Hoestsiroop

Algemene informatie

A hoesten siroop (hoestwerende) is een geneesmiddel dat de irritatie van de hoest onderdrukt of dempt. Meestal is de basis voor een hoesten siroop is een eenvoudige siroop (Syrupus Simplex, gezuiverd water en huishoudelijke suiker) of een alcoholische oplossing. Een verscheidenheid aan hoesten Er zijn siropen met veel verschillende actieve ingrediënten verkrijgbaar.

Voor sommige actieve ingrediënten is het hoestverlichtende werkingsmechanisme zeer goed bekend, maar voor sommigen is het werkingsmechanisme ook grotendeels onbekend. Er zijn verschillende soorten hoest, dus het is belangrijk om de juiste hoestsiroop met een geschikt ingrediënt te kiezen. Hoestonderdrukkers worden gebruikt om droge, prikkelbare hoest te bestrijden en slijmoplossers helpen het lichaam om het slijm te verwijderen dat wordt geproduceerd door het eigen afweersysteem van het lichaam.

De meeste hoestverlichtende medicijnen bevatten opiaatderivaten die zijn afgeleid van opium maanzaad. Opiaten hebben niet alleen een analgetisch (analgetisch) effect, maar hebben ook een hoestverlichtend (hoeststillend) effect. Deze opiaatderivaten zijn alleen op recept verkrijgbaar en worden voornamelijk gebruikt bij droge prikkelbare hoest zonder slijmvorming.

Bijvoorbeeld codeinevallen dihydrocodeïne en noscapine in deze groep hoestsiropen. De werking van deze stoffen vindt centraal plaats zenuwstelsel, waar ze een dempend effect hebben op het hoestcentrum in de hersenen stengel en een licht kalmerend effect. Opiaatderivaten mogen maar een paar dagen worden gebruikt, omdat er een risico bestaat op het ontwikkelen van afhankelijkheid.

Hoestsiroop met nieuwere actieve ingrediënten bevat stoffen die deze verslavende werking niet hebben en de verzachtende (kalmerende) bijwerking. Clobutinol, levodropizine en pentoxyverine zijn voorbeelden van deze groep hoestsiropen. Vrij verkrijgbare (niet-plantaardige) hoestsiroop bevat vaak de werkzame stof dextrometorfan.

Dextrometorfan remt de irritatie van de hoest, maar laat in tegenstelling tot de opiaatderivaten toch een reinigende hoest toe. Het risico op het ontwikkelen van afhankelijkheid is ook aanzienlijk lager. Andere ingrediënten worden gebruikt om hoest met slijmvorming te behandelen, wat het hoesten gemakkelijker zou moeten maken.

Hoestverlichtende medicijnen mogen in dit geval niet worden gebruikt, omdat de onderdrukking van de hoestprikkel voorkomt dat het slijm in de luchtwegen wordt opgehoest, wat kan ademhaling en bevordert de afwikkeling van bacteriën in het vastzittende slijm. Hoestsiroop om slijm op te lossen (bevat slijmoplossend middel) bevat bijvoorbeeld acetylcysteïne (een mucolytisch middel, vermindert de taaiheid van het slijm) of broomhexine en ambroxol (secretolytica, stimuleren de afscheiding van de dunne bronchiale afscheiding). Hoestsiroop met deze ingrediënten is niet op recept verkrijgbaar.

Voor deze groep mucolytische hoestsiropen zijn de werkingsmechanismen niet allemaal duidelijk; de belangrijkste focus ligt op het normaliseren van de viscositeit van het slijm (slijmviscositeit). Hoestsiroop met kruideningrediënten kan ook de hoest verzachten (bijv. klein hoefblad, IJslands mos en heemst wortel) en hebben een slijmoplossend effect zoals tijm, klimop, sparren, venkel, eucalyptus en anijszaad. Hoesten is een onaangenaam symptoom van verkoudheid, maar hoesten heeft ook een belangrijke reinigende functie voor de longen, aangezien slijm moet worden opgehoest.

Hoesten bij zuigelingen en baby's is erg vervelend voor het kind, vooral 's nachts. Hoestonderdrukkers mogen alleen worden gebruikt als de baby één jaar oud is. Voordien moet bij hoesten altijd een kinderarts worden geraadpleegd.

Een kind ouder dan één jaar (sommige aanbevelingen zijn zelfs vanaf twee jaar) kan worden behandeld met hoestsiroop en huismiddeltjes, maar als de baby langer dan een week hoest, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Hetzelfde geldt als het kind hoest bloed, krijgt een koorts of braakt tijdens het hoesten. De verkoudheid kent gewoonlijk twee fasen, eerst met een droge, onproductieve hoest, en daarna met een vochtige, slijmvretende hoest.

Dit geldt overigens niet alleen voor kinderen, maar ook voor volwassenen. In de eerste fase zijn hoeststimulantia het medicijn bij uitstek, in de tweede fase is een slijmoplossend hoestsiroop geïndiceerd. Voor kinderen en baby's kunnen eenvoudige huismiddeltjes zoals warme melk mee honing of hoeststimulerende hoestsiroop zoals Tuscalman® helpen vaak tegen een droge hoest.

Sterkere ontstekingsremmende middelen, zoals die met codeine, zijn alleen op recept verkrijgbaar en moeten vooral worden gebruikt als de hoest u verhindert om de hele nacht door te slapen. tijm kan ook een ontspannend effect hebben op de luchtwegen door de essentiële oliën die het bevat, sputum bevorderen en doden bacteriën. Tijm verlicht ook krampen en prikkelbare hoest heesheid bij verkoudheid in de bovenste luchtwegen en kan worden gebruikt bij babyhoest vanaf een jaar. Tegen de vochtige, productieve babyhoest, die meestal in de tweede fase optreedt, kunnen slijmoplossende hoestsappen het ophoesten van slijm ondersteunen.

Hoestsiroop met de werkzame stof Clenbuterol (zoals Mucospas®) werkt slijm mobiliserend en kan ook al bij baby's worden gebruikt. Over het algemeen moet worden opgemerkt dat te veel alcohol (meer dan vijf procent) in de hoestsiroop niet geschikt is voor baby's en kinderen. Hoestsiropen hebben geen effect tegen de symptomen van kinkhoest.