Diagnose
De eerste stap is een grondige vraagstelling (anamnese), die de situatie moet verduidelijken: om de belasting van de hand te kunnen inschatten, zijn ook de handigheid van de patiënt, het beroep en de typische dagelijkse bezigheden belangrijk. Trauma of letsel moet ook worden gevraagd of het pijn is acuut. Vervolgens moet de hand grondig worden onderzocht en vergeleken met de gezonde hand.
Er moet aandacht worden besteed aan zwelling, het specifieke punt van pijnverkleuring of andere veranderingen, huidtemperatuur, mobiliteit en, in het geval van mogelijke breuken, verkeerde posities of abnormale mobiliteit in het gebied van de middenhandsbeentjes. Vaak een röntgenstraal van de hand is ook nodig, mogelijk ook een magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Als een ontstekingsziekte wordt vermoed, bloed tests worden uitgevoerd.
Soms een ultrageluid onderzoek kan ook nuttig zijn. Zenuwschade kan worden gedetecteerd door onder andere de zenuwgeleidingssnelheid te meten. Als de bevindingen onduidelijk blijven, kan een (chirurgische) artroscopie kan duidelijkheid verschaffen. Soms kan hiermee ook een therapeutische interventie worden gecombineerd.
- Wanneer de pijn optreedt
- Welke kwaliteit ze hebben (bijvoorbeeld persen of steken)
- Wanneer ze optreden
- Of de pijn permanent is of eerder in een vergelijkbare vorm is opgetreden
Behandeling
Een therapie is gebaseerd op de resultaten van de diagnose en dus op de diagnose pijn verdwijnt na korte tijd vanzelf als de oorzaak een overbelasting van de hand is. In het algemeen, pijnstillers zoals aspirine, ibuprofen or diclofenac kan op korte termijn helpen. Dit wordt echter eerder als symptomatisch beschouwd, dwz het eigenlijke probleem wordt niet weggenomen.
In veel gevallen ofwel (kortdurende) bescherming van de hand, het gebruik van verband of andere AIDS, of specifieke oefeningen als onderdeel van fysiotherapie kunnen helpen. Afhankelijk van de oorzaak, koud of warmte therapie kunnen helpen. Over het algemeen wordt koudetherapie aanbevolen voor ontstekingsverschijnselen, terwijl warmte therapie wordt aanbevolen voor spierspanning.
Een zalfverband met bijvoorbeeld voltarzalf om pijn en zwelling te verminderen wordt doorgaans als prettig ervaren. Afhankelijk van het type breuk, een middenhandsbeentje fractuur ofwel geïmmobiliseerd met een gips cast voor meerdere weken of operatief behandeld. Platen of spijkers worden gebruikt om het bot in zijn rechtgetrokken vorm te fixeren.
A gips ook na een operatie moet het gips of spalk worden gedragen. In het geval van pees schede ontsteking, een immobilisatie en infiltratie van de peesschede met cortisone voorbereidingen worden eerst conservatief geprobeerd. Als hiermee niet het gewenste effect wordt bereikt, kan een bewerking waarbij de pees schede is in de lengte gespleten kan worden uitgevoerd om een betere en pijnloze beweging te herstellen.
Na een dergelijke operatie moet de hand onmiddellijk weer worden bewogen. Als een snel vinger wordt gediagnosticeerd, kan de bijbehorende ringband die het ongemak veroorzaakt in één operatie worden gesplitst. Dit is een procedure die poliklinisch kan worden uitgevoerd en duurt slechts ongeveer 15 minuten. Andere oorzaken kunnen verschillende andere bewerkingen noodzakelijk maken.
Alle artikelen in deze serie:
