Therapie
De basis van de therapie is het beïnvloeden van de patiënten ' immuunsysteem Met cortisone (cortison) of andere werkzame stoffen die de productie van antilichamen tegen de boodschapperreceptoren. Symptomatisch worden remmers van het boodschapper-afbrekende enzym toegediend, bij myasthenische crisis worden dezelfde intraveneus toegediend. Deze remmers zijn niet geheel onproblematisch, aangezien een overdosis kan leiden tot een ernstige 'cholinerge crisis', die zich klinisch manifesteert als vergiftiging met onkruidverdelger (misselijkheid, braken, spier krampenzweten). Als het verhelderende onderzoek inderdaad een uitbreiding of wijziging van het thymuswordt het meestal operatief verwijderd, wat kan leiden tot een causale verbetering van de symptomen. In dit geval kan worden getracht de immunosuppressieve therapie na 2 - 4 jaar geleidelijk af te breken.
Prognose
De ziekte vordert langzaam, in 10 - 20% van de gevallen nog steeds dodelijk. Als de ziekte beperkt blijft tot individuele spiergroepen, is de prognose goed. Contact met belangengroepen is aan te raden voor getroffenen om informatie uit te wisselen over het leven met de ziekte en om een “myasthenia-paspoort” te verkrijgen, dat helpers en therapeuten informeert over de aanwezigheid van de ziekte in geval van nood.
