Diagnose hernia diafragmatica
Een hernia diafragmatica kan worden vastgesteld door middel van een gastroscopie of röntgenstraal met slikken slikken (een procedure waarbij de patiënt pap inslikt die een contrastmiddel bevat) in de lage positie van de hoofd en buikpers.
Therapie
Axiale hiatale hernia (axiale hernia diafragmatica) wordt alleen met medicatie behandeld, meestal met protonpompremmers, bij klachten zoals reflux/ hittebrand. Deze verminderen de zuurvorming in de maag. De para-oesofageale hernia en de gemengde vorm zijn een indicatie voor een operatie, zelfs zonder klinische symptomen, vanwege het potentieel levensbedreigende risico op complicaties.
De chirurgische ingreep is een zogenaamde transabdominale gastropexie, waarbij de maag wordt volledig teruggebracht naar de buikholte en uiteindelijk vastgemaakt aan de buikwand. In sommige gevallen kan de behandeling conservatief zijn, dat wil zeggen dat een operatie in het begin niet nodig is en de patiënt wacht en observeert. Dit gebeurt voornamelijk wanneer de diafragmatische hernia veroorzaakt geen groot ongemak.
In het geval van volksgezondheid problemen moet een hernia-operatie worden uitgevoerd. Er zijn verschillende chirurgische technieken die tegenwoordig worden gebruikt voor een herniabehandeling.
- Laparoscopie Vandaag, diafragma chirurgie wordt meestal laparoscopisch uitgevoerd, dwz
een grote incisie in de buik zoals in het verleden werd uitgevoerd, is alleen nodig in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld als het zicht te slecht is bij de kijkgattechniek of als de anatomische omstandigheden geen laparoscopische chirurgie toelaten. Bij laparoscopische chirurgie van een hernia diafragmatica worden 2-3 kleine incisies gemaakt in de bovenbuik, waardoor instrumenten vervolgens in de buik worden ingebracht. Daarnaast wordt een camera gebruikt die het zicht van de chirurg naar een monitor verzendt.
- Gastropexy Het is ook mogelijk om de maag naar de voorste buikwand.
Deze maatregel wordt gastropexie genoemd en voorkomt dat de maag van positie verandert. De duur van deze operatie, die tegenwoordig heel gebruikelijk is bij algemene chirurgie, is tussen 30 minuten en 1.5 uur.
Bepalend voor de duur van de operatie zijn de toegang, de zichtbaarheid, de gekozen operatietechniek en de voorwaarde van de patiënt. Bijvoorbeeld een bewerking op een te zwaar patiënt, die ook veel bijkomende ziekten heeft, zou er langer over doen dan bij een jong atletisch persoon.
De kijkoperatie duurt meestal iets langer dan de open buikoperatie, maar geeft uiteindelijk in ieder geval een beter cosmetisch resultaat. Beide chirurgische ingrepen hebben hetzelfde slagingspercentage. Soms kan het ook gebeuren dat de chirurg de ingreep start met een minimale chirurgische techniek, maar om redenen van zichtbaarheid of complicaties overschakelt naar een open chirurgische techniek. Het meest voorkomende probleem bij een hernia diafragmatica is dat de maag door de herniale opening glijdt.
Bij een herniaoperatie kan de hernia-opening worden vernauwd zodat de maag niet meer omhoog kan glijden. Er kan echter ook een soort manchet gevormd door delen van de slokdarm om de nek van de maag. Dit spreidt het bovenste deel van de maag, wat ook voorkomt dat de maag omhoog glijdt.
Deze chirurgische maatregel wordt ook wel fundoplicatie genoemd en is vandaag de dag de meest succesvolle chirurgische techniek voor behandeling reflux ziekte. Omdat een hernia diafragmatica altijd gepaard kan gaan met een refluxheeft deze chirurgische techniek vaak de voorkeur. De operatie van een hernia diafragmatica wordt altijd uitgevoerd onder narcose.
Na de operatie wordt de patiënt op de Grensverkeer afdeling voor korte tijd, waarna hij wordt overgeplaatst naar de gewone afdeling. Daarna moet de patiënt 1-2 weken ziek worden. Afhankelijk van het werk moet de patiënt ervoor zorgen dat hij de komende 4-6 weken geen zware gewichten tilt. Bovendien mag er de komende 14 dagen niet worden gesport. De buikpers mag gedurende deze tijd ook niet te veel worden gebruikt.
Alle artikelen in deze serie:
