symptoom van een andere ziekte of schrijven het toe voorwaarde door een gebrek aan hygiëne. Geen van deze is waar. In plaats daarvan is het fenomeen een eenvoudig atavisme, dat geen ziektewaarde heeft. Er wordt altijd over een atavisme gesproken wanneer anatomische kenmerken van de fylogenetische voorouders opnieuw gevormd worden op een individu uit de moderne tijd. Aangezien de kenmerken geen enkele functie vervullen in het huidige stadium van mannelijke ontwikkeling, zijn de hoornkwabben waarschijnlijk in de loop van de evolutie achteruitgegaan. Hirsuties papillaris penis tellen in deze context vergelijkbaar met de eerste beginselen van het evolutionaire bewijs en zijn een normaal uiterlijk van atavisme. Omdat ze echter niet alle mannen treffen, worden ze af en toe gezien als misvormingen of misvormingen.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met hirsuties papillaris penis ontdekken huidveranderingen op hun geslachtsdelen die eruit zien als hoornachtige knobbels. De veranderingen zijn klein van formaat en kunnen in kleur variëren. Naast witte geile knobbels, roodachtig of huid-gekleurde knobbels kunnen aanwezig zijn. In de meeste gevallen is het huidveranderingen zijn geconcentreerd rond de rand van de eikel. Alleen in uitzonderlijke gevallen wordt een groter veld aangetast. Sommige patiënten ontdekken bijvoorbeeld geile lobben met een verlenging van de eikelrand tot over de voorhuidband. De wratachtige formaties veroorzaken geen bijbehorende symptomen. Ze doen geen pijn en veroorzaken geen jeuk. Aangezien het geen symptoom is van een bovengeschikte ziekte en evenmin een ziekte op zich, blijven de getroffenen grotendeels asymptomatisch. De meeste patiënten schamen zich echter voor de abnormale verandering, vooral tijdens de puberteit, en moeten om deze reden een behandeling overwegen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Vanwege zijn typische uiterlijk blijkt de diagnose van hirsuties papillaris penis relatief eenvoudig te zijn. Er is weinig kans op verwarring met de zogenaamde Fordyce's klieren in de vorm van gratis talgklippen, verwarring met talgcysten, of een verkeerde diagnose als besmettelijk genitale wratten De diagnose van het atavisme wordt gesteld door de dermatoloog. Differentiaal moet het fenomeen worden onderscheiden van molluscum contagiosum, dat voornamelijk voorkomt in geïsoleerde vormen op de schacht van de penis en een centraal gelegen deuk Differentiaal relevant kan ook een differentiatie zijn van korstmos ruber, bowenoïde papels of condylomata lata van syphilisDe prognose voor patiënten met hirsuties papillaris penis is uitstekend.
Complicaties
Hirsuties papillaris penis veroorzaakt afwijkingen van het mannelijke geslachtsorgaan. Meestal doen deze afwijkingen dat niet leiden voor een bepaald ongemak of complicaties en hoeven daarom ook niet te worden behandeld. Ze kunnen echter leiden tot esthetisch ongemak en daardoor een verminderd gevoel van eigenwaarde of minderwaardigheidscomplexen bij mannen veroorzaken. In de regel worden de kwaliteit van leven en levensverwachting niet verminderd of beperkt door de penis van hirsuties papillaris. Getroffen personen hebben last van kleine plekjes op de eikel. Deze kleine vlekjes doen dat echter niet leiden naar pijn of jeuk en vormen daarom geen bepaalde beperking in het dagelijks leven. Vooral bij kinderen en adolescenten kunnen deze klachten echter leiden tot gevoelens van schaamte en onzekerheid, waardoor behandeling vaak noodzakelijk is. Zonder behandeling kan de patiënt een beperkte seksuele ontwikkeling ervaren. De behandeling neemt het ongemak volledig weg, dus er zijn geen verdere complicaties of veranderingen aan de huid De vorming van littekens kan gebeuren. Meestal legt een arts vóór de behandeling de mogelijke risico's van de procedure uit.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Met een hirsuties papillaris-penis is een bezoek aan de dokter niet verplicht. De huidveranderingen op de penis hebben geen ziektewaarde en kunnen zonder medische behandeling. Normaal gesproken geen ander volksgezondheid er ontstaan afwijkingen. Een verkorte levensverwachting is ook niet te verwachten. Een bezoek aan de dokter is alleen nodig als de visuele onvolkomenheid van de hoornachtige formaties een psychologisch probleem wordt voor de getroffen persoon. Als er stressvolle emoties zijn, zoals gevoelens van schaamte of walging, is het raadzaam om naar een arts te gaan. Als er partnerschapsproblemen zijn, terugtrekkingsgedrag of het vermijden van interpersoonlijke contacten, is er behoefte aan actie. Als de huidveranderingen leiden tot een verandering in gedrag of persoonlijkheid, moet een arts worden geraadpleegd. Bij afwijkingen zoals depressieve fasen, melancholie of een agressief uiterlijk dient een arts te worden geraadpleegd. Als seksuele disfunctie optreedt als gevolg van hirsuties papillaris penis, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Als het huidletsels zijn opengekrast of moedwillig beschadigd, volksgezondheid problemen kunnen het gevolg zijn. Indien onvoldoende wondverzorging is voorzien, pathogenen kan het organisme binnendringen en tot verdere ziekten leiden. Een controlebezoek aan een arts is noodzakelijk, omdat er in ernstige gevallen een risico op bestaat bloed vergiftiging. Daarom moet een bezoek aan de arts worden gebracht als pijn treedt in, er is roodheid van de huid, jeuk of de ontwikkeling van pus.
Behandeling en therapie
Vanuit medisch oogpunt is het niet nodig om de penis van hirsuties papillaris te behandelen. Verwijdering van de wratachtige formaties hoeft niet plaats te vinden, evenmin als medicamenteuze behandeling. Als de patiënt zich echter ongemakkelijk voelt met de hoornachtige lobben, moet behandeling toch worden overwogen om een onbezorgde seksuele ontwikkeling te garanderen. Aangezien er geen medische noodzaak is voor behandeling, worden de kosten van behandeling voor hirsuties papillaris penis niet gedekt door de ziektekostenverzekering. In de meeste gevallen besluiten patiënten daarom geen verwijdering zodra ze op de hoogte zijn gebracht van de soms hoge prevalentie en onschadelijkheid van de huidletsels In individuele gevallen besluiten patiënten om puur cosmetische redenen om de hoornvliezen te laten verwijderen. De verwijdering wordt meestal uitgevoerd tijdens een laserbehandeling of cryotherapie De patiënt is onder plaatselijke verdoving tijdens het verwijderen. De behandeling wordt uitgevoerd door de dermatoloog of plastisch chirurg. De verwijdering wordt voorafgegaan door een toelichting, die wijst op het risico van storende littekens. Als deze opleiding eenmaal is afgerond, wordt het aantal mensen dat een behandeling wil ondergaan weer met minstens de helft verminderd.
Vooruitzichten en prognose
Hirsuties papillaris penis is een fenomeen zonder ziektewaarde. Bij 30 tot 40 procent van alle mannen kunnen zich tijdens de puberteit de zogenaamde geile lobben vormen op de eikel. Dit is een oude erfelijke voorwaarde dat kan bij één op de drie mannen voorkomen. Uiterst zelden hebben vrouwen ook last van geile plekken op de vagina. Aangezien hirsuties papillaris penis geen ziekte is, hoeft deze niet te worden behandeld. De geile papels kunnen echter tot psychologisch leiden spanning Dit geldt vooral wanneer er grote papels verschijnen. Deze worden door veel mannen als onesthetisch en abnormaal ervaren. In sommige gevallen geeft dit aanleiding tot bezorgdheid dat het een ernstige besmettelijke ziekte is. Vaker echter veroorzaken geile tips een gevoel van schaamte in het bijzijn van de partner. Het vermoeden ontstaat dat de partner de papels onaangenaam en besmettelijk vindt. Dit leed kan leiden tot erectiele dysfunctie bij de man. In die zin heeft Hirsuties papillaris penis dan wel een ziektewaarde. In sommige gevallen helpt puur psychologische zorg echter niet meer. In dergelijke gevallen, cosmetische chirurgie is vaak de eerste remedie. In de meeste gevallen verloopt het operatief verwijderen van de hoornachtige punt goed. In enkele gevallen echter littekens blijven, die ook onesthetisch zijn en kunnen leiden tot functionele beperkingen van de penis. Bovendien is na de operatie ook herhaling van de papels mogelijk.
het voorkomen
Hirsuties papillaris penis kan niet worden voorkomen, omdat het een onschadelijk atavisme is.
Nazorg
Er zijn meestal geen speciale maatregelen van directe nazorg beschikbaar voor de getroffen persoon in het geval van hirsuties papillaris penis. De ziekte zelf hoeft niet per se behandeld te worden, aangezien het het leven van de getroffen persoon niet bedreigt en meestal slechts een esthetische klacht is. Daarom is in het geval van de penis van Hirsuties papillaris geen directe behandeling nodig, tenzij dit absoluut gewenst is door de getroffen persoon. De ziekte zelf kan worden verlicht door een eenvoudige chirurgische ingreep. De procedure verloopt meestal zonder complicaties. Daarna moet de getroffen persoon het gebied rond de penis bijzonder goed beschermen en verzorgen. Het is vaak nodig om in te nemen antibiotica voorkomen ontsteking De getroffen persoon moet deze regelmatig en ook in de juiste dosering innemen. Bovendien zijn sommige controles door een arts ook nuttig na de ingreep. Als de penis van Hirsuties papillaris niet wordt behandeld, kan dit mogelijk leiden tot psychische stoornissen. In veel gevallen intensieve gesprekken met de partner of met de gezinshulp in dit geval, zodat Depressie of andere psychologische verstoringen komen niet voor.
Dit is wat u zelf kunt doen
Meestal niet speciaal therapie of behandeling is nodig voor de penis van hirsuties papillaris. Omdat in de meeste gevallen de getroffen persoon ook geen specifiek ongemak of pijn, het is ook niet nodig om zelfhulp te nemen maatregelen om dit te behandelen voorwaarde Veel patiënten kunnen zich echter schamen voor de aandoening. In ieder geval moet de getroffen persoon praten over deze schaamtegevoelens bij de eigen partner om verdere psychische klachten te voorkomen of Depressie Contact met andere patiënten of praten met een arts kan deze gevoelens van schaamte ook aanzienlijk verminderen en beperken. Bovenal moet de partner de patiënt steun bieden en het gevoel van eigenwaarde versterken. Hoewel er geen behandeling nodig is, kan de penis van hirsuties papillaris worden verwijderd door een chirurgische ingreep. In dit geval treden geen bijzondere complicaties op en is er meestal een positief verloop van de ziekte. De formatie van littekens kan worden voorkomen doordat de getroffen persoon de huid na de chirurgische ingreep verzorgt en vochtig houdt. Er zijn geen speciale zelfhulpopties beschikbaar voor de patiënt. De ziekte beperkt de levensverwachting echter niet.
