Eclampsie is de meest ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging De zwangere vrouw kan epileptische aanvallen krijgen en de patiënt kan zelfs in een coma Voordat eclampsie optreedt, is er meestal pre-eclampsie Dit manifesteert zich meestal door toegenomen bloed druk en verhoogde uitscheiding van proteïne door de nieren.
Wat is eclampsie?
Eclampsie is ernstig voorwaarde in zwangerschap dat gaat vaak gepaard met toevallen. Deze aanvallen zijn vergelijkbaar met epileptische aanvallen. Pre-eclampsie komt voor bij ongeveer 5 procent van alle zwangerschappen, en eclampsie is het resultaat. Overmatig eiwit in de urine (proteïnurie) en verhoogd bloed druk zijn de eerste tekenen van pre-eclampsie De feitelijke eclampsie kan al in de 20e week optreden zwangerschap en blijven tot 6 weken na levering bestaan. Blijvende schade aan de moeder kan echter worden uitgesloten.
Oorzaken
Als een zwangere patiënt aan eclampsie lijdt, is er een gebrek aan bloed stroom naar de placenta De reden hiervoor is dat het bloed schepen kan niet groot genoeg vormen. Er is echter een goede doorbloeding van de placenta is van groot belang om het kind te voorzien van voedingsstoffen en zuurstof Het resultaat is dat van de moeder bloeddruk neemt toe, wat de toevoer van voedingsstoffen naar het kind verbetert. In deze context is het placenta zendt ook signaalstoffen uit die de nieren veranderen en daarmee de uitscheiding van eiwitten. De exacte oorzaken van de verstoring in de ontwikkeling van het bloed schepen van de placenta zijn niet met zekerheid opgehelderd. Desalniettemin zijn in de geneeskunde in ieder geval bepaalde factoren bekend die verantwoordelijk zijn voor het verhogen van het risico op eclampsie. Eclampsie komt dus vooral voor bij nieuwe moeders en bij jonge zwangere vrouwen onder de 20 jaar. Obesitas, suikerziekte en een neiging tot trombose bij zwangere vrouwen zijn ook risicofactoren Vrouwen van wie de moeder al eclampsie heeft gehad, hebben ook een verhoogd risico.
Symptomen, klachten en tekenen
Eclampsie treedt meestal op in het laatste trimester van zwangerschap, minder vaak direct bij de geboorte of zelfs na de geboorte. De voorwaarde is ernstig, dus patiënten hebben intensieve medische observatie en behandeling nodig. Eclampsie wordt meestal voorafgegaan door wat bekend staat als pre-eclampsie. De eerste tekenen zijn ernstig water retentie, eiwituitscheiding via de urine en zeer hoge bloeddruk Deze symptomen kunnen echter ook andere oorzaken hebben, dus medische opheldering is dringend nodig. Als de patiënt op tijd naar de dokter of beter nog het ziekenhuis gaat, kan er een betrouwbare diagnose gesteld worden. Oorzaken van eclampsie kunnen ook ernstig zijn te zwaar van de moeder. Eclampsie wordt gekenmerkt door ernstige aanvallen die sterk lijken op die van epilepsie Tijdens de aanvallen kan bewustzijnsverlies of bewustzijnsverlies optreden. Voorbodes zijn streng hoofdpijn, flikkeren voor de ogen, evenals verschillende neurologische gebreken, duizeligheid naar braken, stoornissen van het gezichtsvermogen. Tijdens eclampsie kunnen zelfs comateuze toestanden optreden. Als risicofactoren aanwezig zijn, is het raadzaam om preventief te regelen Grensverkeer met de dokter, evenals regelmatige controles. Samen met zwaarlijvigheidis meerlingzwangerschap een van de grootste risico's, en eclampsie komt het vaakst voor bij nieuwe moeders. Er zijn echter uitzonderingen, dus mogelijke symptomen moeten in ieder geval serieus worden genomen.
Diagnose en verloop
Het is belangrijk om pre-eclampsie in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen om eclampsie te voorkomen. Daarom is dat van de patiënt bloeddruk wordt gemeten bij alle screening onderzoeken tijdens de zwangerschap Bovendien wordt een test van de urine op het eiwitgehalte uitgevoerd. Zodra pre-eclampsie wordt vermoed, worden verdere metingen uitgevoerd bloeddruk zijn noodzakelijk. Om vast te stellen nier in maateenheden, lever waarden, het aantal bloed bloedplaatjes naast de factoren van bloedstolling wordt ook een bloedmonster genomen. Een kleurgecodeerd ultrageluid wordt ook gebruikt om de bloedstroom naar de placenta en die van het kind te bepalen voorwaarde wordt regelmatig gecontroleerd. EEN medische geschiedenis blijft worden genomen wanneer de diagnose wordt gesteld. In aanvulling op hoge bloeddruk en proteïnurie, omvatten typische symptomen van pre-eclampsie water retentie (oedeem) op meestal atypische gebieden zoals de handen en het gezicht. Een plotselinge gewichtstoename kan het eerste teken zijn van oedeem. Veel patiënten hebben ook last van visuele stoornissen, hoofdpijn en zogenaamd dubbel zien, evenals misselijkheid. Vaak de lever is ook betrokken wanneer pre-eclampsie zeer snel begint. Een teken hiervan is misselijkheid en ernstig pijn in de buik aan de rechterkant. Dit kan ook leiden tot een soms dramatische verslechtering van de volksgezondheid van de aanstaande moeder. Het beloop van eclampsie is altijd afhankelijk van vroege opsporing en behandeling van pre-eclampsie. Complicaties zoals groeiachterstand, loslaten van de placenta en in het ergste geval zelfs de dood van het ongeboren kind kunnen optreden als complicaties van eclampsie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als een plotselinge aanzienlijke gewichtstoename wordt opgemerkt, geassocieerd met toename hoofdpijn en misselijkheidkan pre-eclampsie aanwezig zijn. Het wordt aanbevolen om onmiddellijk een arts te raadplegen. Ten laatste, als tekenen van eclampsie - hoge bloeddruk, oedeem van de handen en het gezicht, visuele stoornissen en andere - worden toegevoegd, dit moet medisch worden opgehelderd. Zwangere vrouwen die zijn te zwaar, ouder (ouder dan 35) of met een familiegeschiedenis van eclampsie lopen een bijzonder risico. Vrouwen die tot deze risicogroepen behoren, moeten gezichtsstoornissen hebben, hoofdpijn in het voorhoofd en de slaap, en andere typische symptomen werden snel opgehelderd. Tekenen van een aanval en cardiovasculaire klachten kunnen ook het beste worden aangepakt bij de gynaecoloog. Als zich plotseling een ernstig ziektegevoel ontwikkelt, moet de arts onmiddellijk op de hoogte worden gebracht. Als er rechts is pijn in de buik en diarree lever kan worden beïnvloed - een duidelijk waarschuwingssignaal van eclampsie. Om verdere complicaties uit te sluiten, moet de ziekte in ieder geval worden opgehelderd en indien nodig worden behandeld. In ernstige gevallen is hiervoor een ziekenhuisopname vereist.
Behandeling en therapie
Eclampsie wordt meestal veroorzaakt door zwangerschap, daarom wordt de behandeling ook voornamelijk geassocieerd met het afbreken van de zwangerschap. Het daadwerkelijke tijdstip van levering wordt echter altijd afhankelijk gemaakt van de volksgezondheid van de aanstaande moeder en de week van de zwangerschap. Als er slechts milde pre-eclampsie aanwezig is, wordt de patiënt opgenomen in het ziekenhuis. Daar krijgt de patiënt een hoog eiwit dieet en moet in bed blijven, liggend op haar linkerzij. Er is ook regelmatig Grensverkeer van de omstandigheden van moeder en kind. Als eclampsie optreedt vóór de 34e week van de zwangerschap, kan de administratie of Cortisol versnelt de long rijping van het kind. Vanaf de voltooide 36e week van de zwangerschap vindt inductie van de bevalling plaats. Als de aanstaande moeder lijdt aan ernstige pre-eclampsie, wordt ze toegediend sedativa en magnesium sulfaat om aanvallen te voorkomen. Bovendien wordt de bloeddruk verlaagd met medicatie. In dit geval wordt geprobeerd de bevalling uit te stellen tot de 36e week van de zwangerschap, als die van de moeder is volksgezondheid vergunningen. Als er een aanval optreedt tijdens eclampsie, wordt hiermee gestopt sedativa en de geboorte wordt veroorzaakt. Zelfs na de geboorte moet de moeder nauwlettend worden gevolgd, omdat er nog steeds aanvallen kunnen optreden. Gevolgschade door eclampsie is niet te vrezen als de moeder op de juiste manier wordt behandeld, maar er is een verhoogd risico bij een volgende zwangerschap.
Vooruitzichten en prognose
In het verleden kwam het voorkomen van eclampsie bij zwangere vrouwen neer op een doodvonnis. Tegenwoordig is de prognose iets gunstiger. Vroeg optreden van pre-eclampsie in het vroege deel van de zwangerschap verslechtert de prognose. Het beloop van zogenaamde pre-eclampsie is dan dramatischer. Indien onbehandeld, leidt pre-eclampsie tot eclampsie, die gepaard gaat met epileptische aanvallen. Deze betekenen ook gevaar voor het leven van moeder en kind in deze tijd. De prognose van eclampsie wordt verbeterd door beter onderwijs aan aanstaande moeders en zwangerschapsonderzoeken. Zelfs bij de eerste tekenen van pre-eclampsie streven artsen ernaar de prognose te verbeteren door middel van passende maatregelen maatregelen De daarmee gepaard gaande hoge bloeddruk brengt het kind in gevaar als het langdurig aanhoudt. Als pre-eclampsie vasculaire schade veroorzaakt aan de placenta, de baby zuurstof en de toevoer van voedingsstoffen lopen gevaar. De overlevingsprognose van het ongeboren kind verslechtert als de bloeddruk te snel wordt verlaagd. Hoe eerder in de zwangerschap pre-eclampsie optreedt, hoe groter het risico dat het ongeboren kind loopt. Als pre-eclampsie later optreedt, is de kans voor het kind groter. Het ongeboren kind heeft een kans van 50:50 als er sprake is van een ernstig beloop van het zogenaamde HELLP-syndroom Dit is een complicatie van pre-eclampsie. Het komt voor bij 4% tot 12% van de zwangere vrouwen met ernstige pre-eclampsie.
het voorkomen
Vanwege de onnauwkeurige oorzaken bestaat preventie van eclampsie voornamelijk uit vroege opsporing en behandeling van pre-eclampsie. Levensbedreigende complicaties voor zowel moeder als baby kunnen worden voorkomen. De beste preventie van eclampsie is vooral om alle prenatale zorgafspraken met uw gynaecoloog en / of verloskundige na te komen.
Nazorg
In de meeste gevallen van eclampsie heeft de getroffen persoon weinig of geen opties voor nazorg. In dit geval is de belangrijkste focus van de ziekte een zeer vroege diagnose en daaropvolgende behandeling om verdere complicaties of zelfs de dood van de getroffen persoon te voorkomen. Daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van eclampsie, zodat de ziekte zo snel mogelijk door een medische professional kan worden behandeld. Zelfgenezing kan in dit geval niet plaatsvinden. In de meeste gevallen zijn degenen die door deze ziekte zijn getroffen, afhankelijk van het nemen van medicatie om de symptomen te verlichten. De instructies van de arts met betrekking tot de dosering moeten altijd worden opgevolgd. Een intramuraal verblijf in een ziekenhuis wordt ook aanbevolen om de waarden van de aanstaande moeder goed te bewaken en eventuele discrepanties onmiddellijk op te sporen. Als eclampsie in een vroeg stadium wordt ontdekt en behandeld, kan deze relatief goed worden beperkt zodat er geen verdere schade is bij het kind en de moeder. Veel vrouwen zijn in dit proces ook afhankelijk van de hulp en steun van hun partner en hun eigen gezin, zodat dit niet het geval is leiden tot psychologische stoornissen of Depressie.
Wat u zelf kunt doen
Eclampsie is een medisch noodgeval dat meestal optreedt na de 30e week van de zwangerschap, tijdens of kort na de geboorte. Getroffen vrouwen lopen acuut levensgevaar en moeten onmiddellijk de spoedarts of, als ze al of nog in het ziekenhuis zijn, het verplegende personeel waarschuwen. De belangrijkste zelfhulpmaatregel is om het voortraject van eclampsie, de zogenaamde pre-eclampsie, als zodanig te herkennen en te laten behandelen. Tekenen van pre-eclampsie zijn onder meer hoge bloeddruk, water retentie in de weefsels, misselijkheid, constante misselijkheid die niet alleen 's ochtends optreedt, duizeligheid, knipperende ogen en andere visuele stoornissen of verwarring. Als pre-eclampsie zich ontwikkelt tot eclampsie, komen ernstige hoofdpijn en toevallen ook vaak voor. Vrouwen die dergelijke symptomen opmerken tijdens de zwangerschap, dienen onmiddellijk hun gynaecoloog te raadplegen. Bovendien moeten zwangere vrouwen alle aanbevolen preventieve onderzoeken laten uitvoeren, omdat hierdoor het optreden van pre-eclampsie snel kan worden opgespoord en behandeld voordat het levensbedreigend wordt. Deze screenings zijn vooral belangrijk voor hoogrisicopatiënten. Deze omvatten vrouwen onder de 18 of boven de 35 jaar, vrouwen die ernstig lijden zwaarlijvigheid, en vrouwen die al last hebben gehad van hoge bloeddruk voorafgaand aan de zwangerschap. Zwangere vrouwen met een verhoogd risico op eclampsie dienen hun kraamkliniek zorgvuldig te kiezen en ervoor te zorgen dat er altijd onmiddellijk een arts beschikbaar is. Thuisbevalling moet in deze gevallen beslist worden vermeden.
