Lijm breuk is een radius breuk, ook bekend als a spaak breuk. Veel mensen proberen reflexmatig een val te breken door hun hand uit te steken. In het ergste geval breekt de straal bij de pols. Een distale radius fractuur treedt op, wat ook het meest voorkomende type fractuur van de mens is botten.
Wat is een Colles-fractuur?
Lijm breuk is een radiale breuk van de pols. Deze distale radius fractuur staat ook bekend als een extensiebreuk en komt voor op de typische breukplaats (loco typico) op de pols wanneer de getroffen persoon eerder tevergeefs heeft geprobeerd een val te breken door zijn hand uit te steken. Colles breuk is het meest voorkomende type fractuur van de mens botten Deze breuk is vernoemd naar de Ierse chirurg Abraham Colles (1773-1843).
Oorzaken
Colles 'fractuur is een onderarm breuk waarbij de straal nabij de pols betrokken is. Als dit kapot is, wordt een distale radius fractuur is aanwezig. Het treft vaak kinderen en ouderen. Kinderen missen vaak de nodige voorzichtigheid bij het spelen en lopen verschillende valwonden op. In veel gevallen vindt er een val plaats op de onderarm, die wordt opgevangen door de platte hand en in het ergste geval een radiale fractuur van de pols veroorzaakt. Bij kinderen komt deze extensiefractuur vaak voor als een zogenaamde greenstickfractuur. In dit geval is het bot gebroken, maar het periosteum is nog intact. Ouderen zijn vatbaar voor vallen door verschillende oorzaken. Dit verhoogde risico op vallen kan te wijten zijn aan verminderde botstabiliteit als gevolg van leeftijd, osteoporoseof hartritmestoornissen. Een radius breuk kan iedereen, ongeacht de leeftijd, treffen en komt per situatie voor. In zeldzame gevallen treedt Colles-fractuur op in combinatie met dislocatie van het polsgewricht. Als deze twee symptomen samenvallen, a Galeazzi fractuur is aanwezig.
Symptomen, klachten en tekenen
Het prominente klinische symptoom van Colles-fractuur is de misvorming van de hand, waarbij de pols naar beneden wordt gekanteld. De patiënt kan zijn pols maar beperkt bewegen pijn Begeleidende sensorische stoornissen van de hand en vingers kunnen optreden. Afhankelijk van sterkte van de impact op de uitgestrekte hand, verwondingen aan de huid en spierstelsel veroorzaakt door uitpuilen botten zijn ook mogelijk. Het soort radius breuk wordt een open fractuur van de eerste tot de derde graad genoemd, afhankelijk van de verwonding van de zachte weefsels. Als er een fractuur van de straal is, maar de botten zijn nog steeds in de juiste positie, veroorzaakt de Colles-fractuur alleen druk pijn en zwelling.
Diagnose en verloop
Colles-fractuur kan met zekerheid worden vastgesteld door een röntgenstraal De aangedane pols wordt in twee vlakken afgebeeld, lateraal en van bovenaf. Met deze beeldvormende techniek kan de arts op betrouwbare wijze de Colles-fractuur onderscheiden van de Smith-fractuur en soortgelijke fracturen. Verder onderzoekt de arts de zichtbare uitwendige verwondingen aan de aangedane pols. Hij bepaalt de omvang van de huid blessures en verduidelijkt of zenuwen or schepen is mogelijk beschadigd. Een onderzoek van de aangrenzende gewrichten laat zien of er een ontwrichting (luxatie) is opgetreden. Last but not least is een gedetailleerde beschrijving van het verloop van het ongeval door de patiënt nuttig. Om de juiste te bepalen therapie, verduidelijkt de arts of er sprake is van een stabiele of een instabiele fractuur. Als de breuk stabiel is, zijn de omliggende ligamenten niet gewond. In Duitsland is de AO-classificatie (Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthese), die onderscheid maakt tussen drie verschillende fractuurtypes A, B en C, helpt bij het stellen van de diagnose. Bij type A is er een extra-articulaire fractuur die niet tot in de pols reikt. Bij partiële intra-articulaire fractuur (type B) is de pols gedeeltelijk betrokken. Het styloïde proces dat zich op het radiusbot bevindt, kan worden gebroken. In zeldzame gevallen zijn de articulaire kliffen aan de dorsale zijde van de hand of aan de handpalm gebroken. Type C distale radiusfractuur betreft de hele pols. De breukspleet die in dit geval wordt veroorzaakt, is T- of Y-vormig. Het genezingsproces is afhankelijk van de omvang van de breuk. Met de juiste therapie en daarna fysiotherapie, polsfunctie is volledig hersteld. Na vier tot zes weken is de aangedane pols weer functioneel in die mate dat eenvoudige activiteiten kunnen worden uitgevoerd. In het geval van een gecompliceerde radiusfractuur kan het zes maanden duren om volledig te genezen.
Complicaties
In de meeste gevallen treedt de Colles-fractuur op als gevolg van een breuk bij een botsing en leidt daarom tot ernstig pijn en beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. In dit geval helt de pols van de patiënt permanent alleen naar beneden en treedt zeer veel pijn op tijdens het bewegen. Evenzo kunnen er andere handaandoeningen zijn die de gevoeligheid beïnvloeden. Na de val vormt zich meestal een zwelling. Evenzo reageert het getroffen gebied zeer gevoelig op druk en kan het ook leiden slaapstoornissen en concentratie aandoeningen als gevolg van de permanente pijn. Of de behandeling al dan niet chirurgisch moet zijn, hangt grotendeels af van de omvang van de Colles-fractuur. In veel gevallen kan de behandeling worden uitgevoerd zonder operatie, waarbij de pols en arm worden geïmmobiliseerd. De arts kan de botstukken ook weer in hun oorspronkelijke vorm terugbrengen. In sommige gevallen is hiervoor bevestiging met metalen schroeven en plaatjes nodig. Er zijn meestal geen verdere complicaties. Na genezing kan de arm weer normaal worden gebruikt en is er geen vervolgschade.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
A onderarm breuk moet in ieder geval door een arts worden behandeld. Iedereen die na een val een pijnlijke misvorming van de hand opmerkt, kan het beste onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan. Als sensorische stoornissen of zelfs tekenen van verlamming optreden, is dit een medisch noodgeval - in dit geval moeten de hulpdiensten onmiddellijk worden ingeschakeld. Externe verwondingen aan de huid en spieren moeten ook snel worden behandeld. In het geval van een open breuk is hulp van de reddingsdienst vereist. De Colles-fractuur moet vervolgens worden opgehelderd en behandeld in het ziekenhuis, waar chirurgische of conservatieve behandeling mogelijk is. Bij latere complicaties wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Iedereen die na de behandeling hevige pijn ervaart, moet dit bijvoorbeeld onmiddellijk laten verduidelijken. Na een operatie dient aandacht te worden besteed aan mogelijke postoperatieve bloeding en ontsteking Als deze complicaties optreden, kan een volgend verblijf in het ziekenhuis nodig zijn. Normaal geneest een Colles-fractuur echter relatief symptoomvrij. Een fysiotherapeut kan de medische ondersteuning ondersteunen therapie en dragen zo bij aan een snel herstel.
Behandeling en therapie
De misvorming van de pols wordt gecorrigeerd door de uiteinden van de botten terug te brengen naar hun oorspronkelijke positie met reductie. Colles-fractuur kan worden geëlimineerd door zowel conservatieve als chirurgische reductie. Als de patiënt slechts een simpele fractuur van de radius heeft, wordt de pols niet aangetast. In dit geval is een niet-operatieve reductie voldoende. In dit geval wordt de zogenaamde meisjesvanger gebruikt. De onderarm van de patiënt hangt in het midden aan de duim vinger en wijsvinger onder [[anesthesie9]] en een gewicht wordt vastgemaakt aan de bovenarm. De arts brengt dan de radiusfractuur terug naar zijn oorspronkelijke positie door druk uit te oefenen op de uiteinden van de botten. Zodra de gewrichtspositie anatomisch en axiaal correct is hersteld, immobiliseert een gipsverband de aangedane arm. Deze conservatieve therapie wordt ook gebruikt voor greenstick-fracturen wanneer het bot is gebroken maar het periosteum nog intact is. Deze therapie is met name geschikt voor kinderen, aangezien de botmantel op deze leeftijd nog vrij zacht is en een blessure vrij zeldzaam is. Als er een onstabiele radiusfractuur aanwezig is, is chirurgische ingreep noodzakelijk, aangezien te verwachten is dat de botten na verkleining weer zullen verschuiven. Een cast is in dit geval niet voldoende, wat bij bijna alle radiusfracturen het geval is gewrichten De botstukken worden teruggebracht naar hun oorspronkelijke positie onder plaatselijke verdoving Daaropvolgende stabilisatie wordt bereikt door draadfixatie, schroefosteosynthese of implantatie van metalen platen. In dit proces wordt de breuk gefixeerd door draden, schroeven of metalen platen. Na vier weken is de gips cast wordt verwijderd en twee weken later respectievelijk de draden, schroeven of metalen platen. De externe fixator immobiliseert de breuk van buitenaf door middel van een steiger en metalen pinnen die in het middenhandsbeentje worden gestoken, stabiliseren het van buitenaf. Na nog eens vier weken worden het rek en de metalen pinnen verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van de fractuur van Colles wordt bepaald door de ernst van de bestaande fractuur. Hoe moeilijker en complexer de breuk, hoe minder gunstig de vooruitzichten voor herstel. Jongeren met een simpele fractuur hebben een goede prognose. Rekening houden met de medische richtlijnen en intens vermijden spanning op het skeletstelsel geneest de Colles-fractuur goed. Bij deze patiënten is levenslange symptoomvrijheid heel goed mogelijk. Het genezingsproces van de Colles-fractuur is individueel en kan enkele maanden duren. Sommige mensen melden jaren later nog steeds verschillende klachten, zoals weersgevoeligheid, hoewel ze hun dagelijks leven grotendeels symptoomvrij kunnen voortbestaan. In het geval van een gecompliceerde Colles-fractuur kunnen levenslange beperkingen aanwezig zijn. Beperkingen in mobiliteit, verminderde fysieke capaciteit of functionele stoornissen van de gewrichten komen vaker voor bij deze patiënten. Door middel van fixaties en chirurgische ingrepen kunnen correcties worden aangebracht, waardoor de kans op herstel wordt vergroot. In ernstige gevallen moeten kunstmatige gewrichten worden ingebracht om de symptomen te verlichten. Evenzo kunnen er gevolgen optreden. Naast chronische gewrichtsklachten, aantasting van spiervezels, pezen of zenuwbanen is mogelijk. Als door de lichamelijke klachten geen beroeps- of sportbeoefening meer kan, kan er een psychische stoornis ontstaan. Dit maakt het genezingspad veel moeilijker.
het voorkomen
Omdat een Colles-fractuur het directe gevolg is van een val op de vlakke hand, die in elke alledaagse situatie kan voorkomen, is preventie niet mogelijk. Bij oudere mensen moet worden bepaald of osteoporose aanwezig is, wat het risico op vallen vergroot.
Nazorg
Colles-fractuur vereist langdurige follow-up, die enkele dagen tot zes weken kan duren. Na de operatie moet de patiënt de arts met tussenpozen van een week raadplegen. Na 12 tot 14 dagen worden de huidhechtingen verwijderd. Het gewricht moet één tot zes weken rusten, afhankelijk van de ernst van de breuk. De opererende arts zal de duur van de immobilisatie bepalen door rekening te houden met de stabiliteit van de botten. Tijdens de follow-up kan de prognose worden aangepast op basis van regelmatig Röntgenstraal cheques. Kort na de ingreep moet de wond met een onderarm worden geïmmobiliseerd gips spalk. De vinger Met een dergelijke spalk kunnen zowel gewrichten als de duim vrij worden bewogen zonder de genezing van de fractuur te beïnvloeden. Na het verwijderen van de hechtingen is het wellicht mogelijk om over te stappen op een verwijderbare spalk voor de pols. Het gipsverband moet de eerste twee weken twee tot drie keer per week worden vervangen. In de loop van nazorg, verder Röntgenstraal Er worden onderzoeken gedaan om het draagvermogen van het gewricht te bepalen. Fysiotherapeutisch maatregelen worden aangeboden om het sparen te begeleiden. Daarnaast worden regelmatig handbaden uitgevoerd, waardoor de decongestie van de Colles-fractuur wordt ondersteund.
Wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven kan de getroffen persoon ervoor zorgen dat zijn of haar bewegingspatronen worden aangepast aan de huidige mogelijkheden. Het doel hiervan moet zijn om het ontstaan van verdere klachten te voorkomen. Te veel belasting van gezonde delen van het lichaam moet worden vermeden. Er kunnen spierklachten of een verkeerde uitlijning ontstaan die verdere pijn of beschadiging van het skelet veroorzaken. In het geval van een Colles-fractuur is het aan te raden om het over het algemeen rustig aan te doen op het getroffen gebied. Niet alleen de hand maar ook de onderarm moet stil worden gehouden. De bewegingen van de hele arm moeten soepel en niet schokkerig zijn. Trillingen en fysieke inspanning moeten worden vermeden. Met name atletische inspanning moet tijdens de periode van genezing of herstructurering worden geminimaliseerd, zodat de hand er niet bij betrokken is. Om toch goed met het dagelijks leven om te kunnen gaan, is het handig als de ondersteuning van een stabiele sociale omgeving beschikbaar is en kan worden ingeroepen. Het werk moet worden herverdeeld en langzaam worden uitgevoerd. Bovendien is het gunstig voor het genezingsproces als de immuunsysteem is voldoende versterkt. EEN vitamine-rijk en evenwichtig dieet heeft een positieve invloed zodat de symptomen zo snel mogelijk verdwijnen. Om het eigen welzijn te verbeteren, dienen activiteiten plaats te vinden die vreugde brengen, zelfs zonder het gebruik van de hand. Dit heeft een gunstig effect op emotioneel volksgezondheid.
