Beenmergpunctie
A beenmerg prik kan zowel voor diagnostiek (monsterafname) als voor therapeutische (verzameling van stamcellen voor stamceltransplantatie) doeleinden. EEN beenmerg prik is bijvoorbeeld geïndiceerd bij vermoedelijke anemie, leukemie of beenmerg metastasen oppompen van kanker. De beenmerg collectie wordt uitgevoerd na een gedetailleerde toelichting op de iliacale top onder lokaal of algemeen anesthesie.
Afhankelijk van de indicatie kan de beenmergdonor ofwel op de zijne liggen maag of aan zijn kant. De prik wordt gedaan met een naald en meestal zijn slechts kleine huidincisies nodig. Het opgezogen beenmerg wordt vervolgens met een microscoop onderzocht of gebruikt stamceltransplantatie.
De maximale hoeveelheid die kan worden opgezogen, wordt bepaald door het gewicht van de patiënt. De cellen van het beenmerg regenereren binnen enkele weken. EEN compressieverband wordt toegepast om secundaire bloeding te voorkomen.
Na de procedure moet de patiënt minimaal een uur onder medisch toezicht blijven en daarna rusten. Gevaren van een beenmergaspiratie zijn infecties van de prikplaats of een ontsteking van het beenmerg, evenals het periosteum of het aangrenzende weefsel. Pijn vergelijkbaar met spierpijn kan ook optreden na de procedure. In extreme uitzonderingen, a breuk van de iliacale top kan gebeuren.
Iliac crest fractuur
Botbreuken in de regio van de iliacale top zijn zeer zeldzaam. Ze kunnen optreden als gevolg van een traumatische gebeurtenis (bijvoorbeeld een verkeersongeval) of als gevolg van pathologische botresorptieprocessen (osteoporose Symptomatisch, het bot breuk manifesteert zich door pijn, die vooral optreedt tijdens stress of beweging en kan uitstralen tot aan de navel.
Liggen op de geblesseerde kant veroorzaakt ook pijn, wat kan leiden tot slaapstoornissen. In het gebied van de bekkenkam kan ook een hematoom of zwelling worden waargenomen. Als een breuk wordt vermoed, dient een arts te worden geraadpleegd.
Met de hulp van een ultrageluid (echografie) of beeldvorming (Röntgenstraal of computertomografie) kan de diagnose worden bevestigd. Afhankelijk van de mate van letsel wordt de breuk conservatief (bedrust) of operatief (stabilisatie door platen) behandeld. Bij ernstige klachten moet pijnmedicatie worden overwogen. In geval van een operatie of bloeding, bloed-verdunnende medicatie (ASS, cumarinederivaten…) moet worden vermeden.
