Glycine is het eenvoudigste alfa-aminozuur en dus een bestanddeel van allemaal eiwitten Glycine komt vooral in hoge concentraties voor in bindweefsel In het lichaam dient het als centraal schakelpunt tussen proteïne, koolhydraten en Vet metabolisme.
Wat is glycine?
Glycine wordt in bepaalde gevallen als een belangrijk ingrediënt gebruikt drugs en als dieet aanvullen Glycine is een niet-essentieel, proteïnogeen aminozuur zonder zijketens of functionele groepen en wordt universeel aangetroffen in alle eiwitten Heel alledaags bevat het molecuul naast de twee een aminogroep in alfapositie ten opzichte van de carboxygroep carbon atomen. Het molecuul voldoet dus aan de basisvereiste voor een aminozuur. Glycine speelt een centrale rol in biometabolisme, aangezien het herhaaldelijk verschijnt als tussenproduct bij chemische omzettingen. Het is ook hygroscopisch (trekt aan water) omdat het door zijn dipoolkarakter water kan binden moleculen naar zichzelf via waterstof obligaties. Bovendien is het glycinemolecuul erg klein en heeft het dus niet veel ruimte nodig. Daarom wordt het in hoge concentraties opgenomen in eiwitten, die erg stabiel moet zijn maar ook weinig ruimte in beslag neemt. Bij deze eiwitten moeten de peptideketens erg lang zijn en tegelijkertijd sterk gevouwen. De structurele eiwitten van bindweefsel, de collagenen, voldoen precies aan deze eisen.
Farmacologische werking
Glycine heeft meerdere functies die in het lichaam moeten worden uitgevoerd. Ten eerste wordt het in alle eiwitten opgenomen als een alfa-aminozuur. Hoofdzakelijk in het eiwit van bindweefsel, het is aanwezig tot 30 procent. Glycine is daarmee de belangrijkste basisbouwsteen voor de vorming van botten, pezen, tanden en huid Glycine is een niet-essentieel aminozuur. Het menselijk lichaam kan het zelf aanmaken uit andere verbindingen. Als het echter niet voldoende van voedsel wordt voorzien vanwege ondervoeding, het bindweefsel dient als een bron van glycine. Glycine is de uitgangsstof voor de biosynthese van purines, de basisbouwstenen van genetisch materiaal. Het wordt ook gebruikt voor de synthese van heem, de ijzer-bevattende proteïne van rood bloed cellen. Glycine kan ook worden gebruikt om te vormen creatine, die verantwoordelijk is voor spiergroei. Glycine is ook een essentieel onderdeel van de belangrijke radicale wegvanger glutathion. Glycine vervult ook andere functies in Vet metabolisme, aangezien het betrokken is bij de vorming van gal zuren. De gal zuren controle van de vetvertering. In het centrum zenuwstelsel, glycine werkt als een remmend middel neurotransmitter Het zorgt ervoor dat de spieractiviteit wordt geremd.
Medische toepassing en gebruik
Glycine heeft verschillende gunstige effecten op het lichaam. Het wordt gebruikt als een belangrijk ingrediënt in bepaalde medicijnen en als dieet aanvullen Glycine staat bekend als de smaakversterker E 640 in zoetstof tablets, omdat het zoetig is smaak Bovendien wordt het in bepaalde dieetproducten als additief aangetroffen om de smaak te verbeteren. Als ingrediënt in medicijnen helpt het het lichaam bij het ontgiften. Het versterkt ook de immuunsysteem en handelt tegen ontsteking Deze effecten worden gemedieerd door glycine door de vorming van glutathion, aangezien glutathion vrije radicalen kan wegvangen. Bovendien remt glycine de darmactiviteit en kan het worden gebruikt bij ernstige ziekten en operaties in het maagdarmkanaal. In deze gevallen wordt het vaak intraveneus toegediend in de vorm van kunstmatige voeding, waardoor de spijsverteringsorganen worden ontzien. Glycine wordt ook vaak samen met medicijnen gebruikt arginine als een therapeutisch middel in gevallen van arteriosclerose, osteoporose en artrose Glycine bevordert ook de afgifte van glycogeen uit de lever Op deze manier heeft het een regulerende werking op bloed suiker niveaus tijdens hypoglycemie Glycine is effectief gebleken in slaapstoornissen en paniekaanvallen.
Risico's en bijwerkingen
Bijwerkingen van glycine zijn tot nu toe niet gevonden. Het kan daarom niet worden overdosis, aangezien aan het lichaam toegevoerde glycine snel wordt omgezet in het metabolisme. Vanwege dit feit zijn er ook geen grenswaarden. Een tekort aan glycine kan echter in het ergste geval dramatische gevolgen hebben. Bijvoorbeeld in het geval van vergiftiging met strychnine of speciale infecties zoals tetanuswordt glycine gebonden, zodat het zijn functie als remmend middel niet langer kan uitoefenen neurotransmitter Dit resulteert in ernstige spierspasmen, die fataal kunnen zijn als gevolg van de beschadiging van de ademhalingsorganen. Als een verminderde inname van glycine via de voeding leidt tot een tekort aan glycine, wordt meer bindweefsel afgebroken, wat vaak 피로.
