Contactallergie (contactdermatitis): oorzaken, symptomen en behandeling

Contact allergie is in de geneeskunde ook bekend als allergisch contactdermatitis of contactdermatitis. Alle termen betekenen hetzelfde voorwaarde.

Wat is een contactallergie?

Contact allergie, allergisch contactdermatitis, of contactdermatitis is allergisch huid reactie die optreedt wanneer de huid in direct contact komt met een allergeen. De allergenen zijn meestal stoffen waarmee de getroffen persoon regelmatig te maken heeft. Dit kan zowel in de privésfeer zijn als vaak in het professionele leven. Kunstmatig geproduceerde stoffen en natuurlijke stoffen zoals planten of plantendelen kunnen als allergenen worden beschouwd. De contactdermatitis komt niet voor bij het eerste contact met het allergeen. De formatie van eczeem treedt op als een vertraagde reactie van de immuunsysteem pas enige tijd na contact. In de therapie bij contactdermatitis is het vermijden van contact met de triggerende stof de doorslaggevende factor. Dit leidt er niet zelden toe dat het vorige beroep of een reeds lang bestaande hobby niet meer kan worden uitgeoefend.

Oorzaken

De oorzaken van een contactallergie worden gevonden bij een overgevoeligheid voor stoffen die een allergische reactie door direct lichamelijk contact. In deze context is het allergie-stimulerende stoffen zijn voor elke persoon anders. Meestal zijn het echter stoffen zoals smaakstoffen in make-up of schoonheidsmiddelen, haar kleurstoffen en bruiningsmiddelen. Maar ook kobalt chloride, nikkel sulfaat, conserveringsmiddelen, wasmiddelen, medicijnen, oplosmiddelen en weekmakers kunnen contact veroorzaken allergie​ Maar het zijn niet alleen chemische stoffen die bij sommige mensen contactdermatitis veroorzaken. Planten, zoals arnica en goudsbloemen, kunnen ook leiden allergische reactie, vergelijkbaar met hooi koorts​ Bij vrouwen, kostuumjuwelen met nikkel inhoud leidt vaak tot allergische contactdermatitis​ Dit wordt dan afzonderlijk beschreven als nikkel allergie meer gedetailleerd. Bovendien kunnen verschillende beroepsgroepen vaker last hebben van contactallergie. Schoonheidsspecialisten: oplosmiddelen, make-up, cosmetische artikelen, parfum

Kappers: haarverf, haarlak, haarshampoo

Bakkers en banketbakkers: overgevoeligheid voor meel

Ambachtslieden: cement, verf, kunsthars, kleefstoffen, siliconen

Conciërges of schoonmaakprofessionals: schoonmaakproducten, schoonmaakvloeistoffen, kamersprays

Symptomen, klachten en tekenen

Een contactallergie veroorzaakt in eerste instantie huidveranderingen​ Binnen één tot drie dagen na contact met het allergeen, de huid wordt rood en zwelt op in het getroffen gebied. In de meeste gevallen vormen zich huilende blaren of striemen, die op hun beurt korsten en schilfers vormen. Dit gaat gepaard met toenemende jeuk en brandend​ Bij langdurig contact met het allergeen kan chronische contactdermatitis ontstaan. In dit geval is een eelt vormen, die bij aanraking pijn doen en na enige tijd open kunnen breken. Eindelijk een chronisch huid ziekte zet in, waardoor de getroffen persoon permanent lijdt pijnjeuk en een sterk gevoel van ongemak. In zeldzame gevallen worden ook de slijmvliezen aangetast. In dergelijke gevallen treden roodheid, zwelling en zelden zweren op in het gebied van de slijmvliezen. Als het luchtwegen is betrokken, ademhaling moeilijkheden, moeite met slikken en acuut pijn reacties zijn mogelijk. Af en toe kan contactallergie een astma aanval. Symptomen van contactallergie kunnen overal in het lichaam voorkomen. Meestal zijn de handen, het gezicht, borst Gebied, nek, keel en enkels zijn aangetast. De huidreacties kunnen zich verspreiden en soms grote delen van de huid aantasten. Als de allergie vroegtijdig wordt behandeld en het allergeen wordt vermeden, verdwijnen de symptomen meestal binnen enkele dagen.

Diagnose en verloop

Schematisch diagram met de anatomie van de huid en de oorzaken en symptomen van een allergische huid eczeem​ Klik om te vergroten. De ontwikkeling van contactallergie vindt plaats in twee fasen. De eerste fase wordt de sensibilisatiefase genoemd. In deze fase komt het lichaam herhaaldelijk in aanraking met het allergeen. Het exacte proces en de beïnvloedende factoren zijn niet volledig onderzocht. Het is echter zeker dat het proces van sensibilisatie overeenkomt met de processen tijdens de verdediging tegen infecties en dus is de basis in elke persoon aanwezig. Tijdens sensibilisatie worden speciale cellen geactiveerd in de weefselvocht knooppunten, die zich vervolgens vermenigvuldigen.In de tweede fase, de triggerfase, leidt hernieuwd contact met het allergeen tot de bijbehorende symptomen. De huidreacties die kenmerkend zijn voor contactdermatitis treden meestal op twee tot drie dagen na hernieuwd contact met de trigger. Deze temporele verschuiving maakt het vaak moeilijk om de ziekte aan een specifieke stof toe te wijzen. Bij contactdermatitis ontwikkelen zich dezelfde symptomen als bij andere eczeem ziekten. Aan het begin van de ziekte is er roodheid en zwelling van het aangetaste huidgebied. In het verdere verloop vormen blaren en knobbeltjes, de zogenaamde papels,. Later droogt het gebied op en wordt het schilferig. Als contact met de allergene stof niet wordt vermeden, kan de contactallergie ook het beloop van chronisch eczeem volgen. Hier wordt de huidtextuur grover en ontstaan ​​verhoorningen, zogenaamde hyperkeratosen, en ontstaan ​​er kloven.

Complicaties

Bij contactallergie kunnen verschillende reacties of symptomen optreden. Over het algemeen kunnen complicaties worden voorkomen als de getroffen persoon het contact met de stof in kwestie volledig vermijdt. Dit kan het leven van de patiënt echter aanzienlijk beperken en is ook niet altijd volledig mogelijk. Om deze reden vermindert contactallergie vaak de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk. Tijdens het proces treedt roodheid van de huid op en verschijnen jeukprikkels in verschillende delen van het lichaam. In de regel wordt de jeuk erger wanneer de patiënt het betreffende gebied krabt. Er kunnen zich ook papels vormen, die ook leiden tot verminderde esthetiek. In veel gevallen zijn er minderwaardigheidscomplexen of een verminderd gevoel van eigenwaarde als gevolg van de symptomen. De meeste patiënten schamen zich voor de klachten en nemen daarom niet meer actief deel aan het leven. Het vermijden van een bepaald ingrediënt kan ook leiden naar Depressie en andere psychische klachten. Contactallergie kan met behulp van medicatie worden beperkt. Een volledige genezing is echter vaak niet mogelijk. Complicaties treden niet op tijdens de behandeling en de levensverwachting van de getroffen persoon wordt niet verminderd door de contactallergie.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Als de typische symptomen van contactallergie de kwaliteit van leven beperken, moet een arts worden geraadpleegd. Vaak kan ongemak worden vermeden door contact met de triggerende stoffen te vermijden. Medisch advies is nodig als de oorzaken van contactallergie onbekend zijn of als er ongebruikelijke symptomen en ongemak optreden. Vooral roodheid en jeuk zijn waarschuwingssignalen die door de arts moeten worden opgehelderd. Dus zijn puisten en andere huidveranderingen evenals kortademigheid, koorts en allerlei soorten problemen met de bloedsomloop. Mensen die puisten of roodheid waarnemen als cosmetische onzuiverheden, dienen hun huisarts te raadplegen. Andere contacten zijn de dermatoloog of een internist. Een allergoloog kan ook worden geraadpleegd. Bij kinderen is het het beste om een ​​kinderarts te raadplegen voor de bovenstaande symptomen. Ernstige kortademigheid en ernstige cardiovasculaire symptomen zijn een medisch noodgeval. De getroffen persoon moet onmiddellijk 911 bellen of naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan. Bij bewustzijnsverlies moeten de medische hulpdiensten worden gealarmeerd. De contactallergie wordt vervolgens in een ziekenhuis behandeld en de patiënt krijgt een allergiepaspoort en noodmedicatie.

Behandeling en therapie

Contactallergie wordt meestal behandeld met zalven bevattende glucocorticoïden wanneer acuut. Als alternatief kan UV therapie kan ook verlichting bieden. Dit wordt meestal gebruikt als er andere aandoeningen bij de patiënt zijn die er gebruik van maken glucocorticoïden onmogelijk. De behandeling van contactdermatitis is alleen veelbelovend als tegelijkertijd de allergieveroorzakende stof wordt vermeden. Daarom is het belangrijkste in het therapie van contactdermatitis is om de trigger te vinden. In sommige gevallen, ondanks behandeling en vermijding van contact met het allergeen waarvan wordt vermoed dat het de oorzaak is, verbetert het eczeem zelfs na enige tijd niet. De priktest is een allergietest om te controleren op allergische reacties op pollen of dieren haar, bijvoorbeeld. Bij deze test worden mogelijke allergische stoffen op de huid gedruppeld, die vervolgens licht wordt geprikt met een lancet. Na 20 minuten wordt de roodheid van de huid en de grootte van de kwaddarm beoordeeld, er moet dan vanuit worden gegaan dat er andere stoffen zijn die de allergie uitlokken. In dat geval moet worden onderzocht om welke andere stoffen het gaat. Bij terugkerende contactallergieën kan de oorzaak zijn dat contact met het allergeen niet wordt vermeden. In individuele gevallen is het vaak moeilijk om het allergeen te vermijden als contact ermee bijna dagelijks nodig is, bijvoorbeeld om professionele of privéredenen. Het is ook mogelijk dat de klachten niet te wijten zijn aan een pure contactallergie. Soms treden contactallergie en andere allergische reacties of andere vormen van eczeem tegelijkertijd op, waardoor diagnose en behandeling moeilijker worden.

Vooruitzichten en prognose

De vooruitzichten op het vinden van een volledige genezing van contactallergie (contactdermatitis) variëren. Er kunnen kansen op genezing zijn als de oorzaak van de contactallergie kan worden vastgesteld. Als dit het geval is, kan er professionele behandeling plaatsvinden. Daarbij moet er naar worden gestreefd de veroorzaker van de contactdermatitis te vermijden of te elimineren. Dit is vaak niet of slechts in beperkte mate mogelijk. In de meeste gevallen blijft contactdermatitis het hele leven bestaan. Het eczeem kan onder controle worden gehouden door administratie van corticosteroïden. Bij chronische contactallergieën kan bestraling met UV-licht nuttig zijn. Vooral aan de handen kan dit tot verbetering leiden. Omdat contactdermatitis echter de immuunsysteemis de prognose meestal niet zo positief. Contact met het allergeen is vaak niet volledig te vermijden. De kansen op genezing zijn afhankelijk van verschillende parameters. Als de triggerende stof volledig kan worden geëlimineerd, is genezing van contactdermatitis mogelijk. Contactallergie hangt af van de aanwezigheid van het allergeen. In het geval van beroepscontactdermatitis kan een verandering van beroep wenselijk of verplicht zijn. Voor mild allergie symptomen, cortisone zalven kan voldoende zijn. In het geval van ernstige en chronische huiddermatosen kan de aangetaste huid echter vatbaarder worden voor bacteriële of schimmelaanvallen. Het wordt significant vaker aangetast door infecties dan een gezonde huid.

het voorkomen

Volgens de huidige stand van het onderzoek is het niet mogelijk om het ontstaan ​​van contactallergieën te voorkomen. Het is nooit te voorzien welke persoon op welke stof zal reageren door contactdermatitis te ontwikkelen. Degenen die vatbaar zijn voor allergieën, moeten proberen hun huid te beschermen met beschermende handschoenen en kleding, vooral bij het hanteren van reinigingsmiddelen of ontsmettingsmiddelen​ Daarnaast wordt het gebruik van pH-neutrale producten aanbevolen. Veel allergenenrijke producten uit het dagelijks leven, zoals zeep, deodorants en wasverzachters kunnen worden vervangen door andere producten. Het ontstaan ​​van een contactallergie kan echter niet volledig worden uitgesloten.

Nazorg

De behandelende arts informeert patiënten over doelgericht gedrag in het kader van de initiële diagnose. Verder treedt hij echter alleen op bij acute problemen. De patiënt draagt ​​een hoge mate van persoonlijke verantwoordelijkheid voor symptoomvrijheid. Geplande vervolgonderzoeken, zoals bekend uit tumor ziekten, zijn zeldzaam en houden verband met terugkerende, ernstige klachten. Zeker in het begin kan het tijdrovend zijn om alle triggers correct te bepalen. Complicaties zijn aanwezig wanneer de huid gedurende een lange periode wordt aangetast. Vaak alleen acute behandeling met antibiotica kan helpen. Kennisoverdracht is een bijzonder belangrijk onderdeel van de dagelijkse ondersteuning. De getroffen persoon leert hoe hij zich moet gedragen in het geval van een allergische reactie. zalven en tablets moet op voorraad worden gehouden. De beste manier om de symptomen te vermijden, is door te voorkomen dat ze überhaupt optreden. Om dit te doen, moet de patiënt de typische triggers vermijden of ze uit zijn of haar omgeving verwijderen. AIDS zoals handschoenen en kleding voorkomen infecties. Het handelen van de patiënt is bepalend voor het succes van de maatregelen.

Wat u zelf kunt doen

De beste vorm van zelfhulp bij contactallergie is om het allergeen te identificeren en zoveel mogelijk te vermijden. Als het zoeken naar de trigger moeilijk blijkt, kan een allergiedagboek helpen. In dit dagboek registreert de getroffen persoon zijn of haar activiteiten en de waargenomen symptomen. De gegevens moeten enkele weken worden bewaard en dan komen vaak statistische correlaties tussen een bepaalde activiteit en een allergische reactieDeze evaluaties helpen de behandelende arts om het mogelijke allergeen te beperken. Allergische reacties op geurstoffen en andere hulpstoffen in cosmetische producten en huishoudelijke schoonmaakmiddelen zijn wijdverbreid. In dat geval mogen alleen verzorgingsproducten worden gebruikt die als 'hypoallergeen' zijn gemarkeerd. Inmiddels is er een ruim aanbod van zowel verzorgingsproducten als decoratief schoonheidsmiddelen die zijn samengesteld met het oog op de speciale behoeften van mensen met een allergie. Bij een allergie voor schoonmaakmiddelen is het meestal voldoende om handschoenen te dragen bij het uitvoeren van huishoudelijke taken. Als een contactallergie aangeeft dat er een risico bestaat dat de patiënt zijn of haar huidige beroep niet meer kan uitoefenen, is het uitermate belangrijk dat de patiënt niet alleen medisch maar ook juridisch advies inwint. Een getroffen persoon moet onmiddellijk contact opnemen met zijn vakbond of een gespecialiseerde advocaat voor sociaal recht. In grotere steden bieden liefdadigheidsinstellingen vaak gratis juridisch advies aan mensen in dergelijke situaties.