Waterpokken is een van de meest voorkomende kinderziekten en is buitengewoon besmettelijk. Sinds 2004 zijn ze te voorkomen met vaccinatie. Het meest typische symptoom dat aangeeft waterpokken ziekte is een rode, erg jeukende uitslag. Dit is goed te behandelen met koelkompressen en lotions die jeuk verlichten. Hoewel de ziekte bij kinderen gewoonlijk onschadelijk verloopt, gaat deze bij volwassenen vaak gepaard met complicaties. Waterpokken is bijzonder gevaarlijk tijdens zwangerschap.
Besmettelijke waterpokken
Waterpokken (varicella) is een uiterst besmettelijke virale ziekte die wordt overgedragen door druppel- en uitstrijkjes. Enerzijds kan men daardoor besmet raken met de virussen door direct contact met de zeer besmettelijke vloeistof in de huid blaasjes. Aan de andere kant is infectie ook mogelijk bij hoesten, niezen of praten, zoals de varicella zoster virussen kan enkele meters in de lucht reizen. In de lucht is de virussen verliezen hun besmettelijke potentieel na ongeveer tien minuten, daarom is overdracht via beddengoed of speelgoed niet te vrezen. Waterpokken treft vooral kinderen van kleuterschool leeftijd - dat is waarom waterpokken, zoals mazelen or rodehond, wordt als een typisch beschouwd jeugd ziekte. Op 14-jarige leeftijd heeft ongeveer 90 procent van alle kinderen waterpokken gehad. Het typische waterpokkenseizoen is winter en lente. Degenen die ooit waterpokken hebben opgelopen, zijn meestal de rest van hun leven immuun voor de ziekte. In uitzonderlijke gevallen kan waterpokken echter een tweede keer optreden: dit is meestal het geval als de eerste uitbraak van de ziekte zeer mild was of vroeg in het begin van de dag plaatsvond. jeugd.
Waterpokken: symptomen
Het kenmerkende symptoom van waterpokken is een rode, zeer jeukende uitslag. Meestal vormen de rode vlekken zich in verschillende afleveringen over het hele lichaam. Na verloop van tijd ontwikkelen zich in het midden van de vlekken kleine blaren gevuld met een heldere, zeer besmettelijke vloeistof. Na enige tijd barsten de blaren open en korsten de vlekken over. De meeste blaren vormen zich op de buik en rug en op het gezicht. Rode vlekken verschijnen ook op de benen en armen, maar meestal veel minder dan op de romp. In zeldzame gevallen kunnen de slijmvliezen van de mond en neus- evenals de geslachtsdelen en anus kan ook worden beïnvloed. In sommige gevallen, koorts, hoofdpijn, pijn in de ledematen en een algemeen gevoel van vermoeidheid optreden naast de huiduitslag In de meeste gevallen zijn deze symptomen al merkbaar voordat de uitslag uitbreekt. Vooral bij kinderen is het belangrijk om ervoor te zorgen dat ze niet aan de waterpokken krabben. Dit komt omdat krabben de blaren kan doen ontvlammen en leiden te serieus huid infecties, die zelfs kunnen leiden naar bloed vergiftiging (bloedvergiftiging Om deze reden moeten kleinere kinderen hun vingernagels zo kort mogelijk laten knippen. In bijzonder slechte gevallen kunnen dunne katoenen handschoenen verlichting bieden.
Waterpokken: duur en verloop
De incubatietijd voor waterpokken is meestal tussen de 14 en 17 dagen, maar in sommige gevallen kan het een paar dagen korter of langer zijn. Er is een risico op infectie, niet alleen vanaf het begin van de ziekte, maar al ongeveer twee dagen ervoor. Als de waterpokken eenmaal zijn uitgebroken, duurt het meestal tussen de vijf en tien dagen voordat de laatste blaasjes zijn bedekt en de ziekte niet meer besmettelijk is. Voordat waterpokken is genezen, mogen mensen met de ziekte niet in contact komen met gezonde mensen die nog geen waterpokken hebben gehad. Waterpokken verloopt meestal onschadelijk, maar in geïsoleerde gevallen kunnen complicaties optreden - dit is vooral het geval bij kinderen jonger dan één jaar en bij volwassenen ouder dan 16 jaar: In zeldzame gevallen, hersenvliesontsteking or longontsteking kan worden geactiveerd. Sporadisch kan waterpokken ook doden veroorzaken, in welk geval het meestal mensen met immunodeficiënties of zwangere vrouwen treft.
Waterpokken tijdens de zwangerschap
Waterpokken komen relatief zelden voor tijdens zwangerschap omdat slechts ongeveer drie op de 100 zwangere vrouwen dat niet hebben antilichamen aan de ziekte. Voor deze drie procent is waterpokken echter een gevaarlijke ziekte omdat het vaak wordt geassocieerd met complicaties bij zwangere vrouwen. Zwangere vrouwen die contact hebben gehad met iemand die waterpokken heeft, moeten daarom worden geïnjecteerd met antilichamen tegen het virus (immunoprofylaxe). Als een vrouw waterpokken krijgt tijdens zwangerschapkunnen de ziekteverwekkers via de placenta - maar dit gebeurt slechts in ongeveer 25 procent van de gevallen. Het risico dat het kind dan daadwerkelijk door het virus wordt geschaad, is nog kleiner: het ligt tussen de één en twee procent, afhankelijk van het tijdstip van overdracht. Infectie tussen de 8e en 20e week van de zwangerschap is bijzonder gevaarlijk, aangezien de ledematen en organen van het kind zich in deze periode ontwikkelen en misvormingen kunnen optreden als gevolg van waterpokken. Onder andere, huid defecten, schade aan de zenuwstelseloogziekten en misvormingen van het skelet kunnen voorkomen. In het ergste geval kan de infectie leiden tot miskraam.
Waterpokken bij baby's
Het is vooral van cruciaal belang voor pasgeborenen als de moeder kort voor of na de geboorte ziek wordt van waterpokken. Het kind ontvangt dan niet meer antilichamen overgedragen van de moeder en heeft dus onvoldoende immuunbescherming in geval van infectie. Sinds de pasgeborene immuunsysteem kan de eigen antistoffen nog niet aanmaken, dan neemt waterpokken in dergelijke gevallen vaak een ernstig verloop. Om dit te voorkomen, wordt de pasgeborene meestal geïnjecteerd met antistoffen tegen de varicella-zoster-virussen als de moeder ziek wordt (immunoprofylaxe).
Waterpokken bij volwassenen
Eerste infectie met waterpokken bij volwassenen is uiterst zeldzaam. Als het zich voordoet, verloopt de ziekte meestal ernstiger dan bij kinderen. Volwassenen hebben dus meestal aanzienlijk meer jeukende plekken, die gedurende een periode van maximaal vier weken herhaaldelijk kunnen verschijnen. Vaak gaat de uitslag gepaard met koorts, die kan oplopen tot meer dan 40 graden. Complicaties zoals ontsteking van de lever, longontsteking, hersenvliesontsteking, en gastro-intestinale symptomen komen ook veel vaker voor bij volwassenen - vooral volwassenen met een verzwakte immuunsysteem - dan bij kinderen.
