Wat zijn de bijwerkingen van pijnstillers? | Pijnstillers

Wat zijn de bijwerkingen van pijnstillers?

Elke groep van pijnstillers heeft zijn specifieke bijwerkingen. De bijwerkingen van de niet-steroïde pijnstillers resulteren uit hun werkingsmechanisme. De hierboven genoemde cyclo-oxygenases spelen ook een belangrijke rol bij andere processen in het lichaam, met name de vorming van beschermend maagslijm.

Normaal gesproken is er een evenwicht van beschermend maagslijm aan de binnenkant van de maag slijmvlies en maagzuur, wat nodig is voor de spijsvertering maar schadelijk is voor het maagslijmvlies. Als niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen de vorming van beschermend maagslijm remmen, maagzuur krijgt de overhand en kan de maag muur. Als het te zwaar blijft lang bestaan, een maag of twaalfvingerige darm zweer ontwikkelt zich, wat in extreme gevallen kan leiden tot levensbedreigende maagperforatie.

Deze belangrijke bijwerking van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen kan al na enkele doses optreden. Om deze reden moeten risicopatiënten altijd aanvullend een zogenaamde maagbeschermer nemen, bijvoorbeeld een protonpompremmer. Patiënten die acetylsalicylzuur gebruiken (Aspirine®) lopen bijzonder risico omdat het ook de eigenschappen van ons verandert bloed bloedplaatjes zodat ze niet meer samen kunnen klonteren, wat op zijn beurt leidt tot verhoogde bloeding na verwondingen.

Een ander neveneffect dat niet mag worden verwaarloosd bij langdurig gebruik is het schadelijke effect op de hart- en nieren. Patiënten met problemen en ziekten van een van deze organen mogen alleen niet-steroïde gebruiken pijnstillers na overleg met een arts of in opdracht van de arts. Dit geldt ook voor patiënten met long ziekte, aangezien remming van cyclooxygenase ook leidt tot de te zwaar van andere stoffen die de pulmonale longblaasjes en dus maken ademhaling moeilijker en in extreme gevallen een astma-aanval kunnen veroorzaken bij astmapatiënten.

Opiaten zijn zeer effectief als ze veilig worden gebruikt en zijn ook gemakkelijk te beheersen. Een van de meest voorkomende bijwerkingen bij veel patiënten is misselijkheid en duizeligheid. Beide worden veroorzaakt door de effecten in de hersenen.

Deze effecten veroorzaken ook hoofdpijn en in zeldzame gevallen duizeligheid. Constipatie komt ook veel voor. Dit wordt veroorzaakt door een soort kramp in de darm (spasticiteit) en voelt aan het missen van darmbewegingen.

Een remedie is een laxeermiddel, een zogenaamd laxeermiddel, dat ook wordt voorgeschreven. Als er geen laxeermiddel op recept is voorgeschreven, moet het zo snel mogelijk worden ingenomen constipatie Veel andere bijwerkingen zoals veranderingen in eetlust, stemming, nier toevallen, verwardheid, nachtmerries, veranderde zintuiglijke waarneming, blaas ledigingsstoornissen zijn te wijten aan de veelvoudige effecten van opiaten op verschillende delen van het lichaam. Deze en vele andere bijwerkingen zijn zeer zeldzaam en kunnen in de bijsluiter worden gelezen.

De gevreesde ademhalingsverlamming is ook zeer zeldzaam bij correct gebruik van opiaten, maar het risico wordt verhoogd door onzorgvuldige combinaties met slaappillen of alcohol. Pijnstillers kunnen in veel verschillende vormen worden verkregen vanwege hun veelzijdigheid. Eerst en vooral de klassieke tabletvorm.

Opiaten worden vaak geleverd in de zogenaamde retardvorm. Vertragingsvorm betekent dat de tablet is omhuld met een beschermlaag tegen maagzuur en het actieve ingrediënt wordt slechts zeer langzaam vrijgegeven in dunne darm​ Dit zorgt voor een langdurig effect van de opiaten in het geval van permanent pijn.

De normale tabletvorm of de druppelvorm daarentegen werken zeer snel, maar slechts voor een zeer korte tijd en worden daarom vaak gebruikt tegen zogenaamde “pijn pieken ”tijdens plotselinge sterke pijnaanvallen. Een alternatief voor tabletten zijn bruistabletten die oplossen of vallen. Voor kinderen zijn zetpillen ook effectief gebleken.

Voor ernstig pijnzijn de meeste preparaten ook verkrijgbaar als injectieoplossingen voor directe injectie in de spier of een ader​ Door deze toedieningsvorm kunnen grotere hoeveelheden in het lichaam worden geïnjecteerd en is het effect vele malen sneller. Fentanyl pleisters hebben bewezen effectief te zijn voor een permanente aanvoer van het opiaat. Ze worden op de huid geplakt en geven vervolgens 72 uur lang hun actieve ingrediënt af.