De symptomen | Lucht in de buik

De symptomen

Vrije lucht in de buikholte verhoogt de druk en leidt zo tot klachten. De symptomen zijn voornamelijk afhankelijk van de hoeveelheid vrije lucht en de oorzaak. Vrije lucht die na een operatie in de buikholte achterblijft, geeft meestal slechts geringe klachten. Patiënten voelen zich opgeblazen en voelen een onaangename druk in de buik.

De perforatie (piercing) van een buikorgaan veroorzaakt echter plotseling ernstige pijn in de buik. Bovendien is de buikwand duidelijk verhard. Bovendien zijn de patiënten in het algemeen slecht voorwaarde, die zich kunnen ontwikkelen tot een bloedsomloop schokken.

De pijn kan soms zo ernstig zijn dat de getroffen persoon lijdt misselijkheid en moet overgeven. Artsen noemen dit complex van symptomen acute buik (lat. buik).

An acute buik is een absolute noodsituatie en vereist onmiddellijke medische aandacht. Als de dunne of dikke darm wordt geperforeerd, komt de darminhoud in de buikholte terecht buikvliesontsteking. Patiënten worden hoog koorts, lijden aan misselijkheid, braken en constipatie of diarree.

U kunt meer lezen over de gelezen acute buik hier. Kleine hoeveelheden vrije lucht, zoals die in de buik achterblijven na een operatie, veroorzaken geen of slechts geringe pijn. Als echter vrije lucht de buikholte binnendringt door de perforatie van een hol orgaan, voelt de getroffen persoon zich zeer ernstig pijn in de buik, die plotseling optreedt.

De pijn wordt beschreven als brandend en saai en is erg moeilijk te lokaliseren. De patiënt neemt een verlichtende houding aan en probeert de pijn te verlichten door de buik te buigen. Tijdens het onderzoek door een arts valt vooral de harde buikwand op, die samen met de hevige pijn een van de belangrijkste symptomen van een acute buik is.

De diagnose

De arts kan een pneumoperitoneum diagnosticeren met behulp van beeldvormende technieken. De lucht in de buikholte kan gemakkelijk worden gevisualiseerd in een röntgenstraal of computertomografie (CT) van de buikholte en zelfs zeer kleine hoeveelheden kunnen gemakkelijk worden gedetecteerd. In een Röntgenstraal afbeelding genomen in een staande positie, de vrije lucht kan worden gezien als een smalle sikkel onder de diafragma. Bij een CT-scan kan de vrije lucht worden gedetecteerd als een luchtbel onder de diafragma (staande afbeelding) of als een laterale opheldering boven de lever (afbeelding links), afhankelijk van de positie van de patiënt.