Dyshidrotisch eczeem is een huid ziekte gekenmerkt door blaren op de handpalmen, zijkanten van vingers en voetzolen. De exacte oorzaken zijn nog niet volledig opgehelderd, maar er is een verband met medicijnen en andere stoffen, schimmels, bacteriën, virussen, en psychologische factoren. Therapie richt zich voornamelijk op individuele triggers en behandeling van de huid veranderen.
Wat is dyshidrotisch eczeem?
Dyshidrotisch eczeem is een dermatologisch voorwaarde dat leidt tot de ontwikkeling van kleine blaren op de handpalmen en voetzolen. Het ziektebeeld vertegenwoordigt een specifieke vorm van eczeem en als zodanig behoort tot de inflammatoire huid ziekten. Andere namen voor dyshidrotisch eczeem zijn dyshidrose of dyshidrose, pompholyx of dyshidrotisch eczeem. Bij deze huidziekte kunnen twee varianten voorkomen: Bij dyshidrosis komt lamellosa sicca alleen tot uiting als een zwakke verandering van de huid. In het korte verloop van de acute fase drogen de blaasjes vanzelf uit en laten hun lege envelop achter. Dit droogt ook uit en laat zich geleidelijk los van de huid op schubben met de hergroei van nieuwe huidcellen. Bij de variant cheiropompholyx of podopompholyx daarentegen zijn de blaasjes groter, gaan gedeeltelijk in elkaar over en vormen een groter aanvalsoppervlak voor infecties.
Oorzaken
Oorspronkelijk beschouwden onderzoekers een storing van de zweetklieren om de oorzaak van te zijn dyshidrotisch eczeem De naam van de ziekte, wat 'slecht zweet' betekent, kan worden herleid tot deze verkeerde conclusie. Tegenwoordig is echter bekend dat deze oorzaak niet waar is; de exacte factoren die ervoor zorgen dyshidrotisch eczeem zijn onbekend. De literatuur bespreekt onder meer de relatie tussen dyshidrotisch eczeem en verschillende medicijnen, andere chemische stoffen, bacteriën en schimmels. Psychologische factoren zoals spanning kan ook een rol spelen bij het ontstaan van de voorwaarde Voor mensen die er last van hebben contactallergie of atopie, is de kans op het ontwikkelen van dyshidrotisch eczeem groter. In deze gevallen mag de huidverandering echter niet volledig het gevolg zijn van een van de twee huidziekten, maar moet deze onafhankelijk daarvan aanwezig zijn; anders, ondanks een soortgelijk uiterlijk, is het geen dyshidrotisch eczeem maar contactallergie of atopie. In deze context goed differentiële diagnose is belangrijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Jeuk komt vaak voor op de aangetaste delen van de huid en is typerend voor alle soorten eczeem. Op de handpalmen, zijkanten van de vingers en voetzolen vormen zich onder de huid kleine blaren bij dyshidrotisch eczeem, die gevuld zijn met vloeistof en ervoor kunnen zorgen dat het bovenliggende weefsel strakker wordt. De vloeistof binnenin is gelig of kleurloos. Roodheid van de huid rond de blaren is ook een van de typische symptomen. Bij langdurig aanhoudend eczeem kan de huid dikker worden, gaan schilferen of een leerachtig oppervlak vormen. Als gevolg hiervan verliest de huid zijn elasticiteit, waardoor de gevoeligheid voor bloedende scheurtjes toeneemt. Deze zogenaamde rhagades genezen meestal zonder littekens. Omdat de huid op de handen en voetzolen, waar de blaren zich meestal vormen bij dyshidrotisch eczeem, constant in beweging is, kan het genezingsproces lang duren. Vaak scheuren de aangetaste gebieden keer op keer, vooral zonder het gebruik van zalven.
Diagnose en verloop
Het uiterlijk van de huidletsels is meestal voldoende voor diagnose. Omdat allergische reacties vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken, omvat de diagnose vaak allergie testen op contactallergieën. Bij de patch-test worden de meest voorkomende allergenen die mogelijke triggers zijn, op de huid aangebracht en bedekt met een grote patch. Na 48 en 72 uur, soms bijkomend na 96 uur, controleert de diagnosticus of er een verandering is in de behandelde huid. Een positieve reactie betekent dat er een allergie. In aanvulling op contactallergie, atopie krijgt ook differentiële diagnostische aandacht. Het kan atopisch eczeem veroorzaken, vergelijkbaar met dyshidrotisch eczeem. In de loop van de huidziekte kunnen de blaasjes van het dyshidrotisch eczeem samenvloeien; geneeskunde noemt dit proces confluent. in sommige gevallen gaat dyshidrotisch eczeem gepaard met een infectie, waarvoor virussen en schimmels zijn de belangrijkste mogelijke oorzaken. De pathogenen kan met name via gesprongen of bekraste blaren in het weefsel dringen. De grote blaren in de cheiropompholyx- en podopompholyx-varianten zijn bijzonder vatbaar voor deze complicatie.
Complicaties
Bij de ziekte komt ongemak voornamelijk voor op de huid. Er ontstaan blaasjes, die in de meeste gevallen ook gepaard gaan met jeuk. Vaak is er ook meer zweten op de huid, wat veel patiënten ongemakkelijk vinden. De blaren kunnen ook openbarsten, waardoor er vloeistof naar buiten sijpelt. De jeuk verleidt veel patiënten om te krabben, wat de jeuk meestal alleen maar verergert. Door de ziekte neemt de kwaliteit van leven aanzienlijk af. Ook voor de patiënt zijn bepaalde activiteiten niet meer mogelijk, anders zou contact met de huid dat wel doen leiden naar pijn De behandeling van het symptoom wordt uitgevoerd met behulp van crèmes, zalven en medicijnen en leidt in de meeste gevallen relatief snel tot succes. Er zijn geen verdere complicaties. Bij allergieën moet de patiënt afzien van de betreffende triggerende stof, zodat de symptomen niet optreden. In de regel kan de ziekte relatief goed worden beheerst als er aandacht wordt besteed aan een gezond persoon dieet De levensverwachting is niet beperkt.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als plotseling een ongebruikelijke jeuk wordt opgemerkt, moet een huisarts worden geraadpleegd. Uiterlijk wanneer de karakteristieke blaren onder de huid ontstaan, moet dyshidrotisch eczeem worden opgehelderd en behandeld. In het verdere verloop kunnen roodheid en huidscheuren optreden, die eerst moeten worden waargenomen - in geval van bloeding of infectie moet de arts worden geïnformeerd. Mensen die last hebben van atopie of een contact allergie hebben in het bijzonder de kans om dyshidrotisch eczeem te ontwikkelen. Evenzo mensen die regelmatig bepaalde medicijnen of chemische stoffen gebruiken. Psychologische factoren zoals spanning kan ook de huidziekte bevorderen. Iedereen die tot deze risicogroepen behoort, moet een arts raadplegen als er symptomen worden genoemd. De arts kan de ziekte zonder twijfel ophelderen of de patiënt doorverwijzen naar een allergoloog. In ieder geval zijn meerdere doktersbezoeken nodig totdat het dyshidrotisch eczeem onomstotelijk kan worden vastgesteld. Als het eczeem ontstoken raakt, wordt in het beste geval direct een dermatoloog geraadpleegd. In geval van ernstige complicaties, moet contact worden opgenomen met de medische hulpdiensten.
Behandeling en therapie
Voor uitwendige behandeling, divers zalven, crèmes en lotions worden gebruikt. Ze bevatten vaak glucocorticoïden, een specifiek type corticosteroïde. Het doel van de werkzame stof is om de ontstekingsreactie te remmen. Overeenkomstige zalven zijn bijzonder geschikt voor kortere toepassingen, omdat ze bij regelmatig gebruik gedurende een periode van weken of maanden meer bijwerkingen kunnen veroorzaken. Medicijnen die 9-cis-retinoïnezuur bevatten (alitretinoïne) zijn een behandelingsoptie, zelfs als glucocorticoïde therapie is niet succesvol. Bruiningsmiddelen kunnen het drogen van de blaren op de handen en voeten versnellen, en zinkzalf kan ook een ontstekingsremmend effect hebben. Goede hygiënisch maatregelen kan het risico op complicaties als gevolg van infectie helpen verminderen. Handschoenen en het te vaak wassen en ontsmetten van de handen - zelfs op het werk - worden echter als problematisch beschouwd. Welke behandelingsoptie geschikt is, verschilt van persoon tot persoon. Doorslaggevend is de specifieke oorzaak van het dyshidrotisch eczeem: mits een oorzakelijke behandeling mogelijk is, kan verder therapeutisch maatregelen kan van kracht worden.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van dyshidrotisch eczeem is goed. Hoewel de exacte oorzaak nog niet volledig is, kunnen de individuele triggers worden behandeld en behandeld met de huidige medische opties. Daarnaast zijn er verschillende risicofactoren die het voorkomen ervan bevorderen. Als de patiënt deze weet te vermijden, is hij voorstander van het verdere verloop. Zodra de actieve ingrediënten van voorgeschreven medicijnen hun ontstekingsremmende werking ontwikkelen, worden de symptomen verlicht. Het behandelplan wordt uitgewerkt op basis van de individuele klachten van de patiënt. In veel gevallen kan de patiënt actief invloed uitoefenen op de verbetering van zijn symptomen door zijn hygiëne- en netheidsgedrag huidletsels verergert zodra de jeuk van de uitslag optreedt. In deze gevallen loopt de patiënt het risico op verdere pathogenen het organisme binnenkomen. In ernstige gevallen kan dit leiden naar bloed vergiftiging. Er is een levensbedreigende situatie voor de getroffen persoon. Als psychosomatische redenen leiden tot het uitbreken van de ziekte kan het genezingsproces enkele jaren duren. Bij seizoensgebonden oorzaken ervaart de patiënt fasen van volledige symptoomvrijheid. Een terugkeer van het eczeem is levenslang en op elk moment mogelijk. De getroffen persoon moet dit vermijden spanning en het gebruik van huidverzorgingsproducten met de arts om het gebruik van ingrediënten te vermijden die tot een toename van de symptomen leiden.
het voorkomen
Preventie kan zich richten op typische triggers bij dyshidrotisch eczeem: patiënten kunnen stoffen vermijden die individueel als triggers bij hen werken. Patiënten kunnen psychologische factoren zoals stress ook preventief tegengaan, bijvoorbeeld met ontspanning technieken en stress management training.
Nazorg
In de eerste plaats is de getroffen persoon voor deze ziekte in ieder geval afhankelijk van directe behandeling door een arts. In deze context is het maatregelen of mogelijkheden tot nazorg zijn doorgaans zeer beperkt, zodat de focus ligt op vroege opsporing en verdere behandeling door een arts. Het is ook niet mogelijk dat de ziekte zichzelf geneest, zodat de getroffen persoon altijd afhankelijk is van een bezoek aan een arts. In het geval van deze ziekte moet de getroffen persoon infecties zoveel mogelijk vermijden. Er moet een hoge hygiënestandaard worden gehandhaafd en de patiënt moet zich vaak wassen. Bij een infectie dient voor de behandeling allereerst een arts te worden geraadpleegd. Bovendien zijn de meeste patiënten afhankelijk van medicatie. De patiënt moet er altijd voor zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen om de symptomen permanent en correct te verlichten. Als de medicatie ernstige bijwerkingen veroorzaakt, moet ook een arts worden geraadpleegd voordat de medicatie wordt stopgezet. In de meeste gevallen vermindert deze ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Wat u zelf kunt doen
Bij dyshidrotisch eczeem vormen zich kleine blaren op de handen en voeten. De oorzaak van deze aandoening werd eerder toegeschreven aan een storing van de zweetklieren, maar dit is niet het geval. De oorzaak van de ziekte wordt als onverklaard beschouwd, maar een verband met medicijnen, contactallergieën, overmatige hygiëne en psychologische stress wordt vermoed. Getroffen personen dienen in ieder geval een arts te raadplegen, zodat een allergie kan worden uitgesloten en de symptomen vakkundig kunnen worden behandeld. Vanwege de veelal onbekende oorzaken is een belangrijke bijdrage aan zelfhulp het bijhouden van een dagboek om na te gaan of er een statistisch verband bestaat tussen bepaalde activiteiten en acute episodes van de ziekte. Als zich een paar dagen na stressvolle situaties meer nieuwe blaren vormen, bijvoorbeeld een examen of een ruzie met een meerdere of een familielid, moeten psychologische factoren als triggers worden beschouwd. De getroffenen kunnen dan leren ontspanning technieken om beter met negatieve stress om te gaan. Een voedingsdagboek kan ook worden gebruikt om te bepalen of a voedselallergie kan een bijdragende oorzaak zijn. In deze gevallen kan het zijn dat de getroffen persoon zijn of haar eetgewoonten moet veranderen. De blaren mogen in geen geval worden opengekrast. antihistaminica in druppelvorm, die vrij verkrijgbaar zijn in de apotheek, helpen bij ernstige jeuk. Het genezingsproces kan in veel gevallen ook worden versneld door aan te brengen zinkzalf dik naar de getroffen gebieden in de avond. Draag katoenen handschoenen of sokken om de zalf 's nachts te laten inwerken.
