Wat kan er achter zitten als je kuitpijn hebt zoals pijnlijke spieren maar niet aan sport hebt gedaan?
In deze context spelen twee hoofdverschijnselen een rol. Enerzijds kunnen reumatische spierklachten spierweefsel veroorzaken pijn vergelijkbaar met spierpijn. De oorzaak van het pijn is hier te zien in een auto-immuunreactie van het lichaam tegen zichzelf.
Niet elke reumatische patiënt krijgt spiermassa pijn in de kuit, maar onverklaarbare spierpijn vergelijkbaar kuit pijn kan een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van een reumatische aandoening. De tweede mogelijke factor zijn de zogenaamde statine-geassocieerde spiersymptomen, kortweg SAMS. Statines zijn een groep geneesmiddelen die tot de lipidenverlagende groep behoren.
Ze hebben het effect dat ze minder synthetiseren cholesterol van ingenomen voedingsvetten, daarom worden ze gebruikt bij mensen met een verhoogd cholesterolgehalte. SAMS behoort echter tot de meest voorkomende bijwerkingen van statines. Tot vijf procent van alle statinepatiënten klaagt over de bovengenoemde statine-geassocieerde spiersymptomen, die vaak de kuitspieren aantasten. De meest extreme vorm van deze symptomen is de zogenaamde rabdomyolyse, die kan leiden tot "spierafbraak".
De diagnose
Om onderscheid te maken tussen de verschillende oorzaken van kuit pijn en om het probleem van de aangedane patiënt te identificeren, moet eerst een gerichte en nauwkeurige anamnese worden uitgevoerd, waarbij bijzondere aandacht moet worden besteed aan de frequentie, de houding en de positie van de patiënt, evenals aan fysieke activiteit tijdens het begin van pijn, lokalisatie, bijbehorende symptomen en beperking van de kwaliteit van leven. Een gedetailleerd fysiek onderzoek moet dan worden uitgevoerd, waarbij de nadruk ligt op de kuitomtrek, kuitspieren, huidskleur, temperatuur en stevigheid van het weefsel, en huidspanning. Bovendien moet de onderzoekende arts de reflexen van de onderste extremiteit van de patiënt om zenuwstoornissen of schade uit te sluiten.
If zenuwschade of een hernia wordt vermoed, kan beeldvorming, zoals een MRI, nodig zijn. Als het reflexen zijn intact en de symptomen duiden op een trombose, een Doppler-echografie kan uitgevoerd worden. Dit kan de diagnose deep ader trombose.
Indien de medische geschiedenis en fysiek onderzoek onthullen een vermoedelijke hernia of schade aan zenuwenmoet beeldvorming worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen. In dit geval is een MRI bijzonder geschikt, aangezien zacht weefsel, zoals de tussenwervelschijf, wordt zeer gedetailleerd vastgelegd. Een MRI of beter nog, een CT kan ook worden uitgevoerd om degeneratieve veranderingen in de wervelkolom uit te sluiten.
In het geval van degeneratieve veranderingen, de spinal cord kan worden gecomprimeerd, wat ook kan leiden tot pijn, gevoelloosheid en krachtvermindering in de kuit. Daarnaast kunnen mogelijke botbreuken ook worden opgespoord door een Röntgenstraal of CT. Als de symptomen PAVK aangeven, a Doppler-echografie van de schepen kan uitgevoerd worden.Doppler-echografie is een goede manier om mogelijke smalle plekken te detecteren.
De onderzoeker meet eerst de pulsen dicht bij het lichaam, zoals de polsslag in de lies, en baant zich vervolgens langs de vaat- en zenuwbundel in de richting van de voet. Als de pols aan de voet niet meer waarneembaar is, kan dit een teken zijn van PAVK. De diagnose van trombose kan met deze procedure niet voldoende worden gediagnosticeerd.
Een normale echografie is beter geschikt om de diepe aderen van de been Kleine trombose kan echter niet altijd worden opgespoord. Een MRI met contrastmiddel is hiervoor het meest geschikt.
