Argyrie is een verkleuring van de huid en slijmvliezen die grijsblauw of leigrijs lijken en onomkeerbaar zijn. Argyriasis wordt veroorzaakt door inname van zilver in de vorm van metallisch zilver, zilverbevattende medicijnen, colloïdaal zilver, zilver zoutenof zilver stof. De ziekte argyriasis behoort tot de dyschromieën.
Wat is argyriasis?
De verkleuring van het oppervlak van de huid die optreedt bij argyriasis komt voor in de gegeneraliseerde vorm. Het heeft vooral invloed op huid blootgesteld aan zonlicht. De verkleuring treedt op als gevolg van door licht beïnvloede afzetting van zilver-bevattende korrels, waarin zilversulfide meerdere keren is aangetroffen. Deze zilverafzettingen bevinden zich op delen van de huid die veel zonlicht ontvangen. In argyrics, dwz personen die lijden aan argyriasis, korrels met zilver worden vooral in de buurt van de zweetklieren en keldermembraan. Zilver kan worden afgezet in andere organen. Een ander symptoom is een hoger melanine synthese, die bovendien de verkleuring van de huid beïnvloedt. Alleen de epidermis, de bovenste laag van de huid, wordt niet aangetast door zilverafzetting. Grote hoeveelheden zilver zijn nodig om gegeneraliseerde arygyria te activeren. Zelfs een cumulatieve inname van meer dan één gram kan leiden naar argyriasis.
Oorzaken
De oorzaken van argyriasis zijn contact met zilver zouten gedurende langere tijd of inname van zilverzouten. In het begin komt verkleuring alleen voor op de tandvlees, en pas later verkleurt de gehele huid door zilverafzetting. Gebieden die aan zonlicht worden blootgesteld, worden het meest getroffen. De mate van expressie hangt af van de blootstellingsduur en de dosis van zilver geabsorbeerd totdat pigmentveranderingen verschijnen. Een van de belangrijkste redenen waarom argyrose tegenwoordig minder vaak voorkomt, is dat drugs met zilver zijn niet langer verkrijgbaar op de markt, en beroepsmatige blootstelling aan argyrosis komt tegenwoordig minder vaak voor. Beroepsmatige blootstelling kan resulteren in contact met zilver wanneer het wordt geabsorbeerd door zilverstof in de metaalindustrie of zilver zouten in het fotolaboratorium. Andere mogelijke bronnen van gevaar zijn zilveren hechtingen die worden uitgevoerd tijdens een buikoperatie of een prik een acupunctuur naald. Andere mogelijke bronnen van argyriose zijn onder meer de medische toepassing van wonden tincturen en oogdruppels of zilver bevattend dieet supplementen tegen 에이즈, suikerziekte mellitus, herpes infecties en kanker Het menselijk lichaam heeft normaal gesproken één milligram zilver. Het gebruik van zilverhoudende neusdruppels, zilverhoudend roken het ophouden tablets, en zilverstof of colloïdaal zilver zijn ook triggers voor de ontwikkeling van argyriasis.
Symptomen, klachten en tekenen
De eerste verkleuring die optreedt bij argyriasis is een voorwaarde lunulae genoemd vanuit de vingernagels. Daarna gaat een grijsachtig blauwachtige verkleuring door op andere delen van het lichaam. Met name delen van de huid die door zonlicht kunnen worden bereikt, vertonen de typische verkleuringprocessen die verband houden met de diagnose van argyriasis. De eerste symptomen van argyriasis manifesteren zich in klachten zoals nier mislukking of het verschijnen van de nacht blindheid Afzettingen van zilver die in het oog worden gedetecteerd, worden argyrose genoemd. Deze tekens komen vooral in het begin en in het midden van de vorige eeuw veel voor, mede door de onvermijdelijke associatie met overeenkomstige beroepen en de omgang met zilver passend bij de tijd. Andere tekenen van een mogelijk klinisch beeld van argyriasis kunnen neurologische symptomen, psychomotorische symptomen zijn vertraging, het optreden van aanvallen en spasticiteiten slikverschijnselen en verminderde spierspanning.
Diagnose en verloop
De diagnose van argyriasis wordt bevestigd door een biopsie van de huid, omdat in het histologische gebied, rond korrels van bruinzwarte verkleuring worden gevonden, vooral rond het basismembraan van de zweetklieren, in kleine groepen of afzonderlijk voorkomend. Om het voorval nauwkeuriger te kunnen onderzoeken, wordt de beroepsachtergrond, dat wil zeggen de beroepsmatige blootstelling van de getroffenen, maar ook de invloeden van de omgeving of toevoegingen aan diëten onder de loep genomen. Tekenen van argyrie verschijnen al op het lichaam bij een zilvergehalte van vier tot vijf gram. 50 tot 500 milligram per kilogram is al dodelijk dosis voor het menselijk lichaam. Daarom is het belangrijk voor getroffen individuen en het behoud van hun volksgezondheid om de diagnose snel te bevestigen om op de juiste manier te reageren. Argyriasis komt gegeneraliseerd of lokaal voor. Het is echter onomkeerbaar. Plaatselijke verkleuring kan optreden bij het dragen van zilveren oorbellen, maar ook bij zilver acupunctuur naalden blijven gedurende lange tijd in menselijk weefsel. Zelfs bij het gebruik van zilveren chirurgische hechtmaterialen is voorzichtigheid geboden.
Complicaties
Argyriasis is een onomkeerbare ziekte. In de meeste gevallen wordt de huid van de patiënt grijs, blauw of bijna zwart. In de meeste gevallen is alleen de nagels zijn eerst verkleurd. Pas dan verspreidt het symptoom zich naar de omliggende delen van het lichaam. Directe blootstelling aan zonlicht versterkt het effect van argyriasis. Om deze reden moeten getroffen personen directe blootstelling aan de zon vermijden. Het is niet ongebruikelijk om problemen met de nieren en de zogenaamde nacht te ervaren blindheid In zeldzame gevallen heeft argyriasis ook invloed op de psyche. Hier kunnen beperkingen in denken en handelen optreden. Krampen komen vaker voor en de patiënt klaagt daarover pijn in de spieren en gewrichten De kwaliteit van leven wordt sterk verminderd door argyrias, en de patiënt kan niet langer zonder problemen gewone activiteiten uitvoeren. Er is geen specifieke behandeling voor argyriasis. De patiënt kan de verspreiding van symptomen echter enigszins beperken. Dit omvat het gebruik van zonnebrandmiddelen en speciaal zalven. Argyriasis vermindert echter de levensverwachting van de getroffen persoon. Het opgeslagen zilver kan meestal niet uit het lichaam worden verwijderd.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als een grijsachtig-blauwachtige verkleuring van de vingernagels wordt opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Deze zogenaamde lunulae treedt meestal op als het eerste symptoom van argyriasis en kan in sommige gevallen voldoende zijn om de diagnose te stellen. voorwaarde. Als de verkleuring zich uitbreidt naar andere delen van de huid, vooral de nek, gezicht en armen, medisch advies is nodig. Uiterlijk bij klachten zoals nacht blindheid or nier mislukking worden toegevoegd, moet een arts de oorzaken ophelderen en, indien nodig, beginnen therapie direct. Andere waarschuwingssignalen zijn zilverafzettingen in het oog (argyrose), neurologische symptomen, toevallen, slikproblemen en verminderde spierspanning. Als een of meer van deze symptomen optreden, is er altijd een arts voorwaarde dat vereist opheldering. De arts kan bepalen of het argyrias of een andere ziekte is door een uit te voeren biopsie Bovendien zal de arts de patiënt interviewen en bepalen of deze aanwezig is risicofactoren zijn aanwezig. Mensen die gedurende lange tijd in contact zijn geweest met zilverzouten, zijn bijzonder vatbaar voor argyriasis en dienen een arts te raadplegen zodra de aan het begin genoemde lunulae verschijnen.
Behandeling en therapie
Argyriasis is onomkeerbaar - er is geen bekend therapie voor andere argyriasis dan proeven met laserbehandelingen voor de huid, en therapieën met grote doses selenium en vitamine E. Naast de fysieke tekenen van argyrie, worstelen patiënten ook met het stigma van de ziekte. Uiteindelijk lieten verschillende pogingen om het opgeslagen zilver met complexvormers uit het lichaam te spoelen niet het gewenste succes zien. Als alternatief, lichtafschermende cosmetische producten en zonnebrandcrème zalven worden gebruikt om een toename van pigmentatie te voorkomen en eventuele storende pigmentatie te verdoezelen.
Vooruitzichten en prognose
De prognostische vooruitzichten voor argyriasis zijn niet gunstig. Volgens de huidige wetenschappelijke en medische normen is er niet één therapeutische optie die de ziekte geneest. De schade aan het organisme wordt als onomkeerbaar beschouwd. De gevolgen kunnen in delen worden behandeld en behandeld. Ze dienen om het welzijn in het dagelijks leven te verbeteren, maar het succes is meestal matig. Vooral, pijn therapie wordt gebruikt om de patiënt een verbetering van de kwaliteit van leven te bieden. Tot nu toe is er geen adequate manier om het geabsorbeerde zilver uit het lichaam te verwijderen. Het hecht zich aan organen en leidt tot functionele beperkingen die niet kunnen worden vermeden. De nieuwste methodes proberen lasertherapie voor verbetering van het uiterlijk van de huid. Dit is een poging om de alomvattende functie van de huid te herstellen, maar de metaalvoorraden in het lichaam kunnen via deze methode niet worden geminimaliseerd. Aangezien de levensduur met de ziekte korter wordt, is het doel van een behandeling bij een ernstige manifestatie om zo lang mogelijk een goede en onafhankelijke levensstijl te behouden. Vaak helpt therapeutische ondersteuning bij het omgaan. Onderzoekers blijven zoeken naar een functionele manier om het opgeslagen zilver uit het lichaam te verwijderen. Totdat er een doorbraak is bereikt, is de kans op genezing minimaal.
het voorkomen
Om de ontwikkeling van argyriasis te voorkomen, is het belangrijk om van tevoren te bedenken dat het omgaan met zilver of zelfs het inslikken van zilver in grote hoeveelheden gevaarlijk kan zijn. Iedereen die beroepsmatig aan hoge zilvergehaltes wordt blootgesteld, moet goed geïnformeerd zijn over de risico's en contact langer dan nodig vermijden, al was het maar in hun eigen belang.
Nazorg
Argyriasis vereist meestal geen uitgebreide nazorg door een arts. Zodra het triggermiddel is stopgezet, zou de arygie binnen korte tijd vanzelf moeten verdwijnen. Complicaties of een terugkeer van de aandoening zijn niet te verwachten, zolang de triggerende agent wordt vermeden. Een paar weken na voltooiing van de behandeling moet de juiste arts opnieuw worden bezocht om te verifiëren dat de arygie volledig is genezen. Een verdere follow-up kan plaatsvinden vier tot zes maanden na voltooiing van de behandeling. Als er complicaties optreden tijdens het herstel, moet de arts worden geïnformeerd. In het geval van chronische blauwverkleuring die niet op de gebruikelijke manier kan worden opgelost maatregelenkunnen andere specialisten bij de behandeling worden betrokken. De vervolgzorg hangt af van hoe snel en effectief de arygie kan worden behandeld. Chronische symptomen vereisen doorgaans een langere follow-up. oa een positief beloop van argyriasis, waarbij blauwverkleuring van de huid snel verdwijnt, verdere opvolging is niet nodig.
Wat u zelf kunt doen
Argyriasis kan zelfs met medische behandeling niet volledig worden genezen. Het cosmetische ongemak kan echter door sommigen worden verlicht huismiddeltjes en voorzorgsmaatregelen in het dagelijks leven. Als verkleuring van de huid wordt gedetecteerd, moet de trigger eerst worden geïdentificeerd en geëlimineerd. Dit vereist in de meeste gevallen een verandering van werkplek of zelfs een verhuizing. Zilverwerk en preparaten die colloïdaal zilver moet worden vermeden, omdat dit de verkleuring van de huid kan verergeren. Lichtafscherming schoonheidsmiddelen en zonnebrandcrème zalvenkan bijvoorbeeld helpen tegen de verkleuring van de huid zelf. Over het algemeen kan het ziekteverloop in ieder geval worden vertraagd door zonlicht te vermijden. Begeleidende medische therapie, vitamine E en selenium zouden ook een effect hebben. De bijbehorende vitaminen en sporenelementen kan bijvoorbeeld worden geleverd in de vorm van een passend dieet of via dieet supplementen. Sinds deze maatregelen beloof geen langdurige verbetering van het uiterlijk van de huid, de getroffenen moeten leren omgaan met argyriasis. Openlijk omgaan met de ziekte maakt het dagelijks leven aanzienlijk gemakkelijker. Dit leidt vaak ook tot een verbetering van de psychische toestand. Op de lange termijn moet de ziekte worden geaccepteerd door de getroffenen, aangezien er tot op heden geen duurzame behandelingsmethode bestaat.
