Gluten allergie

Definitie

Glutenintolerantie is een ziekte met veel verschillende namen: Coeliakie is de meest voorkomende naam op medisch gebied. Maar de ziekte kan ook inheemse spruw of glutengevoelige enteropathie worden genoemd.

Oorzaken

Diagnostiek

Allereerst speelt de anamnese een belangrijke rol bij het vinden van een diagnose. De behandelende arts zal vragen welke symptomen aanwezig zijn, wanneer ze optreden, welke voedingsmiddelen de symptomen veroorzaken, of er vergelijkbare symptomen zijn bij de nabestaanden, of er sprake is van gewichtsverlies en hoelang de symptomen bestaan. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek.

Hier wordt onder andere het gewicht gecontroleerd. Als coeliakie wordt vermoed, bloed testen kunnen eerst worden uitgevoerd. Als er een glutenintolerantie is, zeker antilichamen kan worden gedetecteerd.

Als dit wordt gedaan, is het echter niet voldoende om een ​​betrouwbare diagnose te stellen. EEN gastroscopie moet ook worden uitgevoerd. Hierbij wordt er een buis (gastroscoop) doorheen gestoken de keel en slokdarm in de maag en tot aan de dunne darm na anesthesie of de keel of tijdens een korte verdoving.

Er moeten meerdere monsters (biopsieën) worden genomen uit de dunne darm. Deze worden door een patholoog onder de microscoop onderzocht. Hier kan worden beoordeeld of de atrofie van de villi, die typisch is voor glutenintolerantie, optreedt, dat wil zeggen een verlies van bepaalde oppervlakte-eigenschappen van het slijmvlies van de dunne darm.

Ook kan worden beoordeeld of en hoeveel ontstekingscellen in de darm aanwezig zijn slijmvlies. De diagnose kan alleen worden bevestigd door een dergelijk onderzoek van de slijmvliesmonsters. Specifieke tests die leken kunnen uitvoeren om erachter te komen of ze aan glutenintolerantie lijden, zijn ook al enige tijd beschikbaar.

Allereerst kan bij een vermoeden van een glutenintolerantie geprobeerd worden om over te schakelen op een volledig glutenvrij dieet voor een paar weken. Als dit resulteert in een significante vermindering van de symptomen, is de diagnose waarschijnlijk. De arts die de patiënt behandelt, moet dan worden geraadpleegd voor een definitieve bevestiging.

Er zijn andere tests, zoals de D-xylose-test, die proberen te meten hoe beperkt de opname van bepaalde voedingsstoffen in de dunne darm is. Ze zijn echter niet voldoende om een ​​diagnose te stellen. Hiervoor is het absoluut noodzakelijk om een ​​monster uit de dunne darm te nemen.

Al geruime tijd bloed tests die bepaalde antilichamen beschikbaar zijn geweest voor de leek. De test is vergelijkbaar met de bloed test uitgevoerd door een arts. Een negatief resultaat sluit de aanwezigheid van coeliakie echter niet betrouwbaar uit.