Hersenbloedingen: oorzaken, diagnose, verloop

Per definitie hersenbloeding bloedt in de hersenen zichzelf of zijn omhullende structuren die dat kunnen leiden tot verhoogde intracraniale druk en neurologische gebreken, vaak met fatale gevolgen. Lees meer over de oorzaken van een hersenen bloeding evenals typische symptomen en veel voorkomende behandelingsopties hier.

Hersenbloeding: gesprongen vat in de hersenen.

De hersenenheeft, als de centrale zenuwentiteit van alle functies en processen in het organisme, een zeer kwetsbare, gelatineuze consistentie. De omliggende omhullende structuren, het zachte en harde hersenvliezen en het benige schedel, een belangrijke beschermende functie uitoefenen. Niettemin, zoals bij alle orgels waardoor bloed schepen stroom, is er ook een risico op bloeding in de hersenen als a bloedvat barst. Hoge bloeddruk (hypertensie) is hier vaak verantwoordelijk voor, vaak in combinatie met arteriosclerose Dit zorgt ervoor dat de wanden van de bloed schepen om na verloop van tijd elasticiteit te verliezen, zodat de bloedvaten kunnen scheuren tijdens plotselinge pieken in bloeddruk en veroorzaken een hersenbloeding.

Oorzaken van hersenbloeding

Eerste van de oorzaakstatistieken voor hersenbloeding zijn ongelukken, gevolgd door bloeding als gevolg van vasculaire misvormingen, en tenslotte bloedvatruptuur van verkalking van de aderen, vaak als gevolg van jarenlange hoge bloeddruk Een andere oorzaak van hersenbloeding kunnen veranderingen in de bloed schepen als gevolg van goedaardige of kwaadaardige tumoren of hersenmetastasen Pathologische dilataties (aneurysma's) van de bloedvaten of een stoornis van de bloedstolling kunnen ook een hersenbloeding veroorzaken. Andere mogelijke oorzaken van hersenbloeding kunnen zijn:

infecties
Ontsteking van de bloedvaten in de hersenen
Trombose van de hersenaders
Verhoogde bloedstroom in de hersenen (bijvoorbeeld na een hartoperatie, tijdens migraineaanvallen of na lichamelijke inspanning)
Externe krachten zoals ongevallen
Alcohol- of drugsmisbruik

Onder de risicofactoren van hersenbloeding is bijvoorbeeld roken Rokers hebben dus een twee- tot drievoudig verhoogd risico op hersenbloeding. Echter, zwaarlijvigheid en verheven cholesterol Ook risicofactoren.

Arteriële en veneuze bloeding

In de menselijke bloedsomloop wordt bloed via slagaders naar organen gevoerd en bloed via aderen afgevoerd. Waar een bloedvat barst, is van cruciaal belang voor de gevolgen:

In de meeste gevallen leidt bloeding uit het arteriële hogedruksysteem binnen korte tijd tot levensbedreigend bloedverlies.
Bloeden uit het veneuze systeem daarentegen, zoals de ervaring het meest oppervlakkig leert huid verwondingen, is meestal tamelijk onschadelijk van aard.

Vanwege de speciale anatomische omstandigheden van de hersenen - de inbedding ervan in een stijve botstructuur - zijn er speciale beginvoorwaarden aanwezig bij hersenbloedingen. Sinds het benige schedel kan niet uitzetten, leidt bloeding in de schedel onvermijdelijk tot een toename van de druk en dus tot substantiële schade aan het gevoelige zenuwweefsel. Als de bloeding daardoor een bepaalde mate overschrijdt, moet men een schade aan de hersensubstantie verwachten die in de eerste plaats nog omkeerbaar is, maar na het overschrijden van een kritische tijdslimiet moet ook onomkeerbare schade met overeenkomstige neurologische gebreken worden verwacht.

Soorten hersenbloeding

Afhankelijk van de onderliggende oorzaak hebben hersenbloedingen vrij typische lokalisaties:

Epidurale hematomen vertegenwoordigen bloedingen tussen het bot schedel en het harde hersenvliezen Ze komen vaak voor als gevolg van craniocerebrale traumabijvoorbeeld na ongevallen of blootstelling aan geweld.
Daarentegen bevinden subdurale hematomen zich een verdieping lager, tussen de harde hersenvliezen Acute subdurale bloedingen hebben meestal vergelijkbare oorzaken als epidurale bloedingen. Chronische subdurale hematomen kunnen ook worden veroorzaakt door bloedstollingsmedicijnen.
Nog dichter bij de hersensubstantie zijn subarachnoïdale bloedingen. Ze worden meestal veroorzaakt door een verwonding of een gescheurd aneurysma.
Ten slotte komen intracerebrale hematomen overeen met bloedingen in de hersenen zelf. Ze komen meestal plotseling en onafhankelijk van traumatische omstandigheden zoals een ongeval voor.

Symptomen van hersenbloeding

Afhankelijk van het type hersenbloedingverschillen de symptomen ook - dus voor een leek is een hersenbloeding niet gemakkelijk te herkennen. een acute hersenbloeding als gevolg van een intracerebrale hematoom kan bijvoorbeeld lijken op een beroerte in termen van symptomen en gepaard gaan met een plotseling begin van neurologische gebreken en eenzijdige verlamming. Typische tekenen van hersenbloeding zijn:

Misselijkheid en overgeven
Hoofdpijn
Duizeligheid
Algemene malaise en zwakte
Epileptische aanvallen
(vaak hemiplegische) verlamming en gevoelloosheid
Spraak-, bewegings- en sensorische stoornissen.
Visuele stoornissen
Bewustzijnsstoornissen
Bewusteloosheid

Vaak ernstig hoofdpijn, misselijkheid en braken verschijnen als een onmiddellijke reactie op de bloeding, terwijl het begin van andere symptomen van neurologische uitval optreedt na een relatief symptoomloze latentietijd van minuten of zelfs uren.

Hersenbloeding: snelle diagnose is belangrijk

Een snelle diagnose en onmiddellijke behandeling zijn enorm belangrijk in het geval van een hersenbloeding, omdat anders gevolgschade kan ontstaan of zelfs levensgevaar kan komen. Omdat hersenbloedingen van buitenaf niet zichtbaar zijn, kunnen ze in eerste instantie alleen op basis van symptomen worden gediagnosticeerd. Ten eerste, het bewustzijnsniveau van de patiënt en de functie van de zenuwen worden onderzocht. Ook het verloop in de tijd en de begeleidende omstandigheden van de symptomen zijn van groot belang voor de diagnose en de daaropvolgende behandeling. Bovendien kunnen beeldvormende procedures zoals computertomografie (CT) of MRI (MRI) en soms röntgenfoto's worden gebruikt. De eerste behandeling maakt meestal gebruik van CT omdat dit een sneller resultaat geeft dan MRI. Als de patiënt stabiel is, zijn MRI-onderzoeken de eerste keuze. Dit komt omdat, in tegenstelling tot CT, MRI ook oudere bloedingen, aneurysma's of andere misvormingen van de bloedvaten kan in beeld brengen. Beide procedures geven informatie over de locatie en grootte van het hersenbloeding Bovendien kunnen de beeldvormingstechnieken eventuele veranderingen in grootte op een later tijdstip aan het licht brengen. Bovendien maken beide procedures het mogelijk om een hersenbloeding te onderscheiden van een hersenstolsel (cerebraal veneus trombose), wat vergelijkbare symptomen veroorzaakt.

Verloop en gevolgen van hersenbloeding

Het verloop van een hersenbloeding is in hoge mate afhankelijk van het individuele geval. Factoren die het beloop van de ziekte van de patiënt in belangrijke mate bepalen, zijn onder meer:

De leeftijd
De algemene toestand van volksgezondheid, zoals bestaande onderliggende ziekten.
De locatie, de grootte en het type hersenbloeding

Uitgebreide hersenbloeding leidt vaak tot de dood. Permanente gevolgen worden gezien bij de overgrote meerderheid van de overlevende patiënten. Mogelijke gevolgen van een hersenbloeding zijn neurologische gebreken zoals verlamming, spraak- of bewegingsstoornissen. Geestelijke handicaps zijn ook mogelijk. Bovendien een beroerte kan optreden als complicatie als gevolg van een bloeding in de hersenen. Een hersenbloeding is de trigger bij ongeveer 15 procent van alle beroertes. Getroffen personen kunnen ook in een coma als gevolg van een hersenbloeding.

Behandeling van een hersenbloeding

Hersenbloeding in welke vorm dan ook is een medisch noodgeval en vereist daarom onmiddellijke behandeling. Hoe langer het duurt om de eerste behandeling te starten, hoe groter het risico op een fatale afloop. Daarom moet, zelfs als een hersenbloeding wordt vermoed, onmiddellijk de spoedarts worden gebeld. Bij een acute behandeling wordt eerst geprobeerd de patiënt te stabiliseren. Als de intracraniale druk toeneemt als gevolg van een bloeding in de hersenen, moet een operatie worden uitgevoerd. De chirurg opent een deel van het schedelbot om het bloeden in de hoofd en verwijder het blauwe plek Een CT-scan wordt gebruikt voor een nauwkeurige chirurgische planning. In zeer urgente noodsituaties moet de schedel echter bij verdenking worden opengebroken. Zelfs bij snelle chirurgische ingrepen bestaat er echter een risico op een fatale afloop of permanente neurologische schade. Patiënten die een hersenbloeding hebben overleefd, hebben een langdurige revalidatiebehandeling nodig. Hier worden inspanningen geleverd om neurologische en fysieke disfunctie te corrigeren. Afhankelijk van de ernst van de hersenbloeding kan het enkele jaren duren voordat de patiënt weer zelfstandig het leven van alledag aankan. In veel gevallen blijven echter onomkeerbare restverschijnselen bestaan, zoals problemen met de fijne motoriek, concentratie stoornissen, veranderingen in karakter of hoofdpijn.Als de hersenbloeding te wijten was aan verhoogde bloeddrukkan de behandelende arts antihypertensiva voorschrijven om verdere bloeding in de hoofd.

Preventieve maatregelen

Raadpleeg universeel bekende ongevallenpreventie om door trauma veroorzaakte hersenbloeding te voorkomen maatregelen (bijvoorbeeld het dragen van een fietshelm tijdens het fietsen). Om het risico op hypertensie-gerelateerde intracerebrale hematomen, is een consistente medicamenteuze behandeling van hypertensie vereist. Ook alle andere risicofactoren zoals suikerziekte, Hoog cholesterol en zwaarlijvigheid moet onder controle worden gebracht. Verder wordt aangeraden om niet te roken, weinig te drinken alcohol, om dagelijks te sporten en aandacht te schenken aan een gezond dieet. Deze maatregelen helpen niet alleen hersenbloeding te voorkomen, maar dienen ook om een algemeen gezonde levensstijl te bevorderen.