Bij sommige aandoeningen kunnen kruidengeneesmiddelen al helpen verlichten. Zo heeft IJslands mos een genezende werking die al sinds de 17e eeuw bekend is. Vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen werd het vroeger steeds vaker increasingly long mos.
Voorkomen en kweken van IJslands mos
Hoe meer zonnestralen IJslands mos krijgt, hoe donkerder de plant wordt door de opslag van een specifiek pigment dat dient als zonnebrandcrème. De naam van het IJslandse mos kan als misleidend worden ervaren. In feite is het uiteindelijk helemaal geen mos, maar een korstmos dat zich het liefst op rotsen en op de grond verspreidt. Het bestaat uit een symbiose van een schimmel en een groene alg. IJslands mos komt voornamelijk uit de Scandinavische en Oost-Europese regio's, maar is tegenwoordig ook in veel andere Europese landen te vinden. In de zuidelijke regio's groeit het korstmos uitsluitend op grote hoogte. Anders is het te vinden op moerassen, in schaars den bossen, in laaglanden en in toendra. De plant bereikt een hoogte van 4 tot 12 centimeter, de scheuten zijn meestal vertakt en stijf. De bovenkant is bruingroen van kleur, terwijl de onderkant een witgroene kleur heeft. De banden zijn drie tot zes millimeter lang en regelmatig gevormd. Afhankelijk van het binnenvallende licht van de zon differentiëren de tinten van de plant zich. Hoe meer het wordt blootgesteld aan zonlicht, hoe donkerder het wordt door de opslag van een specifiek pigment dat dient als a zonnebrandcrème. Scandinavische landen gebruikten de plant lange tijd tegen long ziekten. Het werd verwerkt tot een meel en vervolgens gebakken tot een brood. Twee soorten van het geslacht worden aanbevolen voor medicinaal gebruik: Cetraria islandica en Cetraria ericetorum. Omdat het niet mogelijk is om groeien IJslands mos, het wordt verzameld in zijn wilde vorm.
Effect en toepassing
IJslands mos kan op verschillende manieren worden geconsumeerd. De plant komt vooral veel voor als thee of zuigtablet. Beide producten zijn meestal te koop bij de apotheek. Om IJslands mos zijn helende werking te laten uitoefenen, moet het in contact komen met het slijmvlies in de mond en vooral de amandelen en keel. Overeenkomstig, capsules voor slikken kan niet worden aanbevolen. Vaak is de plant te vinden in hoesten remedies in combinatie met andere geneeskrachtige planten. Deze omvatten met name lindebloesems, tijm en sleutelbloem bloemen. Degenen die last hebben van hoesten of gastro-intestinale catarre kan dus een thee bereiden. Dit zou moeten bestaan uit ongeveer vier tot zes gram IJslands mos per dag. Per kopje kan ongeveer een theelepel van de plant worden gebruikt. Als een bestaande hoesten irritatie moet worden verlicht, de infusie met warm water is voldoende. Degenen die het ophoesten van slijm willen bevorderen, kunnen hun toevlucht nemen tot hot water. Verwijder na ongeveer 10 tot 30 minuten de resterende componenten van IJslands mos. Afhankelijk van smaak, kan de thee gezoet worden. Als er een gebrek aan eetlust is, maak dan een koud extract van de plant. Het IJslandse mos is geplaatst in koud water en liet ze ongeveer drie tot vijf uur trekken. Op deze manier lossen de bittere stoffen op, zodat de smaak wordt vaak als prettiger ervaren. De dagelijkse dosering moet ongeveer één tot twee gram zijn. Na de infusietijd wordt het IJslandse mos verwijderd. Indien nodig kan de thee nu worden opgewarmd. Het moet een half uur voor de volgende maaltijd worden gedronken. IJslands mos kan je zelf verzamelen of in specifieke winkels kopen. Sommige deskundigen raden echter af om het korstmos zelf te verzamelen. Na de kernramp in Tsjernobyl werd radioactieve besmetting van IJslands mos ontdekt. Producten van de apotheek worden voor aankoop getest op residuen. Alleen het vegetatielichaam (thallus) is geschikt voor medisch gebruik. Dit zijn alle componenten van de plant die bovengronds zijn.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
IJslands mos heeft tal van geneeskrachtige effecten. Deze zijn in de eerste plaats gebaseerd op de ingrediënten, waaronder voornamelijk: slijm een concentratie van ongeveer 50 procent. Bovendien, korstmos zuren zijn te vinden in de banden. IJslands mos wordt bijvoorbeeld gebruikt bij slijmvliesirritaties. Het ontstoken gebied wordt omhuld door de slijmOp deze manier worden alle zere plekken die vaak de oorzaak zijn, pijn tijdens zere keel zitten onder een soort zegel. De irritatie kan kalmeren en verdwijnen. Door de afdichting en antibioticum eigenschappen van de plant, de pathogenen kan niet verder vermenigvuldigen. In plaats daarvan is hun populatie sterk beperkt, wat bijdraagt aan snellere genezing. Doorslaggevend hierbij is vooral het usninezuur van het IJslandse mos. tevens de immuunsysteem wordt versterkt omdat het niet hoeft te vechten tegen de kiemen alleen. Over het algemeen heeft IJslands mos een ondersteunende werking bij irritatie van de slijmvliezen. Een droge geïrriteerde hoest kan op een vergelijkbare manier met de plant worden verlicht. Geïrriteerde hoest valt meer op bij ontstoken luchtwegen. Soms manifesteert het zich in de vorm van hoestaanvallen. De slijm vormt een sluier over de geïrriteerde en ontstoken gebieden. Vreemde lichamen die door de keel gaan tijdens ademhaling hebben veel minder kans om vast te komen te zitten in de getroffen gebieden, wat het ongemak verlicht. In de context van verlies van eetlust, IJslands mos kan ook helpen. Het bitter smakende korstmos zuren leiden tot een verhoogde productie van spijsverteringssappen. Al in de in mond begint een grotere productie van speeksel. De maag bereidt zich voor op de komst van voedsel door zijn spieren sneller te bewegen. Op deze manier wordt de eetlust gestimuleerd. Er zijn geen bekende interacties of bijwerkingen door het gebruik van IJslands mos.
