Zwakte van de blaas
Nog een teken van de menopauze beschreven is een toegenomen drang om te plassen, wat zelfs kan leiden tot blaas zwakte. De drang om te plassen wordt veroorzaakt door het vullen van de blaas en de bijbehorende stretching van rekreceptoren in de blaas muur enerzijds, en door irriterende stoffen in de urine anderzijds. Wanneer het oestrogeenniveau daalt tijdens menopauzemerkt het lichaam deze irriterende stoffen eerder op en heeft dus de neiging om het signaal af te geven drang om te plassen aan de hersenen.
Als een vrouw al een aantal zwangerschappen, bevallingen of onderbuikoperaties heeft gehad, kan de bekkenbodem kan ook verzwakken. De bekkenbodem bestaat uit een sterke spierlaag die onder andere verantwoordelijk is voor het volledig afsluiten van de urinebuis (dit wordt ook wel onthouding genoemd). Als er in dit gebied een loslating is, kan er urine uit de blaas langs de urinebuis zonder enige barrière en ervoor zorgen dat de vrouw zichzelf onbedoeld nat maakt. In de meeste gevallen is dit een zogenaamd stressincontinentie, dwz onder stress (niezen, lachen, lopendtraplopen) verliest de vrouw de controle over de sluiting van haar urinebuis en een deel van de urine stroomt ongehinderd naar buiten.
osteoporose
Een bijzonder belangrijk aspect van de menopauze is het toenemende risico van osteoporose (botverlies) als gevolg van dalende oestrogeenspiegels. Dit is een verschuiving in de evenwicht tussen botvorming en botresorptie; er wordt nu meer bot geresorbeerd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de primaire en secundaire vorm (leeftijdsgebonden osteoporose) van osteoporose, waarbij vrouwen in de menopauze voornamelijk aan de primaire vorm lijden.
Door de steeds verzwakte botstructuur kunnen zelfs kleine verwondingen (zoals een schijnbaar banale val in het dagelijks leven) leiden tot botbreuken of breuken. Echter, voordat een breuk (botbreuk) is opgetreden, de osteoporose is bijna symptoomloos.
