Diffuus slokdarmkramp is de term die door experts wordt gebruikt om een veelal chronische bewegingsstoornis van de slokdarm te beschrijven. In technische taal wordt deze aandoening 'motiliteitsstoornis' genoemd. In dit geval zijn er herhaalde aanval-achtige spieren contracties van de slokdarm, en pijn kan ook voorkomen op de borstbeen De exacte oorzaken van diffuse slokdarmkrampen zijn niet duidelijk.
Wat is diffuse slokdarmkrampen?
Diffuus slokdarmkramp is een plotselinge, sterke, krampachtige samentrekking van de spieren in de slokdarm. De gladde spier wordt altijd aangetast. Deze contracties komen meestal voor in het middelste en onderste deel van de slokdarm. Ze hebben geen voortstuwende werking voor voedsel en kunnen veroorzaken pijn achter het borstbeen. Het is een stekend krampgevoel. Dit pijn kan ook uitstralen langs de schouder en kaak naar de armen, en soms naar de rug. Meestal treedt dit ongemak heel plotseling op. Het kan ook gepaard gaan met slikproblemen. De problemen treden meestal zeer plotseling en onverwacht op en kunnen worden veroorzaakt door slikken of spontaan.
Oorzaken
De oorzaken van diffuse slokdarmkrampen zijn tot op heden niet bekend. Het treft vooral ouderen, maar ook jongeren kunnen hier last van hebben voorwaarde Diffuse slokdarmkrampen worden echter in verband gebracht met bepaalde onderliggende ziekten. Getroffen personen lijden vaak aan een van de volgende aandoeningen: Diabetes mellitus, collagenosen, centraal en perifeer zenuwstelsel ziekten, spierziekten, amyloïdosen, en alcoholisme Gelijktijdig contracties van de gladde spieren van de slokdarm zijn verantwoordelijk voor de symptomen. Deze spiersamentrekkingen zijn geassocieerd met verstoringen in zenuwregulatie en stikstofoxide vrijlating. Deze bevindingen zijn echter niet onderbouwd.
Symptomen, klachten en tekenen
Deze ziekte gaat gepaard met verschillende klachten, maar ze kunnen in verschillende mate voorkomen. Ze hebben in ieder geval een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven van de patiënt en beperken deze aanzienlijk. Patiënten hebben in de regel pijn die direct achter het borstbeen optreedt. In het bijzonder kan deze pijn worden versterkt door de inname van voedsel en vloeistoffen, waardoor veel patiënten bewust minder eten en drinken innemen. Dit leidt tot slikproblemen en verder naar uitdroging en verschillende deficiëntiesymptomen. In sommige gevallen kan de ziekte ook leiden tot ademnood, waardoor de veerkracht van de patiënt afneemt en lichamelijke inspanning niet meer gemakkelijk kan worden uitgevoerd. Veel patiënten zijn afhankelijk van een special dieet om te voorkomen dat de symptomen van deze ziekte erger worden. Als de diagnose echter in een vroeg stadium wordt gesteld, verloopt de ziekte meestal positief en zijn er geen bijzondere complicaties. Bovendien kan de ziekte ook een negatief effect hebben op de psychische toestand van de getroffen persoon en mogelijk leiden naar Depressie of andere psychologische stoornissen. Gewoonlijk wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd.
Diagnose
Diffuse slokdarmkrampen kunnen op verschillende manieren worden vastgesteld. Eerst zal de arts een gedetailleerd anamnese-interview met de patiënt afnemen om alle symptomen in detail te bespreken. De patiënt dient gedetailleerd te omschrijven welke klachten precies voorkomen, hoe vaak ze voorkomen, hoe lang ze duren en of ze überhaupt hebben bestaan. Dit maakt het voor de arts veel gemakkelijker om te beslissen welke verdere onderzoeken in het betreffende geval passend zijn. Een Röntgenstraal onderzoek wordt heel vaak gebruikt om diffuse slokdarmkrampen te diagnosticeren. Het gebruik van een contrastmiddel is noodzakelijk om een bruikbaar resultaat te verkrijgen. De patiënt slikt een stukje door brood gedrenkt in barium. Het exacte verloop van het stuk brood door de slokdarm wordt dan waargenomen. Op deze manier kunnen onregelmatige en kurkentrekkervormige vervormingen van de slokdarm worden opgespoord. Een vergelijkbare onderzoeksprocedure is de zogenaamde pap-slikmethode, waarbij een pap gemengd met contrastmiddel wordt ingenomen.
Complicaties
De ziekte kan verschillende symptomen en complicaties van de slokdarm veroorzaken, die zich in de meeste gevallen manifesteren in de vorm van slikproblemen, zodat het voor de patiënt meestal niet meer mogelijk is om normaal voedsel en vloeistoffen in te nemen. De kwaliteit van leven wordt hierdoor extreem verminderd en het dagelijkse leven wordt moeilijker voor de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat dit resulteert in ondergewicht or uitdroging, beide symptomen vertegenwoordigen een zeer ongezond voorwaarde voor de patiënt. Bovendien kan acuut ademnood optreden en wordt ernstige pijn door de patiënt ervaren. De diagnose van de ziekte verloopt meestal zonder complicaties en relatief snel, zodat de behandeling vroegtijdig kan worden gestart. De behandeling zelf is meestal ook zonder complicaties, waarbij verschillende medicijnen worden gebruikt. In sommige gevallen kan de permanente opname een verslavend gedrag uitlokken. Voor de patiënt is de dieet verandert ook, zodat vette voedingsmiddelen of alcohol moet worden vermeden. Bij psychische klachten, antidepressiva worden gebruikt om het effect van de pijnstillers De levensverwachting wordt meestal niet verminderd door de ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er pijn achter het borstbeen is, slikproblemen en andere tekenen van diffuse slokdarmkrampen, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Als uitdroging or ondergewicht is al opgetreden vanwege de symptomen, dit moet onmiddellijk worden opgehelderd. Vooral bij kortademigheid en hevige pijn is een snel onderzoek door de huisarts aangewezen. In het geval van een ernstig beloop - als de getroffen persoon redelijkerwijs niet meer kan ademen of tekenen van longontsteking worden opgemerkt - familieleden moeten contact opnemen met de medische nooddienst. Na de behandeling sluiten Grensverkeer door de verantwoordelijke arts wordt aangegeven. Afhankelijk van de ernst van de voorwaardekan ook fysiotherapeutische ondersteuning worden gezocht om de vorige kwaliteit van leven te herstellen. Diffuse slokdarmkrampen komen vaak voor in combinatie met suikerziekte mellitus, collagenosen, spier- en zenuwziekten, amyloïdosen, en alcoholisme In aanwezigheid van relevante reeds bestaande aandoeningen, dienen tekenen van slokdarmbewegingsstoornis onmiddellijk te worden geëvalueerd. Bij ouderen en ernstig zieken moeten diffuse slokdarmkrampen en andere ziekten worden uitgesloten tijdens jaarlijkse screeningsonderzoeken.
Behandeling en therapie
In de regel wordt de behandeling van diffuse slokdarmkrampen uitgevoerd met puur medicinale middelen. Medicijnen zoals zuurremmers, spierverslappers en psychotrope geneesmiddelen worden beschouwd. Vooral spierverslappers vertonen meestal een zeer goed effect. Door de spieren in de slokdarm te ontspannen, worden de krampen en pijnlijke aanvallen vermeden. Nemen antidepressiva kan ook een positief effect hebben op het pijngevoel en algemeen geven ontspanning Soms zijn er echter oorzaken van diffuse slokdarmkrampen waarvoor geen medicamenteuze behandeling nodig is. De klachten kunnen bijvoorbeeld ontstaan bij het drinken alcohol en door onjuist eetgedrag. Dan helpt het om de triggerende stoffen te vermijden en de dagelijkse maaltijden anders in te delen. Bewust eten is hier erg nuttig. Voor elke maaltijd moet voldoende tijd worden uitgetrokken; snel voedsel doorslikken bevordert problemen in de slokdarm. Evenzo moet elke hap grondig worden gekauwd voordat het voedsel wordt doorgeslikt. Dit maakt het gemakkelijker voor de slokdarm om het voedsel naar beneden te verplaatsen maag, maar het maakt het ook gemakkelijker voor de maag om goed gekauwd voedsel te verteren. Ontspanning oefeningen zoals yoga, meditatie or autogene training kan zeer nuttig zijn en de symptomen van diffuse slokdarmkrampen verbeteren. Als alle pogingen om therapie helpen niet, een operatie kan als laatste redmiddel worden uitgevoerd. Een operatie wordt echter zeer zelden uitgevoerd voor diffuse slokdarmkrampen. De betreffende chirurgische ingreep wordt een myotomie genoemd. Het omvat het splitsen van de slokdarmspieren, maar het is essentieel om het onderste deel van de spieren weg te laten. Anders bestaat het risico van reflux ziekte.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van diffuse slokdarmkrampen wordt bepaald door de onderliggende ziekte en de ernst ervan. In een groot aantal gevallen is er uitzicht op genezing. Bij veel patiënten ontspanning technieken zijn voldoende om symptomen op lange termijn te verlichten, vooral bij triggers zoals spanning of emotionele spanning, evenwichtsoefeningen en training kunnen worden gebruikt om het hele spierstelsel te ontspannen. Als diffuse slokdarmkrampen worden veroorzaakt door alcohol consumptie, de prognose is ook gunstig. Met het staken van de consumptie treedt vrijheid van symptomen op. Als alcoholverslaving bestaat, moet het worden behandeld om herstel te bereiken. Bij onjuist eetgedrag worden de kauwprocedures specifiek met de patiënt getraind. Dit leidt tot verlichting of spontane genezing van de ziekte. Als met de beschreven middelen geen symptoomvrijheid wordt bereikt, wordt medicatie toegediend. Deze verlichten het bestaande krampen en verlicht de bestaande pijn. Zodra de onderliggende ziekte is genezen, de drugs zijn niet meer nodig omdat de patiënt is hersteld. In het ergste geval worden chirurgische correcties aangebracht, die uiteindelijk leiden tot een optimale slikhandeling. Slechts zelden blijven de gevolgen bestaan. Diffuse slokdarmkrampen kunnen op elk moment terugkeren. De prognose blijft optimistisch als herhaling optreedt. Gezonde eetgewoonten en goed kauwen verlagen de kans op herhaling.
het voorkomen
Er is geen directe manier om diffuse slokdarmkrampen te voorkomen. Psychische stoornissen kunnen de oorzaak zijn, evenals onjuiste voedselinname. Daarom is het belangrijk om innerlijk te zorgen evenwicht en om maaltijden bewust te organiseren. Het is belangrijk om voldoende te kauwen en voldoende tijd te hebben om te eten. Grote stukken voedsel doorslikken is niet gunstig voor de spieren van de slokdarm. Ondanks deze voorzorgsmaatregelen kan bij iedereen diffuse slokdarmkrampen voorkomen.
Follow-up
Er zijn meestal zeer weinig of geen nazorg maatregelen beschikbaar voor de getroffen persoon met deze ziekte. In dit geval is de getroffen persoon voornamelijk afhankelijk van een vroege opsporing van de ziekte. Dit is de enige manier om verdere complicaties en klachten te voorkomen, die, indien niet behandeld, zullen leiden tot een verdere verergering van de symptomen. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, des te beter is meestal het verdere verloop. Daarom ligt de nadruk op vroege diagnose. De ziekte wordt meestal behandeld door medicatie in te nemen. De getroffen persoon dient er in ieder geval voor te zorgen dat de medicatie regelmatig en correct wordt ingenomen en dient tevens de juiste dosering in acht te nemen. Bij vragen of onduidelijkheden dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd zodat er geen klachten meer ontstaan. Verder een gezonde levensstijl met een gezonde dieet kan ook een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte. De getroffen persoon moet vet of erg zoet voedsel vermijden en licht voedsel eten. Verschillende therapieën kunnen ook helpen om de symptomen van de ziekte te verlichten. Verder maatregelen nazorg is in dit geval meestal niet nodig.
Wat u zelf kunt doen
Een kenmerk van diffuse slokdarmkrampen is dat de sterke en spontane contracties van de gladde spier van de slokdarm niet gericht zijn. Dit betekent dat ze geen voedsel vervoeren dat mogelijk in de slokdarm zit. Een reden voor de spontane en vaak pijnlijke weeën is meestal niet duidelijk. Het zijn samentrekkingen met een samentrekkingsgolf die onafhankelijk van de gerichte beweeglijkheid tijdens het slikken optreden. Omdat de etiologie van de optredende weeën meestal onbekend is, maar eetgewoonten, overmatig alcoholgebruik en psychologische factoren vaak verantwoordelijk worden gehouden, kunnen de getroffenen verbeteringen bereiken door hun gedrag in het dagelijks leven aan te passen en door zelfhulp. maatregelen - ook bij eventuele medicamenteuze behandeling. Vooral eetgedrag en - indien van toepassing - alcoholconsumptiegedrag dienen kritisch te worden bekeken en indien nodig bijgestuurd. Dit omvat ook het herzien van het dagmenu. Het geconsumeerde voedsel moet zo licht mogelijk verteerbaar zijn, natuurlijke componenten bevatten zoals groenten en fruit en weinig moeilijk verteerbare componenten zoals vetrijke producten van dierlijke oorsprong. Aangezien het zeer waarschijnlijk is dat de psyche ook een niet onbelangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van diffuse slokdarmkrampen, dient regelmatig gebruik van ontspanningstechnieken zoals yoga, autogene training en meditatie als zelfhulpmaatregel kan helpen om de ziekte te overwinnen.
