Hartklepvervanging: toepassingen en gezondheidsvoordelen

A hart- klepvervanging is een prothetische vervanging voor hartkleppen wanneer ze niet meer goed werken. Het primaire doel van hart- klepvervanging is om chronische te voorkomen hartfalen.

Wat is een hartklepvervanging?

Hart kleppen voorkomen bloed van achterwaarts stromen op het kloppende hart, zodat het hart het efficiënt door het lichaam kan pompen. Kortom, het menselijk hart heeft vier kleppen: Aortaklep, pulmonale klep, mitralisklep en tricuspidalisklep​ Ze voorkomen het terugstromen van bloed bij het kloppend hart, zodat het hart het efficiënt door het lichaam kan pompen. Als het hart zijn werk niet langer kan uitvoeren, kan de bloed steunt onder meer in de organen en veroorzaakt daar schade. In het bijzonder treedt oedeem op, dat wil zeggen water retentie. Pulmonale en been oedeem komt zeer vaak voor en veroorzaakt grote problemen. Om het hart een deel van zijn pompfunctie terug te geven, wordt operatief een hartklepvervanging ingebracht. De indicatie hiervoor is afhankelijk van de symptomen en objectieve criteria. Dit zijn bijvoorbeeld de resterende uitwerpcapaciteit en de voorwaarde van de kleppen zelf. In ieder geval in de vroege stadia wordt meestal slechts één klep aangetast, zodat vervanging van alle vier hartkleppen tegelijkertijd is een absolute zeldzaamheid.

Vormen, typen en soorten

Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen mechanische en biologische hartklepvervangingen. Mechanische kleppen zijn meestal gemaakt van metaal en worden kunstmatig vervaardigd. Biologische kleppen zijn daarentegen afkomstig van dieren of mensen en worden getransplanteerd. Varken hartkleppenkomen bijvoorbeeld heel vaak voor. Beide soorten klepvervanging hebben individuele voor- en nadelen, dus de keuze moet worden aangepast aan de specifieke situatie van de patiënt. Mechanische hartkleppen hebben een zeer lange levensduur, die volgens prognoses uit laboratoriumtesten 100 tot 300 jaar kan bedragen. Biologische hartkleppen daarentegen moeten na een paar jaar worden vervangen omdat ze nog sneller verouderen en verkalken dan het eigen weefsel van het lichaam. Met dit nadeel moet rekening worden gehouden, vooral bij kinderen. Mechanische kleppen activeren echter het lichaamseigen stollingssysteem in grotere mate vanwege hun metalen oppervlak. Dit leidt tot een verhoogd risico op trombose en maakt antistollingsbehandeling levenslang noodzakelijk. In principe wordt mechanische klepvervanging toegepast wanneer patiënten nog een lange levensverwachting hebben en er geen contra-indicaties zijn voor anticoagulantia. Er moet echter altijd rekening worden gehouden met de individuele situatie, dus er zijn geen onweerlegbare regels over wanneer de vervanging moet plaatsvinden. Zo is het gebruik van biologische kleppen bij kinderen en omgekeerd mechanische kleppen bij oudere volwassenen althans niet volledig uitgesloten.

Structuur en werkwijze

Er zijn veel verschillende ontwerpen van mechanische hartkleppen, die enigszins verschillen in hun werking. Alle mechanische afsluiters bestaan ​​uit een metalen behuizing en een steiger bedekt met een polyester huls. Door dit ontwerp hebben al deze ventielen gemeen dat ze een geluid produceren dat bij goed luisteren kan worden waargenomen, de zogenaamde protheseklik. Het geluid is te wijten aan het feit dat de klepbladen op de klepring stoten wanneer de klep sluit. Het geluid heeft echter ook een positief neveneffect: het wordt doffer en stiller wanneer zich afzettingen hebben gevormd op de klepvervanging en duidt dus op eventuele problemen. Het weefsel van biologische kleppen is afkomstig van mensen of dieren. Klepvervangingen van menselijke oorsprong worden ook wel homografts genoemd. Als het klepweefsel afkomstig is van dieren, wordt dit een xenotransplantaat genoemd. Een relatief nieuwe mogelijkheid is om steigerconstructies te koloniseren met de eigen cellen van de patiënt en deze te gebruiken om een ​​klepvervanging te maken. Deze techniek, die bekend staat als tissue engineering, wordt vandaag de dag echter nog maar zelden gebruikt. Biologische kleppen zijn ook omgeven door een polyester huls om het hechten te vergemakkelijken. Een speciaal geval van de klepvervangingstechniek is de zogenaamde Ross-operatie. Deze procedure wordt gebruikt als er een defect is in het aortaklep bij kinderen of jonge volwassenen. Het wordt dan operatief vervangen door die van de patiënt pulmonale klep, die van aanzienlijk betere kwaliteit is dan welke kunstmatige klep dan ook pulmonale klep wordt over het algemeen aan minder druk onderworpen dan de aortaklep, kan deze vervolgens worden vervangen door een biologische klep.

Medische en gezondheidsvoordelen

Na succesvolle klepimplantatie is de patiënt in sommige gevallen volledig symptoomvrij. Gezondheid problemen zoals oedeem en verminderde inspanningscapaciteit zouden aanzienlijk moeten verminderen. Om complicaties op de weg te voorkomen, is uitgebreide nazorg echter erg belangrijk. Na een hartklepoperatie moet de patiënt eerst worden gecontroleerd in een intensive care afdeling​ Daarna kan hij worden overgeplaatst naar een cardiochirurgische of cardiologische normale afdeling. Het verblijf in het ziekenhuis duurt in totaal in totaal één tot twee weken. Daarna volgt meestal een revalidatieverblijf van enkele weken, waarbij de fysieke belasting geleidelijk en gecontroleerd wordt opgevoerd. Na ongeveer drie maanden moet de eerste follow-up worden uitgevoerd door echocardiografie​ Hier worden de functie en het uiterlijk van de kleppen beoordeeld. Antistollingsbehandeling is erg belangrijk, vooral in het geval van mechanische hartklepvervanging, om te voorkomen trombose​ Dit wordt gedaan met drugs zoals fenprocoumon or warfarine, die de eigen stolling van het lichaam verminderen. De dosering hangt ook af van het type prothese dat wordt geïmplanteerd. Na implantatie van een biologische klep moet de medicatie gedurende ongeveer drie maanden worden ingenomen, terwijl bij mechanische kleppen levenslang therapie is vaak essentieel. Er moet speciale aandacht aan worden besteed endocarditis profylaxe na klepvervanging: dit wordt aanbevolen voor alle procedures in de orofarynx, omdat anders bacteriën uit dit gebied kan zich vestigen op de hartkleppen en leiden tot ernstige infecties daar.