Ziekten van het trommelvlies
Door zijn geringe dikte en zijn gevoelige structuur is de trommelvlies is redelijk kwetsbaar voor verwondingen. Harde voorwerpen kunnen direct trauma veroorzaken (perforatie). Indirecte verwondingen in de vorm van breuken van de trommelvlies (ruptuur) kan optreden als gevolg van slagen op het oor of nabijgelegen explosies (zogenaamd barotrauma).
In dit geval steken pijn in het oor, gehoorverlies en mogelijke bloeding zijn meestal de eerste symptomen van schade aan de trommelvlies Omdat de beschermende barrière tussen de buitenste en middenoor wordt in dit geval ook beschadigd, pathogenen kunnen de trommelholte binnendringen (vooral door waterpenetratie), wat kan leiden tot een ontsteking van het middenoor (otitis media In het algemeen vertonen perforaties van het trommelvlies echter een goede neiging tot spontane genezing. Indien genezing zonder complicaties plaatsvindt, wordt uitgegaan van een periode van ongeveer 4 weken tot het gescheurde trommelvlies volledig gesloten is.
Gecompliceerde breuken kunnen worden gespalkt met een folie bij het oor, neus- en keelspecialist. Als de gehoorbeentjes zijn gewond, echter permanent gehoorverlies kan gebeuren. In ieder geval dient in een vroeg stadium een KNO-arts te worden geraadpleegd.
Als spontane genezing niet mogelijk is, kan het defect worden gesloten door een tympanoplastiek. Dit is een chirurgische ingreep die dient om de gehoorbeentjesketen en het trommelvlies te herstellen. Hiervoor wordt meestal het lichaamseigen weefsel gebruikt, meestal spierhuid (fascia) of kraakbeen huid van de tragus of oorschelp.
Als het nodig is om de gehoorbeentjes te vervangen, kunnen prothesen van materialen zoals keramiek of titanium worden gebruikt.
- Verwondingen aan het trommelvlies
- Tympanoplastie
Een van de meest voorkomende ziekten van het trommelvlies is perforatie van het trommelvlies, ook wel bekend als een gescheurd trommelvlies of "gat in het trommelvlies". Er zijn verschillende oorzaken voor het ontstaan van een perforatie.
Ten eerste kunnen gewelddadige invloeden van buitenaf tot een traan leiden. Deze omvatten breuken aan de basis van de schedel en directe slagen op het oor. Soortgelijke verwondingspatronen leiden tot verwondingen die worden veroorzaakt door explosies of andere plotselinge drukeffecten.
Ongecontroleerd, snel naar boven komen tijdens duiken is bijvoorbeeld een plotselinge toepassing van druk. Te diep ingebrachte wattenstaafjes kunnen ook een gaatje in het trommelvlies veroorzaken, daarom wordt het gebruik ervan niet aanbevolen door een arts. Maar ook invloeden van binnenuit kunnen het trommelvlies doen scheuren.
Als er bijvoorbeeld een effusie ontstaat in de middenoor Als onderdeel van een ontsteking van het middenoor kan de druk op het trommelvlies zo sterk toenemen dat het scheurt. Over het algemeen is de kans op een perforatie, ongeacht de oorzaak, altijd groter als het trommelvlies al verzwakt is door ontstekingsprocessen. Tegen de verwachting in wordt een perforatie van het trommelvlies niet altijd direct opgemerkt.
Gehoorverlies kan voorkomen, maar is vaak zwak. Het manifesteert zich in het gevoel dat geluiden alleen worden gedempt en als van ver worden waargenomen. Kortstondig, steken pijn kan gebeuren.
De omvang van de pijn hangt sterk af van de oorzaak. Als een klap op het oor bijvoorbeeld andere verwondingen heeft veroorzaakt dan het scheuren van het trommelvlies, zoals een scheur, de pijn is van nature veel meer uitgesproken. Onder bepaalde omstandigheden kan een lichte bloeding optreden.
Het optreden van duizeligheid is ook mogelijk, aangezien het oor verantwoordelijk is voor het gevoel van evenwicht naast het horen. Duizeligheid triggert op zijn beurt misselijkheid en braken Samenvattend zijn de symptomen meestal niet specifiek en laten ze zelden conclusies over de exacte oorzaak toe.
Om deze reden, een oor, neus- en keelarts moet altijd worden geraadpleegd als dergelijke symptomen optreden of een gescheurd trommelvlies wordt vermoed. Alleen een blik in het oor met een otoscoop kan nauwkeurige informatie opleveren. Slechts in zeldzame gevallen worden naast de otoscopie ook gehoortesten uitgevoerd.
De therapie is afhankelijk van de omvang en oorzaak van de perforatie. Kleinere perforaties genezen meestal vanzelf en mogen tijdens het genezingsproces alleen worden beschermd tegen water, vuil en infecties. Als het een enorme perforatie is waarbij de randen van de scheur geen contact maken of als het trommelvlies al littekens heeft door eerdere verwondingen, kan een operatie nodig zijn.
In dit geval wordt het gat direct weer aan elkaar genaaid of wordt er extra materiaal ingebracht om het trommelvlies als een patch te sluiten. Deze pleister is ofwel een stukje weefsel dat kunstmatig is gemaakt van siliconen, ofwel het eigen weefsel van het lichaam. Omdat een open trommelvlies geen bescherming meer biedt tegen infecties in de middenoor, antibiotica worden altijd profylactisch voorgeschreven.
Als er pijn aanwezig is, wordt een pijnstiller voorgeschreven. Daarnaast wordt aanbevolen om voorzichtig te douchen en niet te gaan zwemmen gedurende deze periode. Hoe lang een perforatie van het trommelvlies precies nodig heeft om te genezen, kan niet definitief worden vastgesteld.
De duur is sterk afhankelijk van de oorzaak en de bijbehorende therapie. Eenvoudige perforaties, die spontaan kunnen genezen, duren ongeveer een week. Als, aan de andere kant, een operatie nodig is, zoals een voorwaarde kan enkele weken aanhouden. Uw trommelvlies is gescheurd en u weet niet wat u moet doen?
Een ontsteking van het trommelvlies, ook wel myringitis genoemd, is een mogelijk zeer pijnlijke aandoening van het trommelvlies. Het wordt vaak veroorzaakt door een ontsteking van het middenoor die zich uitbreidt naar het trommelvlies. Over het algemeen treden dan de klassieke symptomen van een ontsteking op: pijn, roodheid, oververhitting en functieverlies.
De pijn is meestal al aanwezig als gevolg van de ontsteking van het middenoor en kan in het ergste geval erger worden. Als een arts in het oor kijkt, zal hij een roodheid van de oorschelp kunnen detecteren gehoorgang en het trommelvlies. Normaal gesproken wordt het licht van de otoscoop, dat wordt gebruikt om de oren te onderzoeken, gereflecteerd door het trommelvlies.
Als er een ontsteking is, wordt deze lichtreflex opgeheven en ziet de arts een dof, rood gekleurd membraan. Oververhitting kan worden beperkt tot het oor en de oorschelp of het kan zich systemisch door het lichaam verspreiden. Als dit het geval is, wordt het gebeld koorts.
Fever komt vaak voor bij kinderen met trommelvliesontsteking, maar minder vaak bij volwassenen. Daarom moet altijd een trommelvliesontsteking worden overwogen als een kind een koorts en de oorzaak is nog niet bekend. Het functieverlies uit zich in gehoorverlies.
De diagnose kan worden gesteld door een arts die met een otoscoop in het oor kijkt en die van de patiënt vraagt medische geschiedenis Dit komt doordat een ontsteking van het middenoor, die zich uitbreidt naar het trommelvlies, vaak wordt veroorzaakt door een virale verkoudheid. Normaal gesproken is het middenoor verbonden met de keel door een kanaal.
Deze doorgang zorgt ervoor dat het middenoor wordt geventileerd en dat bacteriën die in het middenoor zijn gekomen, kunnen weer naar buiten worden getransporteerd. Als deze doorgang geblokkeerd is door verkoudheid, bacteriën kan zich ophopen in het oor en een ontsteking veroorzaken. Daarom moeten eerdere verkoudheden altijd aan de behandelende arts worden gemeld om de diagnose te versnellen.
Een tweede, maar zeldzamere oorzaak is een externe infectie. Hier de bacteriën bereik het trommelvlies via de gehoorgang Dit gebeurt echter alleen als de natuurlijke beschermingsmechanismen van de gehoorgang, kleine haartjes en oorsmeer, zijn niet meer aanwezig.
Om deze reden mag het kanaal niet worden schoongemaakt met wattenstaafjes en moeten oordopjes worden gedragen wanneer zwemmen vaak. U wilt graag zonder wattenstaafjes en toch veilig verwijderen oorsmeer Een trommelvliesontsteking hoeft niet met medicijnen te worden behandeld, omdat deze meestal na een paar dagen tot een week vanzelf geneest.
Als er echter ernstige pijn optreedt, pijnstillers zoals ibuprofen or paracetamol kan genomen worden. Ibuprofen is ook ontstekingsremmend, terwijl paracetamol vermindert koorts. Afhankelijk van de individuele constellatie van symptomen kan daarom worden gekozen.
Bovendien moet het aangetaste oor worden beschermd, bijvoorbeeld tegen water, en kan enige rust nodig zijn. Als het een bijzonder hardnekkige bacteriële ontsteking is, kan het gebruik van antibiotica kan worden overwogen. Hiervoor dient een arts te worden geraadpleegd.
In de regel zijn er geen late effecten, maar in bijzonder ernstige gevallen kan er langdurig gehoorverlies optreden. Trommelvliesontsteking hoeft niet met medicijnen te worden behandeld, omdat het meestal na een paar dagen tot een week vanzelf geneest. Als er echter ernstige pijn optreedt, pijnstillers zoals ibuprofen or paracetamol kan genomen worden.
Ibuprofen is ook ontstekingsremmend, terwijl paracetamol koorts vermindert. Afhankelijk van de individuele constellatie van symptomen kan daarom worden gekozen. Bovendien moet het aangetaste oor worden beschermd, bijvoorbeeld tegen water, en kan enige rust nodig zijn.
Als het een bijzonder hardnekkige bacteriële ontsteking is, kan het gebruik van antibiotica kan worden overwogen. Hiervoor dient een arts te worden geraadpleegd. In de regel zijn er geen late effecten, maar in bijzonder ernstige gevallen kan er langdurig gehoorverlies optreden.
