Het Foster-Kennedy-syndroom wordt gekenmerkt door een combinatie van verhoogde intracraniale druk en gecomprimeerd optische zenuw. De voorwaarde is vaak het gevolg van neoplasmata, vooral in de frontale kwab van de hersenen Daarom is oorzakelijke behandeling primair gericht op het verwijderen van de tumor.
Wat is het Foster-Kennedy-syndroom?
Foster-Kennedy-syndroom is een ziekte die wordt gekenmerkt door twee kenmerken: verhoogde intracraniale druk en compressie van een optische zenuw Intracraniële druk is de medische term voor de druk die heerst in de hersenen Het omvat zowel de druk van bloed schepen en de druk van vloeistof in weefsels. Bij een gezond persoon ligt de intracraniale druk tussen 5 en 15 mmHg. Robert Foster Kennedy beschreef eerst de voorwaarde in 1911, een neuroloog die zowel in Ierland als de Verenigde Staten woonde en een van de eerste artsen was die elektroconvulsieve therapie met psychotische patiënten. Hij probeerde ook oorlogsneurosen te verklaren en werd in 1940 voorzitter van de American Neurological Association.
Oorzaken
Een tumor in de hersenen is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van Foster-Kennedy snydrome. In dit geval bevindt het neoplasma zich aan de basis van de frontale kwab, die het frontale (frontale) gebied van de grote hersenen De frontale kwab regelt bewegingen en cognitieve processen. Het beïnvloedt ook hogere mentale vermogens zoals sociaal gedrag, creativiteit, zelfbeheersing en actieplanning. Het neoplasma zelf beschadigt indirect het lichaam bij het Foster-Kennedy-syndroom; de symptomen ontstaan doordat de tumor groeit en daardoor meer ruimte nodig heeft. Het drukt op de optische zenuw, die zich aan dezelfde kant bevindt als de tumor. De ruimte drukt de oogzenuw samen, waardoor de toevoer van voedingsstoffen wordt onderbroken. Als gevolg daarvan atrofieert het, wat betekent dat het wegkwijnt. Geneeskunde noemt dit symptoom ipsilateraal (aan dezelfde kant liggend) optische atrofie Tegelijkertijd een opstopping papil vormen aan de andere kant (contralateraal). Dit is een oedeem dat ontstaat waar de oogzenuw in contact komt met het netvlies. De groeiende tumor zorgt er ook voor dat de intracraniële druk toeneemt: het verandert de volumeTemassa verhouding in de schedel.
Symptomen, klachten en tekenen
De tekenen van het Foster-Kennedy-syndroom worden voornamelijk veroorzaakt door verhoogde intracraniale druk. Als het stijgt, symptomen zoals misselijkheid en braken aanvankelijk manifest, die getroffen individuen aanvankelijk vaak verwarren met acute gastro-intestinale symptomen. Dit gaat mogelijk gepaard met waakzaamheidsstoornissen, hoofdpijn, 피로 en kwantitatieve verstoringen van het bewustzijn tot coma Er kan een vertraging van de hartslag optreden. Geneeskunde verwijst naar bradycardie wanneer de snelheid bij een volwassene daalt tot minder dan 60 hartslagen per minuut. Tegelijkertijd, bloed druk kan stijgen. Bradycardie en hoge bloeddruk zijn te wijten aan de zogenaamde Cushing-reflex. De stijgende intracraniale druk schaadt bloed stroom naar de hersenen. Dit voorwaarde is cruciaal voor het menselijk lichaam omdat de zenuw en ganglion cellen krijgen niet meer genoeg zuurstof en andere voedingsstoffen. Als de cellen te lang niet worden geleverd, gaan ze uiteindelijk dood. Ze kunnen niet regenereren. Om dit te voorkomen, treedt de Cushing-reflex in werking: het veroorzaakt bloeddruk stijgen om evenwicht de verhouding tussen bloeddruk en intracraniële druk. De bloeddruk kan piekwaarden van 300 mmHg (systolisch) bereiken. Het kan zich manifesteren als hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, en slaapstoornissen, maar kunnen ook optreden zonder symptomen. Bovendien, omdat het Foster-Kennedy-syndroom ook het oog beïnvloedt zenuwenlijden getroffen personen vaak aan visuele stoornissen.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld door artsen die de twee hoofdsymptomen van het Foster-Kennedy-syndroom bepalen. Een sonde in het weefsel kan de intracraniale druk meten. Deze meting is echter relatief foutgevoelig omdat de intracraniale druk sterk kan variëren in verschillende delen van het weefsel. Relatief onderzoek van de oogzenuw is gemakkelijker. Optische methoden kunnen de toestand ervan onthullen. Een gedetailleerd medische geschiedenis helpt bij de diagnose van het Foster-Kennedy-syndroom, evenals de diagnose van individuele symptomen. Beeldvormende technieken zoals CT of MRI kunnen de tumor visualiseren. Afhankelijk van het type neoplasma en de individuele omstandigheden is genezing mogelijk als de tumor volledig kan worden verwijderd.
Complicaties
Gewoonlijk presenteert het Foster-Kennedy-syndroom complicaties zoals braken, hoofdpijnof misselijkheid zoals gebruikelijk is bij heel wat medische aandoeningen. Om deze reden wordt het Foster-Kennedy-syndroom niet direct geïdentificeerd. De getroffen persoon lijdt er vaak aan maag pijn of symptomen van een gastro-intestinale infectie. Vermoeidheid komt ook voor, wat zelden met slaap kan worden gecompenseerd. Als het Foster-Kennedy-syndroom vordert en niet wordt behandeld, manifesteren zich bewustzijnsstoornissen. In het ergste geval kunnen deze de hartslag vertragen en leiden naar een comateuze toestand. De hersenen worden niet meer van voldoende voorzien zuurstof door het syndroom, daarom zeker zenuwen kunnen worden beschadigd en, in het ergste geval, doodgaan. Dit kan leiden op handicaps of mentale beperkingen van de patiënt. Vaak zijn er ook visuele stoornissen en slaapstoornissen In veel gevallen kan de tumor worden verwijderd, zodat het Foster-Kennedy-syndroom volledig kan worden behandeld. Als coma heeft plaatsgevonden, wordt de patiënt meestal in leven gehouden en krijgt hij medicatie. De levensverwachting neemt sterk af als gevolg van het Foster-Kennedy-syndroom. Als de tumor zich al door het lichaam heeft verspreid, kan het syndroom niet worden behandeld en leidt het tot de dood.
Wanneer moet je naar een dokter?
Omdat het Foster-Kennedy-syndroom het uiterlijk is van een tumor, vereist het altijd medische behandeling en onderzoek. Dit kan het vroegtijdig overlijden van de getroffen persoon voorkomen. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon permanent lijdt braken en misselijkheid zonder een bijzondere reden. Erge, ernstige hoofdpijn, aanhoudend 피로, en ongemak in de maag en darmen kunnen ook wijzen op het Foster-Kennedy-syndroom en moeten altijd worden onderzocht. Bovendien kunnen getroffen personen ook het bewustzijn verliezen en vaak last hebben van een trage hartslag. Tegelijkertijd, hoge bloeddruk is ook duidelijk. Als dit langdurig hoog blijft, is een bezoek aan de dokter ook aan te raden. Evenzo kunnen visuele stoornissen, slaapstoornissen of ernstig zijn duizeligheid behoren tot de symptomen van het Foster-Kennedy-syndroom. Het syndroom wordt meestal in een ziekenhuis gediagnosticeerd en behandeld. Hoe eerder de tumor wordt ontdekt en kan worden verwijderd, hoe groter de kans op een positieve uitkomst van de ziekte. Omdat het syndroom kan leiden Bij psychisch ongemak bij de patiënt en zijn of haar naasten is aanvullende behandeling bij een psycholoog aan te raden.
Behandeling en therapie
De therapie van het Foster-Kennedy-syndroom hangt van verschillende factoren af. In principe moeten artsen in elk individueel geval afwegen welke vorm van behandeling of welke combinatie van therapieën het meest geschikt is. Zo spelen de grootte van de tumor, zijn lokalisatie en zijn gedrag een grote rol. De voordelen en risico's van individuele behandelingsopties variëren sterk van persoon tot persoon. Chirurgen kunnen het neoplasma verwijderen als er geen contra-indicatie is en de tumor gemakkelijk toegankelijk is. Bij een passende operatie wordt het zieke weefsel zo zorgvuldig mogelijk gescheiden zonder ook gezond hersenweefsel te verwijderen. Een andere optie is straling. Als aan de juiste voorwaarden is voldaan, een combinatie van de twee vormen van therapie kan ook nuttig zijn. Bovendien behandelen artsen de individuele symptomen die optreden in de context van het Foster-Kennedy-syndroom. Kwantitatieve bewustzijnsstoornissen vormen een bijzondere uitdaging; patiënten die zich in een coma intensieve zorg nodig hebben. Maar zelfs bij minder ernstige bewustzijnsstoornissen kan het nodig zijn dat patiënten voor hulp op anderen vertrouwen, bijvoorbeeld om regelmatig medicijnen te nemen.
Vooruitzichten en prognose
Foster-Kennedy-syndroom is een gevolg van een tumor in het menselijk brein. Omdat het geen oorzakelijke ziekte is, hangt de prognose van het syndroom af van de behandelbaarheid van de onderliggende tumor. Zonder medische zorg te zoeken, verdere groei van de hersentumor zal voorkomen. tevens de kanker cellen kunnen zich via de bloedbaan van de persoon door het organisme blijven verspreiden, wat leidt tot de verspreiding van de kanker. Het voortijdige overlijden van de getroffen persoon is uiteindelijk het gevolg hersentumor vormt zich in een ongunstige positie of als de etappe van de kanker al ver gevorderd is, is het vaak niet meer mogelijk om adequate medische zorg te bieden. De focus van therapie voor deze patiënten is pijn Verlichting. Als het hersentumor wordt in een vroeg stadium opgespoord en behandeld, is er kans op genezing. De tumor wordt chirurgisch verwijderd. Dit wordt gevolgd door kanker therapie om te voorkomen dat de kankercellen zich opnieuw vormen. Als de behandeling zonder complicaties verloopt, kan herstel optreden. Er zijn echter secundaire symptomen en een langer genezingsproces te verwachten. Voor veel patiënten blijven levenslange beperkingen bestaan. Bovendien kan de hersentumor, ondanks alle inspanningen, op elk moment terugkeren, wat resulteert in het Foster-Kennedy-syndroom.
het voorkomen
Er is geen directe preventie van het Foster-Kennedy-syndroom. Vroegtijdige opsporing van de ziekte kan ernstigere complicaties voorkomen. Als de tumor al erg ver is uitgezaaid, kan dit het verwijderen ervan moeilijk of zelfs onmogelijk maken.
Nazorg
Nazorg voor het Foster-Kennedy-syndroom hangt af van het feit of de veroorzakende tumor kan worden behandeld en met succes kan worden verwijderd. Als dit niet het geval is, vanwege een late detectietiming of metastase, blindheid en de dood staat voor de deur. Bij de nazorg is het enige dat kan worden gedaan, proberen de resterende dagen van het leven zo pijnloos en zonder lijden mogelijk te maken. Als de triggerende tumor echter met succes kan worden bestraald, kan worden behandeld met chemotherapie en vervolgens geopereerd, de nazorg voor het Foster-Kennedy-syndroom is anders. Voorzichtigheid is geboden tijdens de follow-upperiode om de gecomprimeerde oogzenuw te laten herstellen en de intracraniale druk te verlichten. Bovendien kan een operatie aan de ruimte-innemende tumor ernstige nawerkingen veroorzaken. De mate waarin deze kunnen worden gerepareerd, is afhankelijk van het individuele geval. Problematisch is dat de precipiterende tumor vaak pas in een later stadium ontdekt wordt vanwege het sluipende begin van de symptomen. De symptomen van het Foster-Kennedy-syndroom lijken aanvankelijk op andere ziekten te duiden. Deze worden vaak niet als gevaarlijk beschouwd. Dit vertraagt meestal het eerste bezoek aan de dokter. Als de tumor eenmaal is gelokaliseerd als oorzaak van het Foster-Kennedy-syndroom, is de behandeling vaak succesvol. Echter, metastasen kan al gevormd zijn. De schade aan de oogzenuw en de hersenen kan onherstelbaar zijn. In dit geval is het succes van de follow-up misschien niet zo overduidelijk als bij vroege detectie.
Hier is wat u zelf kunt doen
Over het algemeen zijn de opties voor zelfhulp bij het Foster-Kennedy-syndroom relatief beperkt. Het succes van de behandeling en het verdere verloop van de ziekte hangt sterk af van de omvang van de tumor. Hoe eerder het wordt gedetecteerd, hoe groter de kans op een positief verloop van de ziekte. In veel gevallen zijn de getroffenen afhankelijk van psychologische behandeling. Praten met goede vrienden of familieleden kan een zeer positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Ook een gesprek met andere getroffen personen of met andere kankerpatiënten kan psychisch ongemak verlichten. Aangezien het Foster-Kennedy-syndroom ook leidt tot permanente vermoeidheid en uitputting van de patiënt, moet hij in zijn dagelijks leven worden ondersteund door zijn familie en vrienden. De patiënt moet het lichaam rustig aan doen en geen inspannende activiteiten ondernemen. De regelmatige inname van medicatie moet ook door de familie worden gecontroleerd. Omdat de naasten van de patiënt vaak ook last hebben van psychische klachten of Depressieis psychologische behandeling ook voor deze mensen aan te raden. Dit kan ernstige stemmingen voorkomen.
