Tekenen en symptomen
Over het algemeen worden ziekten veroorzaakt door mijten acariosen genoemd. Omdat er verschillende mijten zijn, zijn er ook verschillende ziekten, die worden gekenmerkt door hun eigen symptoomcomplexen. De klassieke bedmijten zijn meestal huisstofmijten.
De symptomen die ze bij mensen veroorzaken, zijn te wijten aan het allergene effect van verschillende componenten of uitscheidingen van de mijten. Niet iedereen reageert echter met symptomen op de allergene mijt. Ongeveer 10% van de bevolking en zelfs 90% van de astmapatiënten vertonen symptomen.
De symptomen veroorzaakt door stof mijt allergie worden meestal samengevat onder de term allergische rhinitis. Niezen in de ochtend, benauwd of vloeibaar neus- na het ontwaken zijn typische symptomen. Sommige mensen hebben ook waterige en jeukende ogen.
Conjunctivitis wordt ook zelden gevonden. Huisstofmijten kunnen ook allergische astma veroorzaken, wat gepaard gaat met symptomen zoals hoestbuien en ademhaling moeilijkheden. Deze symptomen zijn het meest uitgesproken 's nachts en' s ochtends.
In tegenstelling tot seizoensallergieën, bijvoorbeeld voor vroege bloeiers, treden de symptomen het hele jaar door op. Langdurige blootstelling aan huisstofmijt kan chronische klachten veroorzaken zoals een benauwdheid neus- of droog, prikkelbaar hoesten. Behalve de huisstofmijten komen er af en toe ook andere mijten voor in bed, zoals de jeukende mijt.
Deze mijten veroorzaken pijnlijke jeuk van de hele huid door contact met de menselijke huid of door het gedeelde gebruik van textiel. De jeuk is vooral 's nachts uitgesproken en leidt ertoe dat de getroffenen hun huid krabben. Soort van huiduitslag wordt ook gevonden.
Deze roodachtig huidveranderingen, papels genaamd, worden veroorzaakt doordat de mijten in de bovenste lagen van de huid boren en daar vrijwel migreren. Ze zijn enkele millimeters lang en zien eruit als kleine gangen. Na enige tijd, een eczeem ontwikkelt zich met blaren, roodheid en incrustaties.
De huidveranderingen komen voornamelijk voor tussen de vingers en tenen, op de geslachtsdelen, polsen en huidplooien. In sommige gevallen, bacteriën kan ook de aangetaste huid aanvallen. Deze bacteriële besmetting manifesteert zich door het extra verschijnen van pus blaren.
Mijten die in bed voorkomen, dwz huisstofmijten, veroorzaken geen uitslag. Ze veroorzaken alleen symptomen bij mensen met een allergie, en huiduitslag hoort daar niet bij. GrasmijtenAan de andere kant kan het een kleine zwelling met roodheid en jeuk veroorzaken bij het bijten.
De beet lijkt op een insectenbeet. Maar grasmijten, zoals de naam doet vermoeden, komen niet voor in bed, maar in het gras. Bijt van grasmijten treden meestal op na een langer verblijf in de natuur.
Als men gelooft dat steken op het lichaam terug te voeren zijn op dieren in bed, dan zijn de mijten niet de oorzaak, maar mogelijk bedwantsen. Naast huisstofmijten kunnen onder bepaalde omstandigheden ook grafmijten in bed voorkomen. Ernstige mijten kunnen veroorzaken schurft bij mensen.
Dit is een ziekte die, in tegenstelling tot huisstofmijt, gepaard gaat met uitslag. Terwijl de frequentie van de ziekte al lang aan het afnemen is, komt ze nu weer wat vaker voor. Kenmerkend voor de schurft uitslag is het optreden van uitslag in het gebied van lichaamsvouwen of -ruimtes, bijvoorbeeld onder de oksel, in de lies, in het genitale gebied, op de navel, op de tepels of tussen de vingers en tenen.
Omdat grafmijten de voorkeur geven aan warme en vochtige streken. Bovendien zoeken ze huidgebieden op waar de huid bijzonder dun is. Typisch, de uitslag op de rug en op de hoofd ontbreekt.
Alleen bij baby's en kleine kinderen kan het ook wel eens voorkomen op de hoofd of op de handpalmen en voeten. De uitslag wordt veroorzaakt doordat de mijten doorgangen in de huid graven waar ze hun eieren kunnen leggen. Deze mijtkanalen zien er roodachtig tot bruinachtig uit. De uitslag is bijzonder ernstig bij immuungecompromitteerde mensen.
In schurft, een uitslag die lijkt op het uiterlijk van puistjes kan zich ontwikkelen naast de typische mijtkanalen. De verdediging van ons immuunsysteem produceert met vloeistof gevulde of pus-gevulde blaren en puisten. De blaasjes of puisten kunnen worden geïsoleerd of in groepen voorkomen.
Huisstofmijten veroorzaken niet het verschijnen van puistjes. Als een huisstof mijt allergie aanwezig is, jeuken en branden vooral de ogen. Allergische personen hebben vaak rode ogen door jeuk.
In het geval van schurft daarentegen een erg jeukend gevoel huiduitslag treedt op. De jeuk duurt meestal enkele weken. De jeuk wordt echter niet veroorzaakt door de grafmijt zelf, maar door de immuunsysteem's reactie op de indringer.
Dit komt doordat de mijt zich in een huidlaag bevindt waarin geen sensorische receptoren aanwezig zijn. 'S Nachts neemt de jeuk meestal toe. Dit komt door het feit dat ons lichaam een ​​verhoogde jeuk waarneemt in een warme omgeving. Daarom helpt afkoeling meestal tegen deze jeuk.
Alle artikelen in deze serie:
