De accessoriuszenuw is een motorische zenuw die bekend staat als de elfde hersenzenuw. Het heeft twee verschillende takken en innerveren de sternocleidomastoïde en trapezius-spieren voor motorische functie. Schade aan de zenuw kan resulteren in hoofddraaien of trapeziusverlamming.
Wat is de accessoriuszenuw?
In het menselijk lichaam, de zenuwstelsel bestaat uit motorisch, sensorisch en gemengd zenuwen Zintuiglijk zenuwen zijn verantwoordelijk voor het transporteren van sensaties in de vorm van opwinding. Motor zenuwen zijn verantwoordelijk voor actieve reacties op de omgeving in de vorm van reactieve bewegingen en vrijwillige bewegingen. Gemengde zenuwen zijn zenuwen met delen van sensorische en motorische vezels. De accessorius zenuw of elfde hersenzenuw is een motorische zenuw die bestaat uit twee verschillende takken in termen van rami. De ramus internus vindt zijn oorsprong in de hersenstam en de ramus externus vindt zijn oorsprong in de spinal cord Hersenzenuwen zijn al die zenuwen die rechtstreeks afkomstig zijn van de gespecialiseerde zenuwcel assemblages of hersenzenuwkernen in de hersenen Oppervlakte. Net als een deel van de accessoriuszenuw, komen de meeste hersenzenuwen rechtstreeks voort uit de hersenstam Hoewel een ander deel van de accessoriuszenuw voortkomt uit de spinal cord, het is opgenomen onder de hersenzenuwen. De elfde hersenzenuw werd voor het eerst beschreven door Thomas Willis en, vanwege zijn twee verschillende oorsprong, omvat de anatomie een spinal cord wortel en een schedelwortel. De radix spinalis of ruggenmergwortel van de accessoriuszenuw is afkomstig van de bovenste cervicale segmenten van het ruggenmerg. De radix cranialis, of schedelwortel, vindt zijn oorsprong onder de nervus vagus, waar het tevoorschijn komt uit een groef genaamd de sulcus posterolateralis binnen de medulla oblongata.
Anatomie en structuur
In het laterale gebied komt de radix spinalis uit het ruggenmerg. De vezels van de wortel komen uit een motorneuron cluster genaamd de nucleus motorius nervi accessorii of nucleus principalis nervi accessorii. Langs het ruggenmerg stijgen de individuele zenuwvezels op in de subarachnoïdale ruimte. Ze passeren het foramen magnum in het gebied van de fossa posterior. De schedelwortel ontvangt branchio-motorische vezels van de zogenaamde nucleus ambiguus, waarvan de vezels deelnemen aan verschillende hersenzenuwen. De vezels van de ramus externus en ramus internus bereiken vereniging binnen de schedel en verlaat de schedel via het foramen jugulare, waar ze weer uit elkaar gaan. Intracraniaal lateraal van de medulla oblongata passeert de ramus internus en stuurt vezels naar de ganglion jugulare. Na het scheiden buiten de schedel, de rami sluit zich aan bij de nervus vagus en takken naar de keelholte en strottehoofd De ramus externus komt de funiculus lateralis van het ruggenmerg binnen en strekt zich craniaal uit om het ruggenmerg bij de sulcus lateralis posterior te verlaten en het foramen magnum binnen te gaan en te verlaten als een onafhankelijk zenuwkoord. De ramus externus, na het verlaten van de schedel, loopt caudaal naar beneden en passeert ventraal of dorsaal langs de interne halsader ader De ramus bereikt dus de sternocleidomastoïde en trapezius-spieren, waar hij vezels ontvangt van de cervicale plexus en een plexus vormt.
Functie en taken
De accessoriuszenuw is een motorische zenuw. Als zodanig is het verantwoordelijk voor de motorische verbinding van spieren met de centrale zenuwstelsel Motorische zenuwen zenden efferente commando's uit vanuit de centrale zenuwstelsel aan de spieren, waardoor ze samentrekken of ontspannen. De radix spinalis van de accessorius zenuw, in de vorm van de ramus externus, voorziet de sternocleidomastoideus en trapezius spieren van motorische vezels en is bijgevolg betrokken bij de contractie van deze twee spieren. De trapezius spier ligt aan beide zijden van de bovenste wervelkolom en loopt van het achterhoofd naar de onderste borstwervels. Lateraal strekt het zich uit tot het schouderblad. De trapezius spier is verantwoordelijk voor verschillende bewegingen. Het is verantwoordelijk voor het heffen van de armen boven het horizontale vlak, is uitsluitend betrokken bij de rotatie van het schouderblad naar boven en naar het midden. De sternocleidomastoïde spier is een ventraal nek spier bekend als de grote hoofd Turner. Het veroorzaakt lateraal hoofd kantelen in de richting van de schouder en is betrokken bij een lichte posterieure hoofdextensie. Beide spieren die motorisch worden geïnnerveerd door de accessorius-zenuw worden vermoedelijk gevoelig geïnnerveerd via rami-spieren van de cervicale plexus.
Ziekten
Klinisch gezien is het voorwaarde van de accessoriuszenuw wordt gecontroleerd door de patiënt zijn of haar hoofd tegen weerstand te laten draaien. Als de zenuw verlamd is, hangt de aangedane schouder. Dit fenomeen komt overeen met trapeziusverlamming, die verhindert dat de arm boven de horizontaal komt. Proximale schade aan de zenuw wordt geassocieerd met tumoren van de schedelbasis. Proportionele verlamming wordt vaak voorafgegaan door verwijdering of biopsie van de baarmoederhals weefselvocht knooppunten binnen de laterale driehoek van de nek, zoals wordt gedaan voor verdachte tuberculose en andere lymfomen. Minder vaak worden laesies van de accessoire zenuw veroorzaakt whiplash verwondingen. Even zeldzaam zijn afwijkingen van de craniocervicale overgang of schedelbasisfracturen. Bij patiënten die straling ondergaan therapiekunnen laesies van de zenuw overeenkomen met stralingsschade. Distaal zenuwschade aan de accessoire zenuw wordt meestal voorafgegaan door chirurgische excisie of een andere ziekte van de cervicale weefselvocht knooppunten. In aanvulling op, syringomyelie en poliomyelitis kan de accessoriuszenuw in de voorhoorn van het ruggenmerg beschadigen, waardoor functionele beschadiging van de spieren die het innervert. Syringomyelia wordt gewoonlijk geassocieerd met stoornissen in de uitstroom van cerebrospinale vloeistof. poliomyelitis is polio, wat te wijten is aan een virale trigger.
