Diagnose
Voor het stellen van een diagnose is een gedetailleerde anamnese nodig, dat wil zeggen een gedetailleerde bevraging van de betrokkene over onderliggende ziekten en actuele klachten. In het geval van duizeligheid moet de patiënt in het bijzonder worden gevraagd welk type duizeligheid is betrokken (draaiduizeligheid of oplichterij), wanneer precies de duizeligheid optreedt, hoe lang de duizeligheid in elk geval duurt en of deze gepaard gaat met andere klachten zoals hoofdpijn, oorsuizen, gehoorverliesslaperigheid, angst en paniekaanvallen. Bovendien is een fysiek onderzoek moet altijd worden uitgevoerd, wat ook een globale oriëntatie moet omvatten evenwicht test.
Hier wordt de patiënt gevraagd om verschillende taken uit te voeren met gesloten ogen, zoals ter plaatse staan of de zijne aanraken neus- met zijn index vinger. Bloed druk en hart- tarief moet ook worden bepaald. Als er bijvoorbeeld aanwijzingen zijn voor paroxismaal positionele duizeligheidmoet een positioneringsmanoeuvre worden uitgevoerd als onderdeel van de fysiek onderzoek.
De patiënt moet bepaalde bewegingen uitvoeren, die uiteindelijk de duizeligheid kunnen veroorzaken. Als de ziekte van Menière wordt vermoed, moet een aanvullende gehoortest worden uitgevoerd. Om te onderscheiden of de duizeligheid te wijten is aan een verstoring van het vestibulaire orgaan of aan een pathologische verandering in de hersenenworden zogenaamde vestibulaire tests uitgevoerd. In sommige gevallen kunnen aanvullende beeldvormingsprocedures, zoals magnetische resonantiebeeldvorming, computertomografie of ultrageluid examens van de hoofd en, indien nodig, een interne geneeskunde en orthopedisch onderzoek van de getroffen persoon zijn vereist.
Therapie
Voor de behandeling van duizeligheid worden medicinale, fysiotherapeutische, psychotherapeutische en zelden operatieve maatregelen overwogen. Welke maatregelen in elk individueel geval worden genomen, hangt af van de oorzaak van de duizeligheid. Medicijnen die worden gebruikt om duizeligheid te behandelen, worden antivertiginosa genoemd.
Deze zijn ook effectief tegen misselijkheid, die vaak samen met duizeligheid. Ze worden gebruikt om fysiologische duizeligheid te behandelen, die bijvoorbeeld kan optreden bij reizen per boot of auto. Ze worden ook gebruikt in de ziekte van Menière en bij vestibulaire neuritis wanneer er acute symptomen van duizeligheid zijn.
Fysiotherapeutische procedures zijn erg belangrijk bij de behandeling van duizeligheid. Ze omvatten oefeningen waarbij de getroffen persoon wordt blootgesteld aan onzekerheden bij het staan en lopen en deze moeten worden gecompenseerd door corrigerende bewegingen. Fysiotherapeutische procedures worden in het bijzonder gebruikt voor paroxysmale positionering duizeligheid en de ziekte van Menière.
In het geval van paroxysmaal positionele duizeligheidkan ook een speciale positioneringsmanoeuvre worden aangeleerd. Hier wordt getracht het kleine te verschuiven calcium carbonaatstenen, die irriteren het orgaan van evenwicht, door bepaalde bewegingen en rotaties van het lichaam en de hoofd zodat er geen duizeligheid meer optreedt. In het geval van duizeligheid veroorzaakt door psychologische stress en vertigo-vormen die samenhangen met een hoog niveau van lijden, kunnen de getroffenen profiteren van psychotherapeutische behandeling of deelname aan zelfhulpgroepen. Operatieve maatregelen, zoals het verwijderen van een orgaan van evenwicht, worden zeer zelden uitgevoerd.
