Definitie
Gebarsten vingertoppen (ook wel "Pulpitis sicca" genoemd in technische terminologie) is een vaak langdurige neiging tot droge vingertoppen, die op zeer droge plaatsen kunnen scheuren. Het wordt ook wel "droog" genoemd vingertop eczeem”En veroorzaakt vaak problemen voor de getroffenen in hun dagelijks leven. Het komt vooral in de winter voor en kan verschillende oorzaken hebben. Samen met gescheurde hoeken van de mond or oorlellen, het is een bijzondere vorm van neurodermitis, wat een van de meest voorkomende huidaandoeningen is.
Symptomen
De symptomen van "Pulpitis sicca" zijn kleine tranen op de vingertoppen, die meestal gepaard kunnen gaan met een onaangenaam gevoel en ook pijn. Dit kan leiden tot beperkingen in het dagelijks leven. Diepe tranen kunnen ook bloedingen veroorzaken.
In de meeste gevallen gaat "Pulpitis sicca" gepaard met extreem droge huid. Als de huid erg broos is, kunnen de aangetaste plekken ook openbarsten. Zie ook: Gebarsten huid De vingertoppen zijn erg gevoelig, omdat er veel gevoelige structuren in de huid zijn die ons in staat stellen om een goed tastgevoel te hebben.
Scheuren in de huid van de vingertoppen kunnen dit veroorzaken brandend, onaangenaam pijn. Vooral in de winter kan extra uitdroging van de huid door koude lucht zeer pijnlijk zijn. Het dragen van handschoenen wordt aanbevolen.
Het voorzichtig aanbrengen van vette crèmes op de huid geeft ook verlichting gebarsten huid. Wel moet eerst de oorzaak van de pijnlijke scheuren worden opgehelderd, zodat bijvoorbeeld deficiëntieverschijnselen of bestaande huidaandoeningen kunnen worden behandeld. De huid op de vingertoppen is een van de meest gevoelige en kwetsbare delen van het menselijk lichaam omdat deze sterk wordt voorzien van bloed en zenuwen.
Hier bevinden zich ook de meeste tastreceptoren die mensen moeten voelen. Zelfs kleine tranen en wonden in dit gebied worden in het dagelijks leven als zeer storend en beperkend ervaren, aangezien de handen nodig zijn voor bijna elke activiteit. Er zijn veel verschillende redenen en oorzaken voor deze scheuren en wonden op de vingertoppen, die niet noodzakelijk voor iedereen op dezelfde manier gelden, aangezien er mensen zijn met een gevoeliger huid dan anderen.
De familiaire aanleg van een huid die te snel droogt, is de belangrijkste risicofactor voor gebarsten vingertoppen. Daarnaast zijn er nog andere externe invloeden die bijvoorbeeld door het werk of het dagelijks leven kunnen worden beïnvloed. Bij veelvuldig contact met water, alkalische vloeistoffen of zelfs detergenten zonder bescherming door handschoenen, drogen de vingertoppen bijzonder snel uit.
Het werken met zure stoffen (zoals citroenen) tast ook de huid van de vingertoppen aan en bevordert de vorming van scheuren. Bij veel contact met hout of aarde kan de huid even zwaar worden belast. Een andere factor die de huid aantast, is koude: koude lucht zorgt ervoor dat de huid sneller uitdroogt en bevordert zo de vorming van gebarsten vingertoppen.
Problemen met gebarsten vingertoppen komen dus vaker voor in de winter. Sommige vingers worden meer aangetast dan andere. De duim, midden vinger en wijsvinger, die het vaakst en bij bijna alle grijpprocedures worden gebruikt, hebben een hoger risico op droge, gebarsten huid dan de pink of ringvinger.
Gebarsten vingertoppen kunnen een uiting zijn van vitaminegebrek. De symptomen van vitaminegebrek zijn vaak nogal onspecifiek en moeilijk toe te wijzen aan een specifieke vitamine. Vooral lichte deficiëntieverschijnselen zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Een tekort aan verschillende vitaminen kan leiden tot een algemeen gebarsten en droge huid. In het bijzonder is het de vitaminen A en C die leiden tot gebarsten vingertoppen bij een uitgesproken tekort. Een tekort hieraan vitaminen heeft meer kans op andere symptomen dan gebarsten vingertoppen.
Vitamine A speelt onder meer een belangrijke rol bij de functie en structuur van de huid en slijmvliezen. Een tekort aan vitamine A is een wijdverbreid probleem, vooral in ontwikkelingslanden. Naast droog en gebarsten huid, het veroorzaakt visuele stoornissen, ijzertekort, haaruitval, nier onder andere stenen, vermoeidheid en groeistoornissen.
Een andere vitamine is erg belangrijk voor de functie en intactheid van de huid, namelijk vitamine C. Een vitamine C-tekort leidt tot een ziekte die bekend staat als scheurbuik. In tegenstelling tot de ontwikkelingslanden speelt scheurbuik tegenwoordig nauwelijks een rol in de westerse geïndustrialiseerde landen. Door het tekort, huidscheurtjes, kleine huidbloedingen, tandvleesbloeding, spierweefsel pijn en overmatige hoornvorming van de huid behoren tot de oorzaken. IJzergebrek komt vooral voor onder de vrouwelijke bevolking.
Naar schatting 10% van de Europese vrouwen in de vruchtbare leeftijd lijdt eraan ijzertekort bloedarmoede, en in ontwikkelingslanden is dat zelfs 50%. IJzertekort vertoont relatief karakteristieke symptomen, waaronder vermoeidheid, vermoeidheid, bleekheid en een droge en gesprongen huid. Gebarsten vingertoppen kunnen zeker optreden bij ijzertekort.
Andere begeleidende symptomen zoals broze nagels en groefsteken in de nagels zijn ook typerend en bevestigen het vermoeden. Chronisch bloeden is een veel voorkomende oorzaak van ijzertekort. Bij vrouwen veroorzaakt menstruatiebloedingen vaak een ijzertekort.
Ook een gebrek aan ijzerinname, bijvoorbeeld via een vegetariër of veganist dieet, kan leiden tot ijzertekort. Gebarsten vingertoppen kunnen ook optreden als onderdeel van een allergische reactie bij allergisch contact eczeem. Wanneer de handen in contact komen met het triggerende allergeen, eczeem ontwikkelt zich, wat onder andere leidt tot een gebarsten en schilferende huid.
Mogelijke allergenen zijn onder meer nikkel-, chroom- en kobaltverbindingen, maar ook kleurstoffen, geurstoffen, latex en pesticiden. Vooral bij chronisch contacteczeem wordt de huid droog, schilferig en heeft deze de neiging te barsten. Neurodermitis is een ontstekingsziekte van de huid, die leidt tot zeer jeukende en droge huid.
In principe zijn de huidklachten van neurodermitis, die zich voordoen als droge, schilferende roodheid, kan op de hele huid voorkomen. Er zijn echter veelvuldige delen van het lichaam waar ze verschijnen. Daarom worden deze lichaamsregio's voorkeursplaatsen genoemd.
Scheuren op de vingertoppen kunnen optreden in de context van neurodermitis en komen vaker voor bij volwassenen dan bij kinderen. Schimmelziekten van de huid leiden meestal niet tot gebarsten vingertoppen. Kenmerkend zijn de nogal schilferige, rode, ronde huidverschijnselen, die vooral aan de rand donker en in het midden licht zijn. Echter, goede scheuren in de vingertoppen worden niet veroorzaakt door schimmelziekten van de huid.
