Brownroot komt al in de 1e eeuw na Christus voor in de geschriften van Dioscorides. In de middeleeuwen was de plant een populair geneeskrachtig kruid dat voornamelijk werd gebruikt voor de behandeling van zweren en gezwollen keel weefselvocht knooppunten. Tegenwoordig wordt brownroot niet langer officieel gebruikt fytotherapie, slechts af en toe in de volksgeneeskunde.
Voorkomen en teelt van brownroot
De brownroot bloeit van juni tot augustus. Het kruid kan vervolgens in de schaduw worden geplukt en gedroogd. Als u de wortel wilt verzamelen, kunt u dit het beste in het voorjaar doen. Brownroot (Scrophularia nodosa) behoort tot de brownroot-familie (Skrophulariaceae). Zoals de naam al doet vermoeden, gebruikte de volksgeneeskunde het om scrofula te behandelen. Tegenwoordig wordt de ziekte lymfatische diathese genoemd en omvat deze chronische bronchiale ontsteking, otitis media, amandelontsteking, andere infecties, allergieën, eczeem en neurodermitis De oorzaak van de aangeboren ziekte is een verzwakt lymfestelsel, dat zich manifesteert in een verhoogde gevoeligheid van de huid en slijmvliezen. De Duitse plantennaam is afgeleid van de bruine kleur van de wortels en bladeren. De vaste plant, die zelfs tijdens de bloei onopvallend is, valt alleen op door de onaangename geur die hij vrijgeeft als hij over zijn bladeren wrijft. Brownroot heeft een vierkante rechte steel zonder vertakking en ovaal gesteelde bladeren die naar voren toe smaller worden. Het kan groeien tot een centimeter lang. De pluimachtige bloeiwijzen dragen kleine bolvormige en bruinachtige bloemen. De capsulevruchten bevatten veel zaden. Brownroot bloeit van juni tot augustus. Het kruid kan vervolgens in de schaduw worden geplukt en gedroogd. Als u de wortel wilt verzamelen, kunt u dit het beste in het voorjaar doen. Het wordt vervolgens zorgvuldig schoongemaakt, voorzichtig gedroogd en geplet. De oude medicinale plant komt voor van Europa tot Oost-Azië en zelfs in Noord-Amerika. Hij houdt van schaduwrijke plaatsen en vochtige bodems in bossen, onder heggen en in oeverzones. De andere soorten brownroot worden niet als medicinale plant gebruikt.
Effect en toepassing
De belangrijkste bestanddelen in brownroot zijn onder meer saponinen, flavonoïden, iridoïden, glycosiden (scrofulanine), harsen, pectine en organisch zuren De plant heeft decongestivum, immuunversterkende, ontstekingsremmende, antiseptische, pijnstillende en milde diuretische effecten. Medicinaal gebruikt zijn voornamelijk de wortels en bladeren. Brownroot kan intern en extern worden gebruikt. Bij intern gebruik moet de patiënt de geneesmiddelkuur beperken tot zes weken en daarna de behandeling gedurende ten minste drie weken onderbreken alvorens de behandeling voort te zetten. therapie - indien nodig. Intern worden brownroot-thee en verdunde tinctuur gebruikt. Voor uitwendige behandeling, thee-infusie, tinctuur, wasbeurten, baden en zalven met brownroot worden gebruikt. De zalf kan door de patiënt worden bereid volgens een gewoonte smeerwortel recept. De thee wordt bereid als koud extract met een theelepel gedroogde gemalen wortel en een glas koude water Het mengsel moet in de koud water gedurende ten minste acht uur voordat het wordt gespannen en gedurende de dag in kleine slokjes wordt gedronken. De thee kan daarna iets opgewarmd worden. Het wordt aanbevolen om de kuur van drie weken eenmaal per seizoen uit te voeren voor scrofula. Voor de normale bereiding wordt een theelepel bladeren over 250 milliliter heet gegoten water en liet ze tien minuten trekken. Na het persen worden dagelijks twee kopjes gedronken. Om brownroot-tinctuur te bereiden, wordt 50 gram wortels over 200 milliliter wodka in een schroefpot gegoten en gesloten en warm gehouden. De tinctuur moet dagelijks worden geschud. Na vier weken kan het worden gezeefd en in donkere flesjes worden gedaan. Thee wordt gebruikt voor de kompressen, wassingen en geneeskrachtige baden: Afhankelijk van de grootte van het bad wordt een eetlepel tot 500 gram brownrootblaadjes bereid als a koud infusie of warme thee en na het persen in het hete badwater gegoten. De patiënt moet dan 20 tot 30 minuten in het hete water blijven. Brownroot - indien gebruikt in de voorgeschreven dosering - heeft geen bijwerkingen. Patiënten met hartinsufficiëntiemogen zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven geen brownroot-producten gebruiken.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De belangrijkste toepassingsgebieden van natuurlijke remedies voor brownroot zijn huid ziekten, vooral van het gezicht, en ziekten van het lymfestelsel. Deze omvatten bijvoorbeeld eczeem van de gezichtsbehandeling huid en oor, acne, korstmos, neurodermitis, uitslag met huilende blaren en brandwonden van ondergeschikte omvang. De kompressen kunnen rechtstreeks op de moeilijk te genezen, ontstoken en etterige huid worden aangebracht. De ingrediënten zorgen ervoor dat de zwelling afneemt en desinfecteert het aangetaste huidgebied. Zweren op andere delen van het lichaam en aambeien kan ook worden behandeld met een brownroot sitz of een vol bad. Chronische tonsillitis (angina tonsillaris) wordt behandeld door acht druppels brownroot-tinctuur toe te voegen aan een glas lauw water en ermee te gorgelen. De gebruiker kan op deze manier ook te werk gaan bij normale keelpijn. weefselvocht zwelling van de knooppunten en allergieën worden bestreden met een theekuur. Het versterkt de immuunsysteem Oedeem in het lichaam wordt ook geëlimineerd met brownroot-thee. De saponinen die het bevat, hebben een mild diuretisch effect. Het behandelt bijvoorbeeld ook reumatische klachten. In het geval van constipatie, de patiënt doet 3 tot 5 druppels van de tinctuur in water en drinkt het mengsel op. Bovendien heeft brownroot een mild hart tonic effect. Het verhoogt de contractiliteit van de hart- spier, vermindert de kloppingsfrequentie en vertraagt de geleiding van excitatie. In homeopathiewordt het preparaat Scrophularia nodosa ook gebruikt voor de behandeling van huidziekten, ziekten van het lymfestelsel, gastro-intestinale aandoeningen en algemene lichamelijke zwakte. De verse plant trituratie Teep wordt vaak gebruikt, waarvan de getroffen persoon een tot twee neemt tablets driemaal per dag.
