Anticonvulsiva: effecten, gebruik en risico's

Anticonvulsiva zijn drugs die worden gebruikt om cerebrale aanvallen te behandelen en te voorkomen, ongecontroleerde convulsies die worden veroorzaakt door ontladingen in de hersenen​ Ze worden ook wel tonic-klonische aanvallen, die gepaard gaan met een vertroebeling van het bewustzijn.

Wat zijn anticonvulsiva?

Anticonvulsiva worden gebruikt om impulsen in het CZS te remmen om beginnende aanvallen te voorkomen. Anticonvulsiva zijn drugs gebruikt om hersenaanvallen te behandelen en te voorkomen. Cerebrale aanvallen worden ook wel epileptische aanvallen genoemd. Daarom kunnen anticonvulsiva ook worden genoemd anti-epileptica​ Ze behoren tot een specifieke groep drugs, die chemisch heterogeen is. Ze omvatten ongeveer 5 langdurige en bewezen vertegenwoordigers, die allemaal met hetzelfde doel worden beheerd. Elk anticonvulsivum heeft zijn specifieke werking. Verschillende epileptische aandoeningen vereisen behandeling met even verschillende anticonvulsiva.

Medische toepassing, effect en gebruik

Voorkomen en onderdrukken van aanvallen die op handen zijn en worden gecontroleerd vanuit de hersenenof het onderbreken van aanvallen die al aanwezig zijn, aangezien langdurige aanvallen altijd worden geassocieerd met een volksgezondheid risico, inclusief het risico op overlijden door verstikking. Ongeacht welk type anticonvulsivum wordt gebruikt, het heeft de taak neuronale prikkelbaarheid en de transmissie van impulsen in het CZS te remmen, waardoor een beginnende aanval helemaal wordt voorkomen of een reeds opgetreden aanval wordt beëindigd. Afhankelijk van of het een preventieve of acute medicatie is, zijn er verschillende vormen van toediening van het medicijn. Het gewenste effect wordt bereikt door verschillende mechanismen: enerzijds worden spanningsafhankelijke Ca + -kanalen en Na + -kanalen geblokkeerd. Bovendien worden door GABA gemedieerde remmende mechanismen versterkt. Welke werkingsmechanisme wordt gebruikt bij de toepassing van het medicijn hangt voornamelijk af van de vorm van de epileptische aandoening. Als de behandeling niet het gewenste effect laat zien, wordt de patiënt overgeschakeld op een ander anticonvulsivum. Pure epileptische aanvallen moeten worden behandeld met monotherapie om te voorkomen dat de drempel voor epileptische aanvallen wordt verlaagd door de interactie van meerdere geneesmiddelen.

Kruiden, natuurlijke en farmaceutische anticonvulsiva.

Er zijn verschillende vormen en soorten anticonvulsiva, die allemaal worden gebruikt om hersenaanvallen te voorkomen of te beëindigen. In acute therapie en in gevallen van ernstige neiging tot aanvallen, worden alleen chemische middelen gebruikt. Waaronder barbituraten zoals fenobarbital en primidon​ Ook suximiden en hydantoïne-derivaten zoals fenytoïne, tricyclisch antidepressiva zoals carbamazepine, valproïnezuur en benzodiazepines zoals diazepam (valium), lorazepam (Tavor) en clonazepam. in homeopathie, epilepsie wordt in feite als chronisch beschouwd voorwaarde​ De behandeling wordt hier meestal uitgevoerd in combinatie met een reeds gestarte conventionele medische behandeling. Het doel is hier om de lichaamseigen anticonvulsiva te activeren en het lichaam te regenereren. Puur kruidensubstanties die zijn goedgekeurd voor de monobehandeling van epileptische aandoeningen zijn nog niet goed onderzocht en zijn daarom niet goedgekeurd vanwege de zeer hoge volksgezondheid risico. Zelfbehandeling met nachtschade, enz., wordt sterk afgeraden. Epileptische aanvallen moeten medisch worden opgehelderd, vooral wanneer ze voor het eerst optreden, omdat er veel verschillende oorzaken zijn. Een gegeneraliseerde epileptische aandoening zit er niet altijd achter. Mogelijk een letsel aan de hersenen of een infectie leidt ook tot aanvallen, die dan niet permanent hoeven te zijn therapie.

Risico's en bijwerkingen

Anticonvulsiva hebben naast hun gewenste en noodzakelijke effecten ook risico's en bijwerkingen, zoals alle stoffen die actief ingrijpen in processen in het menselijk lichaam. Deze mogen in geen geval worden onderschat. Zwangere vrouwen, ouderen, kinderen en afhankelijke personen lopen een bijzonder risico en moeten tijdens de behandeling met anticonvulsiva consequent worden gecontroleerd. De meeste medicijnen in deze groep maken iemand erg slaperig, waardoor iemand geen machines kan bedienen en niet actief kan deelnemen aan het verkeer. Sommigen veroorzaken ook geheugen vervalt (retrograde geheugenverlies) en spraakstoornissen (ataxie). Benzodiazepines in het bijzonder extreme spieren veroorzaken ontspanning, welke kan leiden In geen geval mogen anticonvulsiva tegelijk worden ingenomen alcohol, aangezien de effecten wederzijds ongewenst kunnen worden versterkt. Dit geldt ook voor het gelijktijdig of vertraagd gebruik van andere geneesmiddelen, zeker als deze ook op de centrale inwerken zenuwstelsel​ Een versterking van het effect kan leiden tot levensbedreigende luchtwegen Depressie​ Vooral kinderen lopen gevaar. Een andere, maar zeldzame bijwerking kunnen de zogenaamde paradoxale effecten zijn, die zich doorgaans manifesteren door verhoogde rusteloosheid.