Fysiotherapie voor een gebroken elleboog

In het geval van een elleboogfractuurwordt onderscheid gemaakt tussen de exacte lokalisatie. Het kan een breuk in het distale gebied van de hoofd of opperarmbeen, een breuk tussen de condylussen van de kop van de humerus, een breuk van de radiale kop of een olecranon fractuur. Vanwege de complexiteit van het ellebooggewrichtzijn de vervolgbehandeling en chirurgische opties meestal gecompliceerd.

Behandeling / fysiotherapie

Verdere behandeling hangt af van de omvang van het letsel en de juiste chirurgische of conservatieve behandeling. Een volledige immobilisatie gedurende meerdere weken wordt nu vermeden, zodat de functionele training snel kan worden uitgevoerd.

  • In de eerste twee weken is de beweging afhankelijk van de pijn en er is gewoonlijk een beperking tot 60 ° in flexie.

    In het geval van een radiaal hoofd breuk, pro- en supinatie beweging in de elleboog is ook de eerste 4 weken verboden. Het belangrijkste bij therapie is het bereiken van de laatste beweging. Dit wordt in de eerste weken verbeterd door passieve en ondersteunende mobilisatie. Het is ook belangrijk om in de vroege fase te verminderen pijn en zwelling. Lymfedrainage en ijstherapie zijn hiervoor geschikt.

Rehab

Of revalidatie nodig is, hangt af van de ernst van het letsel. In de meeste gevallen wordt revalidatie niet specifiek voor de gebroken elleboog voorgeschreven, maar voor de bijbehorende symptomen na een ernstig ongeval. Als de elleboog echter ernstig is aangetast, krijgt de betrokkene meestal revalidatie voorgeschreven.

Bij deze revalidatie wordt gestreefd naar verbetering van de symptomen door middel van veel verschillende therapieën. In de meeste gevallen krijgt de patiënt gerichte fysiotherapie, waarbij de bestaande bewegingsbeperkingen worden behandeld met manuele therapie, passieve bewegingen, PNF-technieken en functionele bewegingstherapie. Meestal duurt de revalidatie 3-4 weken, maar kan worden verlengd afhankelijk van het succes van de behandeling.

  • Een spierspanning kan worden verbeterd door massage behandeling.
  • Als gevoeligheidsstoornissen aanwezig zijn, is ergotherapie geschikt, waarbij bepaalde oefeningen worden gebruikt en AIDS om gevoeligheid te activeren.
  • Training in sporttherapie door middel van individuele therapie met persoonlijke coaching kan specifiek wijzen op de zwakke punten van de individuele patiënt. Vervolgens wordt hier specifiek aan gewerkt, veelal door middel van functionele training (ondersteunende activiteit).
  • Ondersteunende training op de machines voor het hele schouder-armcomplex en de rug moet worden uitgevoerd.
  • Andere therapeutische maatregelen, zoals watergymnastiek, groepsgymnastiek en nordic walking zijn erg belangrijk, vooral door samen te zijn met andere getroffen mensen. Spattherapie voor patiënten die een ernstig ongeval hebben meegemaakt, moet een groot deel van de revalidatie uitmaken.