Bronchiolitis: oorzaken, symptomen en behandeling

Bronchiolitis is een viraal besmettelijke ziekte​ In de meeste gevallen geneest de ziekte vanzelf na een mild beloop.

Wat is bronchiolitis?

Bronchiolitis is een ontsteking van de bronchiolen (kleine bronchiale takken van de lagere luchtwegen​ Bronchiolitis komt voornamelijk voor bij zuigelingen en jonge kinderen jonger dan 2 jaar omdat hun luchtwegen nog relatief kwetsbaar zijn. De ziekte komt vaker voor tijdens de winter- en lentemaanden. Mogelijke symptomen van bronchiolitis zijn hoesten en moeilijk ademhaling​ een dergelijke ademhalingsstoornis kan zich bijvoorbeeld uiten in de vorm van een afgevlakte en / of versnelde ademhaling of een verwijding van de neusgaten tijdens inademing. Fever en een versnelde hartslag kan ook gepaard gaan met bronchiolitis. Naast andere symptomen zoals 피로 en prikkelbaarheid, braken komt ook voor in sommige gevallen. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen acute en aanhoudende bronchiolitis. De ziekte komt significant vaker voor in zijn acute vorm.

Oorzaken

Acute bronchiolitis wordt meestal veroorzaakt door een virale infectie met de zogenaamde RS virussen (respiratoire syncytiële virussen). Andere mogelijk pathogenen (die ook vaak verantwoordelijk zijn voor aanhoudende bronchiolitis) omvatten invloed (griep) virussen of zogenaamde adenovirussen (DNA-virussen). De virussen verantwoordelijk voor bronchiolitis worden overgedragen door druppel infectie, dwz door opname van de virussen met de ademhalingslucht. De ingenomen virussen komen het luchtwegen door de neusslijmvlies​ Het is ook mogelijk dat bronchiolitis wordt overgedragen via verschillende objecten (zoals speelgoed of bestek) die besmet zijn met de bijbehorende virussen. Hier vindt een zogenaamde zelfinfectie plaats, omdat de virussen eerst in de handen van een getroffen persoon komen en van daaruit in de luchtwegen.

Symptomen, klachten en tekenen

In de meeste gevallen heeft bronchiolitis een positief ziekteverloop zonder complicaties. In dit geval is behandeling ook niet altijd nodig, omdat bronchiolitis vaak ook vanzelf geneest. Getroffenen hebben verschillende klachten van de luchtwegen. Er is een sterk hoesten, en patiënten kunnen ook last hebben van kortademigheid en zere keel​ Als de kortademigheid langer aanhoudt, kan de betrokken persoon bij een val het bewustzijn verliezen en mogelijk letsel oplopen. De interne organen of zelfs de hersenen worden ook beschadigd als er een langdurig onderaanbod is zuurstof​ Bovendien kan bronchiolitis leiden tot kortademigheid of abnormaal ademhaling geluiden. Getroffen personen lijden ook aan de ademhaling moeilijkheden 's nachts en dus door slaapproblemen of prikkelbaarheid. De kwaliteit van leven van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd door bronchiolitis. De infectie kan ook veroorzaken koorts en algemene 피로 en uitputting. De ziekte kan ook leiden hartkloppingen. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door bronchiolitis als deze volledig geneest. Als de ziekte niet wordt behandeld of een ernstig beloop vertoont, kan het ook blijvende schade aan de luchtwegen veroorzaken.

Diagnose en verloop

Diverse medische maatregelen worden gebruikt om bronchiolitis te diagnosticeren. Meestal worden eerst verschillende basistechnieken gebruikt: zo wordt het bovenlichaam van een getroffen persoon getikt door de arts. Dit veroorzaakt verschillende trillingen van het weefsel, die de arts de eerste diagnostische aanwijzingen kunnen geven. Een andere basistechniek die vaak wordt gebruikt om bronchiolitis op te sporen, is het luisteren naar geluiden in het bovenlichaam; dit kan ofwel rechtstreeks worden gedaan door het oor op de patiënt te plaatsen of door een stethoscoop te gebruiken. In sommige gevallen, borst röntgenfoto's kunnen ook nodig zijn om bronchiolitis te detecteren. De incubatietijd (tijd tussen infectie en het begin van de ziekte) van bronchiolitis is ongeveer twee tot acht dagen. Na infectie verspreiden de virussen zich meestal snel via de bronchiën slijmvlies​ Na een relatief mild beloop geneest bronchiolitis vaak vanzelf binnen een periode van maximaal 7 dagen. In ernstige gevallen kan bronchiolitis leiden tot een onderaanbod van zuurstof aan de bloed.

Complicaties

In de meeste gevallen geneest bronchiolitis binnen een week. Als er echter complicaties optreden, kan er een gebrek zijn aan zuurstof in de bloed. De huid verschijnt dan asgrauw of blauw - vooral rond de lippen - wat ook bekend staat als cyanose​ Daarnaast hebben patiënten er dan last van 피로 en toenemende kortademigheid, wat zelfs kan leiden tot long mislukking. Als de ademhalingsmoeilijkheden verergeren, is behandeling in het ziekenhuis vereist. Kinderen die lijden aan immunodeficiency of aangeboren long or hart- ziekte kan zelfs eerder ziekenhuisopname vereisen, omdat ze zeer vatbaar zijn voor ernstige bronchiolitis. In zeldzame gevallen bacterieel longontsteking komt naast bronchiolitis voor en moet afzonderlijk worden behandeld. Als bronchiolitis meerdere keren terugkeert, kan het ook uitgroeien tot astma​ Dat moet ook worden opgemerkt bronchitis medicijnen hebben geen enkel effect bij bronchiolitis, maar die fysiotherapeutische luchtwegen therapie is in dit geval vereist, hoewel dit in de vroege stadia moet worden vermeden, omdat anders de luchtwegen nog meer geblokkeerd kunnen raken.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

In de meeste gevallen geneest bronchiolitis zichzelf. Om deze reden moet een arts worden geraadpleegd, vooral als de klachten en symptomen van bronchiolitis niet vanzelf verdwijnen en de kwaliteit van leven van de getroffen persoon er aanzienlijk onder lijdt. Ook bij kinderen dient in ieder geval een arts te worden geraadpleegd om verdere complicaties of gevolgschade te voorkomen. De symptomen van bronchiolitis omvatten de gebruikelijke symptomen van griep of koud​ Als deze symptomen gedurende langere tijd aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd. In het bijzonder een ernstige hoesten of ernstige ademhalingsmoeilijkheden kunnen wijzen op bronchiolitis en moeten worden onderzocht. Abnormale of ongebruikelijke ademhalingsgeluiden behoren ook tot de symptomen van deze ziekte en geven aanleiding tot een medisch onderzoek. Onderzoek en behandeling van bronchiolitis kunnen worden uitgevoerd door een huisarts of een KNO-arts. In de regel is het verloop van de ziekte positief. Als de symptomen na ongeveer een week nog steeds aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd.

Behandeling en therapie

Momenteel kunnen de virussen die bronchiolitis veroorzaken nog niet effectief worden bestreden. Daarom bestaan ​​mogelijke behandelingsstappen uit het verlichten van symptomen die optreden als onderdeel van de ziekte. Onafhankelijke genezing van bronchiolitis kan bijvoorbeeld worden ondersteund door algemeen maatregelen zoals bedrust en voldoende vochtinname. Als een persoon met bronchiolitis een high krijgt koorts, koortswerend drugs worden incidenteel toegediend in overleg met de behandelend arts. Afhankelijk van de dominante symptomen van bronchiolitis, kan het ook nuttig zijn om voor voldoende luchtvochtigheid in de kamer van de patiënt te zorgen; de luchtvochtigheid kan bijvoorbeeld worden verhoogd door gebruik te maken van zogenaamde vloeistofvernevelaars of door containers gevuld met warme vloeistof te plaatsen. Als bronchiolitis een zeer ernstig beloop vertoont (een dergelijk beloop wordt onder meer gekenmerkt door zeer ernstige ademhalingsmoeilijkheden of hoge koorts), kan in individuele gevallen een tijdelijke ziekenhuisopname nodig zijn.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van bronchiolitis is in de overgrote meerderheid van de gevallen erg goed. Als de luchtwegaandoening vroegtijdig wordt behandeld, verdwijnen de symptomen na een paar dagen. Ziekenhuisopname of bezoek aan de dokter is niet nodig als de cursus positief is. Alleen bij ouderen of immuungecompromitteerde personen is medisch Grensverkeer noodzakelijk, omdat er een risico bestaat op complicaties of late complicaties. Bovendien kan bronchiolitis worden verspreid en zich ontwikkelen tot een chronische ziekte​ Patiënten die risico lopen, zoals patiënten met long ziekte of andere chronische medische aandoeningen, lopen een bijzonder risico. Bij acute bronchiolitis is de prognose minder positief. Longontsteking of er kan een andere secundaire bacteriële infectie ontstaan. Dit kan resulteren in de ontwikkeling van een overgevoelig bronchiaal systeem, wat uiteindelijk kan resulteren in spastiek bronchitisAls er geen behandeling is of als de behandeling niet toereikend is, kunnen delen van de long ook volledig geblokkeerd zijn. In principe verloopt bronchiolitis echter meestal goed. Als de patiënt verder gezond en lichamelijk fit is, verdwijnt de ziekte na een paar dagen tot een week. Bij een positief verloop zijn geen gevolgen op de lange termijn te verwachten.

het voorkomen

Bronchiolitis kan voornamelijk worden voorkomen door infectiebronnen te vermijden. Voor dit doel is het bijvoorbeeld nuttig om zeer nauw lichamelijk contact met personen die aan bronchiolitis lijden, te vermijden. Na contact met voorwerpen van mensen met bronchiolitis kan het reinigen van de handen de overdracht van virussen naar de slijmvliezen voorkomen.

Follow-up

In de meeste gevallen is follow-up niet nodig nadat bronchiolitis is genezen. De ziekte is na vijf tot zeven dagen voorbij. Er blijven geen symptomen over. Patiënten bouwen echter geen immuniteit op. Een herhaling van de ziekte is dus altijd mogelijk. Vooral grote menigten vormen een risico op infectie. Nauw en intiem contact met mensen moet worden vermeden. Zeker in tijden dat infectieziekten hoogtij vieren, is het belangrijk dat mensen meerdere keren per dag hun handen wassen. Jonge en oude mensen worden beschouwd als een relatief risico op infectie. Preventief maatregelen leiden tot individuele verantwoordelijkheid. Als de ziekte terugkeert, is het essentieel dat patiënten op bedrust blijven. Voldoende vochtopname en koortsverlagende middelen zorgen voor een snel herstel. Extra luchtbevochtiging is aan te raden. De arts luistert naar de ademgeluiden op het bovenlichaam. Een snelle start van de behandeling is gunstig voor het herstel. Bronchiolitis die meerdere keren terugkeert, kan chronisch worden. Getroffen personen hebben er dan vaak last van astma​ Zoals aangetoond, vinden medische maatregelen voornamelijk acuut plaats. Preventieve maatregelen zijn voor de getroffen persoon. Het dagelijkse leven van de patiënt bestaat meestal uit bedrust. Geplande vervolgonderzoeken zijn daarentegen niet nodig.

Wat u zelf kunt doen

Bij bronchiolitis moet je in ieder geval naar de dokter als de typische symptomen (kortademigheid, kortademigheid, zwelling in de keel) na een paar dagen niet verdwijnen. Een bezoek aan de dokter is vooral urgent als de symptomen gepaard gaan met vermoeidheid of slaapstoornissen. Vermoeidheid, concentratie problemen en hoofdpijn zijn duidelijke waarschuwingssignalen voor een ernstig beloop - medisch advies is in ieder geval vereist. Als hart- ritmestoornissen of problemen met de bloedsomloop komen ook voor, een reis naar de eerste hulp wordt aanbevolen. Baby's en kleine kinderen moeten onmiddellijk naar een kinderarts worden gebracht als bronchiolitis wordt vermoed. Dit geldt vooral als er problemen met slikken worden waargenomen. Als de getroffen persoon stopt met het innemen van vloeistoffen of voedsel, moet ook een arts worden geraadpleegd. Aangezien patiënten met bronchiolitis meestal kleine kinderen tot twee jaar oud zijn, zouden zelfs de eerste afwijkingen naar een kinderarts of ziekenhuis moeten leiden. Bij volwassenen moeten de bovengenoemde symptomen ook worden opgehelderd zodra ze ertoe leiden volksgezondheid beperkingen of zelfs fysieke en mentale gebreken. Andere contacten, naast de huisarts, zijn de KNO-arts of een specialist in bronchiën longziekten.