Kruisband ruptuur (ook: kruisband ruptuur) komt vaak voor in de context van sportverwondingen, zoals buitensporige draaiende bewegingen tijdens voetbal, draaien terwijl jogging of ongelukken tijdens het skiën. In de meeste gevallen is de anterieure kruisband wordt aangetast en vereist chirurgische therapie met daaropvolgende revalidatie. Alleen conservatieve behandeling met fysiotherapie en spalken komt in aanmerking kruisband breuken waarbij de kruisband niet volledig is doorgesneden of de juiste kniepositie nog steeds is gegarandeerd.
Duur van een kruisbandruptuur
Afhankelijk van het gekozen behandelschema varieert ook de duur van de daaropvolgende bewegingsbeperking. Zowel chirurgische als conservatieve behandeling vereist echter meestal enkele maanden van onthouding van sportactiviteiten. Als de gescheurde kruisband wordt geopereerd, gebeurt dit meestal door de gescheurde pees met het lichaamseigen materiaal.
De pees van a dij Hiervoor wordt vaak een spier of een deel van de patellapees gebruikt. Bij dit type behandeling duurt de volledige genezing meestal ongeveer een half jaar, omdat de getransplanteerde pees zich eerst moet aanpassen aan het nieuwe type belasting en volledig tot op het bot moet groeien. De revalidatie moet onmiddellijk na de operatie worden gestart.
Koeling en bescherming van het gewricht voorkomen zwelling en hebben een positief effect op het genezingsproces. Passief stretching van de kniegewricht het gebruik van een spalk moet ook onmiddellijk na de operatie worden gestart. Het spalken zou idealiter ongeveer zes weken moeten duren.
Afhankelijk van het stadium van de ziekte moeten ook fysiotherapeutische maatregelen vanaf het begin in de behandeling worden opgenomen. Dit komt omdat de versterking van de dij spieren leidt tot extra verlichting van de kruisbandtransplantatie. In geen geval mag de kniegewricht overbelast zijn; dit zou het genezingsproces alleen maar belemmeren.
Ongeveer drie weken na de operatie, extra coördinatie Er kunnen oefeningen worden gedaan die een positief effect hebben op de fijnafstemming van de individuele spiergroepen op elkaar en zo een verkeerde aanpassing kunnen voorkomen. Sportactiviteiten dienen op zijn vroegst na ongeveer twee maanden te worden uitgevoerd, en dan alleen die welke gepaard gaan met minder belasting van de kniegewricht. Een voorbeeld hiervan is fietsen op een vlakke weg.
Een maand later, na ongeveer drie maanden, zwemmen is meestal toegestaan. Hardlopen sport en licht jogging moet op zijn vroegst vier maanden na de operatie worden gedaan. Alleen als er geen is pijn, het volledige bewegingsbereik is weer beschikbaar en meestal moet de oorspronkelijke sport opnieuw worden beoefend na overleg met de behandelende arts.
Dit is meestal het geval na zes tot op zijn vroegst nieuwe maanden. Onder bepaalde omstandigheden kan een kniebrace in eerste instantie de sportieve activiteit ondersteunen. Dit moet echter in elk individueel geval met de arts worden besproken.
De chirurgische behandeling van een gescheurde kruisband moet idealiter worden uitgevoerd wanneer de acute ontstekingsreactie is verdwenen en de knie niet irriterend is. Dit betekent dat de acute ontstekingsreactie is afgenomen en dat de knie niet rood of opgezwollen is. Gewoonlijk wordt de chirurgische ingreep ongeveer vier tot zes weken na het eigenlijke letsel uitgevoerd om verdere complicaties tijdens de ontsteking te voorkomen.
Uitzonderingen zijn aanvullende verwondingen aan andere structuren in het kniegewricht, zoals de meniscus breuk of complexe soorten verwondingen. In dergelijke gevallen moet de operatie binnen de eerste 24 tot 48 uur na de gebeurtenis worden uitgevoerd. De operatie wordt meestal artroscopisch uitgevoerd, dwz met behulp van artroscopie als onderdeel van een minimaal invasieve procedure.
Het enige dat nodig is, zijn twee kleine huidincisies waardoor de instrumenten en een camera worden ingebracht. In totaal duurt de procedure zelf ongeveer 40 minuten tot iets minder dan twee uur (de duur van een knie artroscopie), afhankelijk van hoe de traan loopt en de voorwaarden voor reconstructie. Conservatieve behandeling van een kruisbandruptuur wordt alleen overwogen als de pees niet meer dan 25% is gescheurd of als de pees is losgeraakt van zijn benige aanhechting, maar de juiste knie-as nog intact is.
Conservatieve behandeling kan ook worden toegepast bij patiënten die ouder zijn of die niet erg actief zijn in de sport. Als dit het geval is, kan de operatie komen te vervallen en kan de behandeling worden uitgevoerd met behulp van fysiotherapie en spalken. In eerste instantie ligt de focus op verlichting, gevolgd door gerichte spieropbouw om het kniegewricht te stabiliseren. De duur van de conservatieve therapie, wanneer deze professioneel wordt uitgevoerd en onder toezicht staat, is gewoonlijk tussen zes maanden en een jaar totdat de oorspronkelijke mobiliteit en veerkracht is hersteld.
Maar ook hier dient de patiënt de behandelende arts te raadplegen en, indien nodig, de mobiliteit opnieuw te laten onderzoeken om de noodzaak van een operatieve ingreep uit te sluiten. De duur van de arbeidsongeschiktheid na een gescheurde kruisband hangt voornamelijk af van het soort activiteit en varieert met de mate van fysieke belasting. Voor kantoorwerk met voornamelijk zittend werk is de duur van het ziekteverzuim doorgaans ongeveer vier tot zes weken.
Als het kniegewricht meer wordt belast, bijvoorbeeld bij het staan of het besturen van een motorvoertuig, kan het ziekteverzuim ook twee tot drie maanden duren, omdat dit een grote bewegingsvrijheid en bewegingsvrijheid kan vergen. krukken. De extra bescherming van de knie in het dagelijks leven en vooral bij sportactiviteiten moet echter nog steeds worden gehandhaafd. Het ziekenhuisverblijf is door de minimaal invasieve ingreep doorgaans erg kort en duurt slechts twee tot drie dagen, mits er geen verdere complicaties optreden en de operatie volgens plan verloopt.
Extra verwondingen die gepaard gaan met het scheuren van de kruisband, kunnen indien nodig ook het verblijf in het ziekenhuis verlengen. De tijdsduur voor het gebruik van krukken of krukken kunnen sterk variëren, afhankelijk van het soort letsel en zijn moeilijk te generaliseren. De stabiliteit van het kniegewricht is bepalend voor het verwijderen hiervan krukken or onderarm krukken.
Goede fysiotherapeutische ondersteuning bij vroege en adequate versterking van de been spieren kunnen de tijd die nodig is om te lopen verminderen AIDS. In de regel krukken of krukken voor de onderbouw been worden ongeveer zes weken door de arts voorgeschreven. In veel gevallen is volledige belasting van het kniegewricht echter mogelijk na ongeveer drie tot vier weken. Lopen zonder loophulpmiddel is meestal een paar dagen later mogelijk. Dit dient echter te worden besproken met de behandelende arts of fysiotherapeut.
