Cortison zalf

Introductie

Het hormonale medicijn dat bekend staat als cortisone bevat niet altijd het eigenlijk inactieve cortison, maar ook de actieve vorm cortisol (hydrocortison). In het geval van medicijnen met cortisone als indirect actief ingrediënt vindt eerst in het organisme een chemisch transformatieproces met de vorming van cortisol plaats. Beide cortisone en zijn actieve vorm behoort tot de groep van steroïden hormonen.

Steroïde hormonen worden voornamelijk geproduceerd in de bijnierschors en van daaruit via de bloedbaan door het lichaam verspreid. Voor zeer geïnteresseerde leken: “Cortison zelf is de vorm van het glucocorticoïde cortisol dat wordt geïnactiveerd door een oxidatieproces; het heeft geen enkele biologische effectiviteit. Dit komt omdat het vanwege zijn chemische structuur niet kan binden aan een glucocorticoïde of minerale corticoïdreceptor.

Binnen het organisme wordt cortisol gevormd in de zona fasciculata van de bijnierschors. De afgifte van het hormoon wordt gecontroleerd door een stimulerend hormoon van de anterieure hypofyse. Net als alle andere steroïden hormonen, wordt cortisol gevormd uit cholesterol.

Na toediening van geneesmiddelen die cortison bevatten (cortisone-zalf), wordt het biomolecuul enzymatisch omgezet en kan het pas daarna zijn werking ontwikkelen. “Het actieve hormoon cortisol is verantwoordelijk voor de controle van afbrekende (katabole) metabolische routes en is dus significant betrokken bij de energievoorziening voor het lichaam. Bovendien heeft het een remmend effect op de normale processen van de immuunsysteem en is daarom in staat om overmatige reacties en ontstekingsprocessen te beheersen. Dit is het effect dat vooral gewenst is bij cortisone-zalven.

Effect

Cortisol, bekend als het "stresshormoon", heeft tal van regulerende functies binnen het organisme. Het belangrijkste effect is echter de regulering van de suikerstofwisseling en daarmee de levering van energierijke verbindingen. Cortisol bevordert de aanmaak van glucose (gluconeogenese) in de cellen van de lever (hepatocyten), wat betekent dat het de vorming van suikermoleculen stimuleert bij gebrek aan energie.

Daarnaast heeft het een stimulerende werking op de vetafbraak en de gehele eiwitstofwisseling van het lichaam. In de loop van langdurige stresssituaties wordt cortisol in toenemende mate geproduceerd en afgegeven aan de bloedbaan. In deze context heeft het een vergelijkbaar effect als de hormonen adrenaline en noradrenaline.

Een overzicht van de belangrijkste crèmes en zalven en hun toepassingsgebieden vindt u hier: Zalven en crèmes Omdat cortison (eigenlijk de actieve vorm cortisol) een remmende werking heeft op ontstekingsprocessen en immuunreacties, wordt het vaak voorgeschreven in de loop van een opzettelijke inperking van de immuunsysteem. Het kan oraal worden toegediend via de ader of als zalf. Bovendien kunnen patiënten met een gewrichtsontsteking rechtstreeks in het aangetaste gewricht worden geïnjecteerd.

Cortisonzalf wordt gebruikt om ontstekingsprocessen in de huid te verlichten. Door het immuunsysteem en dus een ontstekingsremmend effect hebben, pijnzwelling, roodheid en jeuk verdwijnen snel na het aanbrengen. Cortisonzalf helpt ook om allergische reacties van de huid te verminderen.

Een verdere effect van cortison zalf is het versneld verwijderen van schubben en verhoorningen. Toepassingsgebieden zijn daarom:

• Neurodermitis
• Neem contact op met eczeem
• psoriasis
• Insectenbeten
• Zonnebrand
• Andere inflammatoire en allergische huidziekten

Het gebruik van cortisone-zalven voor neurodermitis is controversieel besproken. Tot nu toe is cortisone echter de eerste keuze bij acute, uitwendige huidontstekingen in de context van neurodermitis.

In het behandelconcept zijn er 4 verschillende klassen van werkzame stofconcentraties van cortison. Voor elke concentratie zijn er verschillende voorbereidingen. In elke klas zijn er verschillende maar vergelijkbare preparaten qua concentratiesterkte.

Derivaten van cortison die worden gebruikt zijn bijvoorbeeld dexamethasonfluocortolon, hydrocortison, prednison, prednisolon, prednicarbaat en triamcinolon. De klasse van werkzame stoffen waaruit een preparaat wordt gekozen, hangt af van de ernst van de neurodermitis. In geval van blijvende, lichte huidontstekingen worden laaggedoseerde cortisonzalven aanbevolen.

Voor acute, ernstigere huidproblemen worden cortisone-zalven met een hogere concentratie aan werkzame stoffen gebruikt. Echter, de toepassing van een hoge dosis cortison preparaten wordt zo kort mogelijk gehouden. Zodra de situatie verbetert, zal de concentratie langzaam afnemen.

Neurodermatitis is een chronische huidziekte met een schilferende huid die gepaard gaat met roodheid en jeuk. Meestal treedt neurodermitis op bij terugvallen, waarbij de symptomen vele malen meer uitgesproken zijn en een groter gebied beslaan. De oorzaken zijn nog niet helemaal duidelijk, maar de focus ligt op een overmatige activering van het immuunsysteem.

Daarom zijn cortisone-zalven van groot belang bij de behandeling van neurodermitis. Cortison heeft een remmende werking op het immuunsysteem. Het remt ontstekingsprocessen in de huid en voorkomt het vrijkomen van vooral jeukveroorzakende stoffen histamine.

Deze eigenschap is in twee opzichten gunstig aangezien enerzijds de jeuk zelf wordt onderdrukt en anderzijds een verdere verwonding van de huid door krabben wordt tegengegaan. Bij systemische toepassing en over een langere periode veroorzaakt het actieve middel soms aanzienlijke bijwerkingen die niet optreden bij lokale toediening als cortisone-zalf. Echter, over een langere periode kan de huidveranderingen hierboven beschreven komen ook voor bij volwassenen.

Daarom wordt de toepassing op het gezicht of andere gevoelige gebieden alleen voorwaardelijk aanbevolen. Bij oude preparaten komt een deel van de werkzame stof ook via de huid in het organisme terecht. In de bevolking zijn er veel vooroordelen tegen cortisone-zalven, maar er moet worden gezegd dat ze een van de meest succesvolle behandelingsopties voor neurodermitis vormen en dat bij correct gebruik geen of alleen goed beheersbare bijwerkingen te verwachten zijn.

Eczeem is een niet-infectieuze huidontsteking. Ze worden gekenmerkt door jeuk of ze uiten zich als een huilende ontsteking. De behandeling van eczeem hangt af van verschillende factoren, zoals het stadium van de ziekte, het huidtype en de oorzaak.

Alleen onder bepaalde omstandigheden is behandeling met een (vrij verkrijgbare) cortisone-zalf zinvol. Als er bijvoorbeeld een matig sterke acute inflammatoire uitbarsting is, kunnen cortisone-zalven met een werkzame stofconcentratie tussen 0.25% - 0.5% worden gebruikt. In de regel is het raadzaam om 1-2 keer per dag een dunne laag op het getroffen gebied aan te brengen.

Er moet voor worden gezorgd dat de zalf op een zo klein mogelijk gebied wordt gewreven. Bovendien moeten de handen na het aanbrengen altijd grondig worden gewassen. Dit voorkomt dat een van de actieve ingrediënten in de ogen komt.

Als het huidgebied regenereert, kan de toepassing langzaam worden verminderd. Abrupt staken van het gebruik van de cortisone-zalf moet koste wat het kost worden vermeden. Over het algemeen mag de cortisone-zalf niet langer dan 4 weken worden gebruikt.

Huidverzorging aangepast aan het individuele huidtype kan herhaling van eczeem. Huiduitslag kan verschillende oorzaken hebben. Het kan in verschillende vormen voorkomen.

Beiden spelen een grote rol bij de behandeling. Alle huiduitslag hebben één ding gemeen. Ze worden allemaal gekenmerkt door een rood worden van de huid.

Dit geeft op zijn beurt weer aan dat er een ontstekingsproces in het lichaam plaatsvindt. De oorzaak van de ontsteking kan echter talrijk zijn. De meningen van experts verschillen over de vraag of en op welk moment cortison moet worden gebruikt.

Het aanbrengen van cortisone zalf kan tijdelijk een effectieve behandeling zijn tegen puistjes. In dit geval moet er echter voor worden gezorgd dat de zalf zo spaarzaam mogelijk wordt gebruikt. Dit betekent dat alleen het puistje zelf wordt aangebracht en niet de omliggende gezonde huidgebieden.

Bovendien mag de cortisone-zalf nooit permanent worden gebruikt. Langdurig gebruik van cortisone-zalven voor puistjes kan leiden tot blijvende schade aan de huid. Cortisonzalf voor het gezicht kan in bepaalde gevallen en onder bepaalde omstandigheden een verzachtende en genezende werking hebben.

Hier is echter meer voorzichtigheid geboden in vergelijking met andere huidgebieden. De bovenste huidlaag, de hoornlaag, vormt een barrière voor het binnendringen van de cortisone-zalf. Het duurt gewoonlijk 15 minuten tot 2 uur, afhankelijk van het huidgebied, voordat de actieve stoffen deze barrière hebben gepasseerd.

De hoornlaag van het gezicht is dunner dan in andere delen van het lichaam. Dit betekent dat de corticoïden sneller en sterker door de huid worden opgenomen. Dienovereenkomstig moet de concentratie lager zijn.

Preparaten met een werkzame stofconcentratie van 0.25% zijn geschikt voor het gezicht. De bovenste lagen van de hoornlaag slaan de ingrediënten op en geven ze achtereenvolgens af aan diepere huidlagen. Daarom is een dunne applicatie van de cortisonzalf op het gezicht 1-2 keer per dag voldoende.

Zodra de teint verbetert, kan het aanbrengen van de zalf worden verminderd. Om een ​​zogenaamd rebound-fenomeen (“rebound-fenomeen”) te voorkomen, is het belangrijk dat de cortisone-zalf langzaam wordt aangebracht. Cortison-zalven hebben een breed scala aan toepassingen.

Net als bij verschillende huidaandoeningen wordt cortison ook lokaal gebruikt als ingrediënt van zalven voor oogaandoeningen. Het ingrediënt is meestal hydrocortison of dexamethason, een ietwat krachtiger derivaat van cortison. Cortison-zalven die op het oog worden aangebracht, zijn alleen op recept verkrijgbaar.

Ze worden gebruikt voor ontstekingsziekten van het oog die niet worden veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels, evenals voor allergische aandoeningen. Verschillende delen van het oog kunnen worden behandeld. Deze omvatten bijvoorbeeld de bindvlies hoornvlies van het oog of de randen van de oogleden.

De zalf heeft een lokaal ontstekingsremmend en antiallergisch effect. Het is belangrijk dat de cortisone-zalf niet op het oog wordt gebruikt als een ziekteverwekker verantwoordelijk is voor de ziekte. Hierdoor kan de ontsteking verergeren omdat het immuunsysteem, dat wordt verminderd door de cortison, de ziekteverwekkers niet meer kan bestrijden.

Een cortisonzalf mag ook niet op het oog worden aangebracht als het hoornvlies beschadigd is of als een verhoogde intraoculaire druk (glaucoma) is bekend. Bijwerkingen kunnen zijn: allergische reacties op de werkzame stof of andere ingrediënten van de zalf, zoals wolwas. Cortison-preparaten zijn gecontra-indiceerd bij kinderen jonger dan 6 maanden.

Tot deze leeftijd heeft de baby nog geen volledig ontwikkelde hoornlaag. Het kan daardoor nog geen beschermende barrière vormen, bijvoorbeeld tegen corticoïden. Voorzichtigheid is ook geboden bij het gebruik van cortisone-zalven in de latere kindertijd en jeugd.

De reden hiervoor is het grotere lichaamsoppervlak in verhouding tot het gewicht van het kind in vergelijking met de volwassene. Dit verhoogt het risico op systemische effecten wanneer de zalf over een groot gebied wordt aangebracht. Dit medicijn kan echter ook bij baby's worden gebruikt, uiteraard met meer zorg en voorzichtigheid dan bij volwassenen.

Cortison heeft een algemeen ontstekingsremmend effect en houdt allergische reacties onder controle. Het wordt ook vaak en met succes gebruikt bij baby's om allergische roodheid van de huid, jeuk en insectenbeten te behandelen. Een van de belangrijkste toepassingsgebieden bij baby's is neurodermitis, die goed te behandelen is met cortisone-zalven in lichte en medium vorm.

Het voordeel van lokale toediening is dat er geen bijwerkingen bekend zijn van langdurig tabletgebruik zoals gevoeligheid voor infecties, hoge bloeddruk, gewichtstoename. Vooral bij baby's, die een zachtere huid hebben dan volwassenen, kunnen veranderingen in de huid in de vorm van tranen en een vermindering van de huiddikte worden waargenomen in crèmekleurige gebieden na langdurig gebruik. Daarom mag de baby alleen indien nodig en niet te lang met cortisone-zalven worden behandeld. Het gebruik van een cortisonzalf voor baby's moet altijd met een arts worden besproken.