Test / gezichtstest
Er zijn verschillende tests om te testen het syndroom van Asperger. Sommige hiervan zijn zelftests die thuis door het stellen van vragen kunnen worden beantwoord. Deze kunnen ook worden uitgevoerd door een psychiater of psycholoog.
De tests zijn allemaal gericht op empathie en het herkennen van emoties. Stereotiepe acties of speciale talenten en hoge gaven worden ook op de proef gesteld. Met behulp van een test wordt het intelligentiequotiënt bepaald.
De gezichtstest is een test met afbeeldingen van mensen met verschillende emoties. Het toont gezichten van mensen die lachen, huilen, boos of boos zijn. Deze emoties moeten door de betrokkene kunnen worden genoemd. Indien dit niet het geval is, is dit een indicatie van een het syndroom van Asperger.
symptomen
De symptomen van het syndroom van Asperger zijn heel divers. De kinderen vallen meestal op door een moeilijke communicatie met andere mensen. Het is voor de kinderen moeilijk om een gesprek te voeren of op anderen te reageren.
Bovendien kunnen deze kinderen emoties vaak niet interpreteren en niet waarnemen in een gesprek. Kinderen met het Asperger-syndroom begrijpen bijvoorbeeld geen ironie. Ook kunnen kinderen met het Asperger-syndroom hun emoties niet goed uiten.
Het gesprek is daardoor vaak emotieloos en de gezichtsuitdrukking is zinloos, wat irritant kan zijn voor de gesprekspartner. De patiënten van Asperger geven de voorkeur aan stereotiepe handelingen. Dit is te zien in repetitieve handelingen tijdens het spelen of, bij oudere kinderen en volwassenen, in een dwangmatig vergelijkbare dagelijkse routine.
Deze kinderen hebben vaak een bijzonder talent en zijn hoogbegaafd op dit gebied. Ze hebben geen interesse in andere dingen. Een hoog intelligentiequotiënt vergeleken met hun leeftijdsgenoten is ook typerend voor het Asperger-syndroom.
Deze kinderen onderscheiden zich door hun zeer goed ontwikkelde taalvaardigheid en zijn in staat zich zeer nauwkeurig en selectief uit te drukken. Een ander symptoom van het Asperger-syndroom is motorische onhandigheid. Dit uit zich in grove motoriek en coördinatie aandoeningen.
Bovendien is er een verhoogde mate van comorbiditeit. Dit betekent dat in de loop van de ziekte andere psychische aandoeningen kunnen worden toegevoegd. De belangrijkste ziekten die verband houden met Asperger zijn Depressie en ticstoornissen.
Vanwege het reeds dwangmatige gedrag van de patiënten, obsessief-compulsieve stoornissen of Angst stoornissen kan voorkomen. In jeugd het kan leiden tot het Attention Deficit Hyperactivity Syndrome. Hiermee kan worden behandeld methylfenidaat, beter bekend als Ritalin.
In sommige gevallen kunnen mensen met het Asperger-syndroom zich ontwikkelen schizofrenie. Deze voorwaarde wordt geassocieerd met sociale terugtrekking, wanen en hallucinaties. De symptomen kunnen worden verlicht met antipsychotica en langdurige medische ondersteuning.
Therapie / behandeling
Er is geen remedie voor het Asperger-syndroom. Een normale levensstijl kan echter worden bereikt door gerichte psychotherapeutische behandeling en behandeling van eventuele begeleidende psychische stoornissen die zich kunnen voordoen. Ouders van kinderen dienen altijd stevig bij de behandeling te worden betrokken, voor volwassenen is het zinvol levenspartners of naaste personen bij de behandeling te betrekken.
Gedragstherapie is de belangrijkste focus van psychotherapeutische behandeling. Hier wordt de getroffen persoon methoden aangeleerd om zijn of haar sociale tekortkomingen te herkennen en er grip op te krijgen om een normale omgang met andere mensen mogelijk te maken. Verder is de therapie gericht op integratie in de sociale omgeving.
De getroffen persoon moet worden geïntegreerd in de sociale omgeving (kleuterschool, school, baan) om een zelfstandig leven te kunnen leiden. Duidelijke structuren in hun dagelijkse leven zijn nuttig bij het omgaan met Asperger-patiënten. Indien mogelijk dient een vast rooster gevolgd te worden met vaste afspraken en vaste tijden.
Dit leidt ertoe dat de getroffen persoon zich op zijn gemak en veilig voelt. Dit gedrag voorkomt conflicten en de getroffen persoon kan zich wellicht beter openstellen voor zijn medemensen. Dit is ook een belangrijk punt in de relatie tussen het zieke kind en de ouders.
De behandeling van bijkomende ziekten wordt individueel uitgevoerd, afhankelijk van de symptomen. Attention Deficit Hyperactivity Syndrome kan worden behandeld met methylfenidaat, bekend als Ritalin. De angststoornissen en obsessief-compulsieve stoornissen worden behandeld met antidepressiva zoals selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI) naast regulier psychotherapie, zoals het is Depressie. Schizofrenie wordt behandeld met antipsychotica.
Alle artikelen in deze serie:
