Black Pepper: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

In de volksmond, zwart peper wordt beschouwd als de "gezonde schapenmaker". Bij voorkeur staat het bekend als een pittige begeleider van een smakelijke keuken. Echter, zwart peper heeft ook als medicinale plant veel te bieden, want het hoofdbestanddeel is de werkzame stof piperine, wat een positief effect heeft bij diverse ziekteklachten.

Voorkomen en teelt van zwarte peper

Zwart peper stimuleert de spijsvertering, verlicht reuma pijn, verlicht hoest en krampenen vecht huid puistjes. Het maakt niet uit of peper zwart, rood, groen of wit is, hij komt altijd van dezelfde exotische klittenbandplant. Voor de productie van zwarte peper worden de onrijpe bessen voor de oogst in de zon gedroogd. Het ingrediënt piperine, dat is belangrijk voor kruidengeneeskunde, gaat terug op de wetenschappelijke naam van de peperplant: Piperaceae. Het is een alkaloïde die verantwoordelijk is voor de penetratie smaak​ De plant is een paprikastruik uit de paprikafamilie. De wetenschappelijke naam Piper nigrum geeft de botanische naam zwarte peper. In tegenstelling tot de naam zijn de bessen niet altijd zwart, maar ook groen, wit of rood, afhankelijk van het oogstmoment. De peperplant is een meerjarige klimmer die in bomen groeit en met de jaren houtachtig wordt. In ongerepte wilde opstanden kan hij groeihoogtes bereiken van wel tien meter. In gecultiveerde stands zijn paprikaplanten echter beperkt tot een groeihoogte van drie tot vier meter. Gecultiveerde peperplanten dragen hermafrodiete bloemen. Ze zijn onopvallend en hebben aren van tien centimeter lang die vijftig tot 150 individuele bloemen dragen. De vruchten rijpen acht tot negen maanden na de bevruchting. Ze worden steenvruchten genoemd. Paprika wordt twee keer per jaar geoogst. De meerjarige klimmer kan onder goede omstandigheden tot wel dertig jaar productief blijven. De natuurlijke tribunes zijn inheems in India. Met de kolonisatie door Engeland en Frankrijk werd de peperplant echter ook erg populair in Europese landen en de kruiden werd in grote hoeveelheden geïmporteerd. Hoe belangrijk peper was in de late 19e eeuw, begin 20e eeuw, de bloeitijd van de Engelse en Franse koloniën, toont aan dat peper op zijn beurt zelfs werd gewogen goud​ Tegenwoordig zijn naast India Vietnam, Brazilië en Maleisië de belangrijkste teeltlanden. Jaarlijks wordt ongeveer 200,000 ton peper geproduceerd. Hoewel zwarte peper veel verschillende genezende effecten registreert, wordt zijn bekendheid als medicinale plant slechts geleidelijk geaccepteerd, aangezien zijn populariteit als een kruiden blijft domineren.

Effect en toepassing

Peper krijgt zijn kleur door verschillende verwerkingswijzen. Naast zwarte peper zijn er ook rode, groene en witte peper. De belangrijkste fytochemische stof is piperine, dat vaak een medicinaal wapen voor alle doeleinden wordt genoemd. Bovendien werken derivaten als piperettine, piperylin, piperanine en chavicine. Deze derivaten staan ​​ook bekend als alkamiden (zuur amide alkaloïden​ Andere bestanddelen zijn onder meer flavonoïden, vette olie, rhamnetine, kaempferol en quercetine. Zwarte peper stimuleert de spijsvertering, verlicht reumatische pijnen, kalmeert hoest en krampenen vecht huid puistjes. Het is effectief tegen alle soorten verkoudheid, zoals zere keel, bronchitis en koorts, en behandelt spiergerelateerde spanning en pijn​ Het remt de aanmaak van nieuwe vetcellen en haalt het naar beneden hoge bloeddruk​ De prikkelende ingrediënten hebben een verwarmend effect, daarom adviseert de Ayurvedische geneeskunde mensen die dat vaak zijn koud om meer peper te consumeren. De scherpte vertegenwoordigt een pijn stimulans voor het menselijk organisme, dat verantwoordelijk is voor de productie van endorfines in de hersenen. Endorfines worden in de volksmond ook wel geluk genoemd hormonen​ Dienovereenkomstig heeft zwarte peper een stemmingsverhogend effect en bestrijdt het Depressie​ Het zorgt dus voor een algemeen gevoel van welzijn. Bij spijsverteringsstoornissen zorgt het voor een ordelijke afscheiding van spijsverteringssappen en verhoogt het de beweeglijkheid van darmvlokken. Het is bewezen dat scherpe en bittere stoffen een positief effect hebben op vet en metabolisme. Daarom is zwarte peper ook een afslankmiddel. Het remt de groei van bacteriën en werkt als een krachtig insecticide.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

Voor medicinale doeleinden worden de volgroeide groene vruchten in ongepelde en gedroogde vorm gebruikt. Mensen zien de smaak van peper zo heet en brandend, wat te wijten is aan de excitatie van pijn- en hittereceptoren. De reflexieve respons is een verhoogde afscheiding van speeksel- en maagsappen. Peper stimuleert de eetlust met gelijktijdige verhoogde afscheiding van de spijsvertering enzymen​ Tegelijkertijd hebben de prikkelende bitterstoffen een positief effect op de stofwisseling door de werking van de warmtereceptoren. Om deze reden zou peper afslankende eigenschappen hebben. Degenen die niet bekend zijn met kruiden- en medische wetenschap moeten afzien van het gebruik van de peperplant in onbewerkte vorm op eigen verantwoordelijkheid, als prikkelende en bittere stoffen zoals flavonoïden, alkaloïden en etherische oliën kunnen de huid en slijmvliezen. Ze worden geconcentreerd en verder afgebroken. Natuurgeneeskunde en medicijnen gebruiken deze ingrediënten daarom uitsluitend in verdunde en gepotentieerde vorm. In het bijzonder intolerantie voor etherische oliën en stoffen die erin zitten, zoals mentol, in de vorm van allergieën en astmatische aanvallen kunnen niet worden uitgesloten. Ayurvedische geneeskunde waardeert peper vanwege zijn stimulerende eigenschappen tot "Agni", wat in het Sanskriet staat voor het levenselement "vuur". Volgens de oude Indiase geneeskunde omvat ‘Agni’ ook alle metabolische processen van het menselijk organisme. Westers kruidengeneeskunde verwijst naar deze processen als zuurstof verbranding (oxidatie) en gebruikt zwarte peper tegen allerlei spijsverteringsstoornissen waardoor spijsverteringssappen vrijer stromen en schadelijke en afvalstoffen uit het lichaam worden gespoeld. Volgens de ayurvedische geneeskunde wordt het “spijsverteringsvuur” ontstoken. Ayurvedische therapeuten gebruiken peper voor verlies van eetlust, aambeien en winderigheid​ Het adagium 'veel helpt veel' is niet altijd van toepassing, maar 'minder is soms meer', omdat de slijmvliezen en smaak receptoren van het menselijk organisme houden niet van te veel blootstelling aan prikkelende ingrediënten en smaken, die bij overdosering irritatie kunnen veroorzaken.