Diagnose
De arts zal vragen naar het verloop van het ongeval als onderdeel van de medische geschiedenis. Om de aard van het letsel te kunnen beperken, zal hij de patiënt onderzoeken en vragen stellen over het pijn. Tijdens het fysiek onderzoek, zal hij zijn weg voelen van de knie tot aan de enkel gewricht.
De hoofd van de fibula wordt vaak gepalpeerd bij de knie, omdat deze het risico loopt te worden afgescheurd als de malleoli wordt gebroken. Bij de enkel zelf zal hij de laterale ligamenten palperen en testen op gevoeligheid voor druk en beweging. Hiervoor test de arts in hoeverre hij de voet nog in alle richtingen kan bewegen.
Daarbij neemt hij natuurlijk die van de patiënt pijn rekening houden met gegevens. De arts kan dan een conventioneel aanvragen Röntgenstraal afbeelding van de verstuikte voet. Hiermee Röntgenstraal beeld kan hij de benige structuren beoordelen en een breuk.
Met behulp van magnetische resonantie beeldvorming, de ligamenten en andere zachte weefselstructuren in de buurt van de verstuikte enkel kan nader worden onderzocht. De procedures die de arts gebruikt om een diagnose te stellen, zijn meestal afhankelijk van het verloop van het ongeval en de informatie over de patiënt pijn. De therapie wordt vervolgens overeenkomstig gestart.
Welke dokter zal dit behandelen?
Met een verstuikte enkel, het is mogelijk om eerst een huisarts te zien, maar de arts zal de betrokkene waarschijnlijk doorverwijzen naar een orthopedisch specialist, idealiter een sportorthopeed. Zowel orthopedie als fysiotherapie spelen dan een rol in het behandelteam. Omdat medische leken een eenvoudige overstrekking niet kunnen onderscheiden van een gescheurde ligamentmoet altijd een arts worden geraadpleegd. Dit geldt vooral als na een week geen volledige lichaamsgewicht kan worden belast.
Verstuikte enkel van een kind
Kinderen spelen en ravotten en als de eerste run nog niet helemaal veilig is, kunnen kinderen snel voorover buigen en een verstuiking aan hun enkel trekken. Als kinderen vallen, worden ze heel snel bang en begrijpen ze vaak niet eens wat er is gebeurd. Vaak is het het beste om de kinderen te kalmeren en uit te leggen wat er met hen is gebeurd.
Als het kind continu huilt en al exact meldt pijn in de voet, het kan een zijn verstuikte enkel. In dat geval dienen ouders het kind uit te leggen dat het de been nog steeds. Omdat het voor ouders vaak moeilijk is om erachter te komen wat de pijn bij kinderen betekent, moeten ze een arts raadplegen voor opheldering om een ernstiger letsel uit te sluiten.
Tot die tijd kan de voet worden geobserveerd en uit voorzorg gekoeld. De Cool-Packs dienen altijd in een beschermende handdoek te worden gewikkeld om bevriezing van de huid te voorkomen. De mogelijk verstuikte voet van het kind moet worden geïmmobiliseerd en hoog worden geplaatst om zwelling te voorkomen.
Als er na enige tijd een zwelling optreedt, kan dit al een aanwijzing zijn voor een verstuiking aan de enkel. Het kind wordt onderzocht door een arts. Omdat kinderen vaak bang zijn voor doktoren en niet altijd antwoord geven op vragen, is het voor de dokter handig als er een ouder aanwezig is bij het onderzoek.
Last but not least voelt het kind zich prettiger en kan de moeder of vader het kind ook geruststellen. Als de arts uiteindelijk een verstuiking van de enkel vaststelt, kan het nodig zijn om de voet te immobiliseren. Een verband of verband kan voldoende zijn om de voet te ondersteunen. Kinderen kunnen vaak zelf beoordelen of ze pijnloos de voet kunnen belasten.
Bovendien kunnen dagelijks verkoelende pijnstillende zalven die geschikt zijn voor kinderen worden aangebracht verstuikte enkel. Bij ernstigere verwondingen kan soms een spalk nodig zijn. Kinderen vangen het ongeval in de regel goed op en verdragen ook het onderzoek en de behandeling van de enkel zeer goed.
Ze herstellen vaak veel sneller van zo'n blessure dan volwassenen en kunnen de voet sneller weer belasten. Om dergelijke verwondingen te voorkomen, moeten kinderen altijd geschikte en stevige schoenen dragen. Schoenen die verder reiken dan de enkel bieden goede ondersteuning, vooral wanneer lopend en spelen, maar ook bij onvast lopen.
