Flebologie is een medische subspecialiteit die zich bezighoudt met veneuze aandoeningen zoals spataderen, trombose or flebitis Om een diagnose te stellen, gebruikt flebologie standaardprocedures zoals Doppler-echografie of duplex echografie. Compressietherapieën en strippen behoren tot de belangrijkste flebologische behandelingen maatregelen.
Wat is flebologie?
Flebologie is een medische subspecialiteit die zich bezighoudt met veneuze aandoeningen zoals spataderen, trombose or flebitis Flebologen houden zich bezig met preventie, onderzoek, behandeling en revalidatie van veneuze ziekten Een van de bekendste hiervan is spataderen In Duitsland is flebologie geen onafhankelijke specialiteit. In plaats daarvan kan de titel van fleboloog worden verworven door bijscholing na de eigenlijke specialistenopleiding. Zowel geschoolde huisartsen als dermatologen, specialisten in de interne geneeskunde of chirurgen kunnen fleboloog worden. De belangrijkste vereiste voor deelname aan een voortgezette opleiding is ten minste twee jaar klinische praktijkervaring. De voortgezette opleiding duurt doorgaans 1.5 jaar en vindt plaats in een voor het geven van opleidingen bevoegde instelling. Naast de behandeling van flebologische apparatuur omvat de voortgezette opleiding ook de behandeling van verschillende veneuze ziekten Angiologie is te onderscheiden van flebologie. In aanvulling op veneuze ziektenbehandelt deze tak van interne geneeskunde ook lymfatische aandoeningen en arteriële aandoeningen.
Behandelingen en therapieën
Naast spataderen omvat de specialiteit van flebologie bijvoorbeeld spataderen, flebitis, trombose en chronische veneuze insufficiëntie In het laatste geval is de uitstroom uit de been ader is gestoord. De onderbenen en voeten zwellen of liggen open. Deze zogenaamde ulcus cruris wordt gezien als een complicatie van veneuze insufficiëntie en veroorzaakt sijpelen wonden in de late fase. Vaak is veneuze insufficiëntie het gevolg van een terugkerende trombose. Onbehandelde veneuze insufficiëntie kan dit veroorzaken been ader trombose. Naast veneuze insufficiëntie kan veneuze trombose ook levensbedreigende gevolgen hebben. Been ader trombose is meestal het gevolg van vertraagd bloed stroom of vasculaire schade. EEN bloed stolsel vormen. Als dit stolsel losbreekt, kan dat leiden naar een long embolie, wat vaak fataal is. In flebologie, compressietherapie wordt vaak gebruikt om veneuze stolsels te voorkomen. Deze fysieke compressie is conservatief therapie Het vormt de basis therapie voor vrijwel alle veneuze aandoeningen en zelfs bij chirurgische ingrepen. Beide compressieverbanden en steunkousen zijn onderdeel van compressietherapie Ze versnellen de bloed stroom in de aderen en onderhoud het. Naast deze conservatieve therapie methode gebruiken flebologen ook medicamenteuze therapieën in de context van sommige aderaandoeningen. Spatader-sclerotherapie kan bijvoorbeeld met medicatie worden uitgevoerd. Intravasculair wordt een zoutoplossing van 27 procent aangebracht. Een opzettelijke sclerus of trombus vormt en sluit de vasculaire structuren. Aan de andere kant kan een ongewenste trombus op een even gecontroleerde manier worden opgelost door medicamenteuze therapieën. Dit is het doel van trombolyse, waarbij een trombusoplossend medicijn intravasculair wordt toegediend. Belangrijk drugs voor flebologie zijn analgetica, ontstekingsremmende ontstekingsremmers, anticoagulantia en veneuze venotonica. Naast conservatieve en medicamenteuze therapie maatregelenomvat flebologie ook chirurgische behandelingsmaatregelen. Tot de belangrijkste behoren aderlaten, perforatorligatie en strippen. Bij microchirurgische flebextractie worden spataderen stuk voor stuk geopereerd door kleine gaatjes. Bij perforante ligatie worden de verbindingen tussen de diepten en de oppervlakken van een ader afgesneden. Dit wordt meestal gedaan als onderdeel van een stripprocedure, waarbij lange en rechte spataderen in één stuk uit het lichaam worden getrokken met behulp van een staaldraad. Ondertussen gebruikt de flebologie ook thermische methoden om veneuze aandoeningen te behandelen, zoals met name veneuze scleroserende laserprocedures.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
De belangrijkste onderzoeks- en diagnostische methoden in de flebologie zijn Doppler-echografie, duplex-echografie, fotoflethysmografie, flebodynamometrie en veneus afsluiting plethysmografie. tijdens Doppler-echografieonderzoekt de fleboloog de oppervlakkige veneuze kleppen door een ultrageluid afbeelding van de schepen Zo kan hij de stroomsnelheid van het bloed in de aderen bepalen. Doppler-echografie wordt beschouwd als een standaard diagnostisch hulpmiddel voor alle vaatziekten. Tijdens het onderzoek detecteert de arts bijvoorbeeld ook spataderen. Dit zijn oppervlakkige aderen met pathologische dilatatie, wat wijst op een trombus. Het diagnostische instrument van fotoflethysmografie, aan de andere kant, maatregelen de bloedvulling van de onderbeen Deze meting vindt extern plaats. Dus de onderbeen hoeft voor deze beeldvormingsprocedure niet te worden geopend. Het resultaat van deze fotoflethysmografie helpt de arts om de omvang van de schade en de gevolgen voor het gehele veneuze systeem te beoordelen. Te onderscheiden van fotoflethysmografie is flebodynamometrie, die de veneuze druk tijdens inspanning meet. De patiënt loopt of maakt kniebuigingen tijdens de drukmeting. De arts meet de druk bij de dorsale ader van de voet met een druktransducer en kan zo de functionele efficiëntie van de veneuze kleppen beoordelen. Op deze manier kunnen ook de effecten van varices worden geraden. Om de aderfuncties in meer detail te bepalen, gebruikt de fleboloog daarentegen de ader afsluiting plethysmografie. EEN bloeddruk manchet wordt om de patiënt aangebracht dij. Op zijn onderbeen er zijn siliconen ringen met een weerstandsvoet. Dit voorkomt dat het veneuze bloed de beenader verlaat. Het opgehoopte bloed komt vrij door de manchetten los te maken. Hoe sneller het wegloopt, hoe kleiner de kans dat de ader wordt geblokkeerd. Een laatste, standaard diagnostische procedure is kleurgecodeerde duplex-echografie voor flebologie geworden. Deze methode van ultrageluid onderzoek geeft nauwkeurig de aderwanden weer zonder enige spanning voor de patiënt. Met deze onderzoeksmethode kunnen aderverkalkingen en flebitis in de vroege stadia worden vastgesteld. Een goede fleboloog kan ook al enkele veneuze aandoeningen opsporen door middel van visuele diagnose, zoals beenulcera of andere ernstige complicaties.
