Ureteroscopie: behandeling, effecten en risico's

Ureteroscopie verwijst naar een ureteroscopie. Het is geschikt voor zowel diagnostische als therapeutische doeleinden.

Wat is ureteroscopie?

In de meeste gevallen wordt ureteroscopie uitgevoerd om urinestenen te verwijderen of nier stenen. Ureteroscopie wordt ook wel ureteroscopie genoemd. Wanneer de nierbekken wordt ook geëvalueerd, artsen noemen het ureterorenoscopie. Het wordt gebruikt voor urologische evaluatie van de urineleider en is een van de routinematige medische procedures in de urologie. Ureteroscopie is een endoscopische procedure. Er worden dus verschillende endoscopen gebruikt voor ureteroscopie. De speciale ureteroscopen zijn flexibel, halfstijf of stijf. De diameter van de smalle medische instrumenten is tussen de 2 en 4 millimeter. Daarnaast hebben de endoscopen een werkkanaal, een irrigatiekanaal en een lichtgeleider inclusief optiek. Semi-rigide mini-ureteroscopen worden als bijzonder geschikt beschouwd voor ureteroscopie.

Functie, effect en doelen

Ureteroscopie kan zowel voor diagnostische doeleinden als voor therapie​ In de meeste gevallen wordt ureteroscopie uitgevoerd om urinestenen te verwijderen of nier stenen. Steenafval als gevolg van ESWL (extracorporaal schokken golflithotripsie) wordt ook uit het organisme verwijderd door ureteroscopie. Diagnostisch is ureteroscopie nuttig als de patiënt lijdt aan vernauwing van de urineleiders, of om nierbektumoren en ureterale tumoren uit te sluiten. Indicaties voor ureteroscopie zijn onder meer endourologische urinesteen therapie, het nemen van een weefselmonster voor histologisch onderzoek, het nemen van een urinemonster of spoelvloeistof om cytologisch onderzoek uit te voeren, en het ophelderen van onnauwkeurige massa's in het ureterale gebied en het nierbekkenholtesysteem. Andere mogelijke toepassingen zijn de behandeling van ureterale en nierbekkenstenose, het verhelderen van onduidelijke bloedingen in de bovenste urinewegen en lokale behandeling van oppervlakkige tumoren in de ureterale en nierbekkenholte. Voordat ureteroscopie begint, krijgt de patiënt een algemeen verdovend​ De procedure wordt meestal als intramurale patiënt uitgevoerd, maar kan ook poliklinisch worden uitgevoerd. Om een ​​ureteroscopie uit te voeren, wordt een stijve of flexibele endoscoop in de urineleider via de urinebuis en urine blaas​ Tijdens deze procedure heeft de behandelende arts altijd visuele controle via een aangesloten monitor. Röntgenstraal controle wordt meestal ook uitgevoerd. Op deze manier heeft de arts toegang tot alle belangrijke beeldinformatie tijdens de minimaal invasieve procedure. Ureteroscopie wordt meestal uitgevoerd door een ervaren uroloog. In sommige gevallen kan het nodig zijn om de opening van de urineleider​ Daarnaast is het vaak handig om een ​​contrastmiddel in te spuiten. Dit maakt een verbeterde oriëntatie over het ureterale gebied mogelijk. Obstakels kunnen met deze methode ook gemakkelijk worden geïdentificeerd. Als de urine blaas kan niet worden gepasseerd, wat het geval kan zijn vanwege een vergrote prostaat, wordt het door de buikwand geprikt om een ​​toegang te creëren. Aan het einde van het onderzoek brengt de uroloog een ureter in stent​ Tenzij er complicaties zijn, wordt de spalk na 48 uur verwijderd. Het doel van de meeste ureteroscopieën is om bestaande ureterstenen te verwijderen of nier stenen uit het lichaam. Nierstenen treft ongeveer 15 procent van alle mannelijke patiënten en 5 tot 10 procent van alle vrouwen. Als de stenen leiden tot een verstopping van de urinewegen, kan dit leiden tot aanzienlijke pijn​ Normaal gesproken verlaten de stenen op natuurlijke wijze het organisme. Als dit echter niet gebeurt, is ureteroscopie vereist om ze te verwijderen. Typische indicaties voor ureteroscopie zijn groter dan gemiddelde stenen die vastzitten in de urineleider of urinestasis in de richting van de nier. Nadat de ureteroscoop is ingebracht, wordt de blokkeersteen in kleinere stukjes gebroken. EEN schokken hiervoor wordt meestal een golfgenererende laser gebruikt. Een kleine pincet, die deel uitmaakt van de ureteroscoop, wordt gebruikt om de resulterende kleinere steenfragmenten uit de ureter te verwijderen. Door de nier- of urinestenen te verpletteren en te verwijderen, krijgt de patiënt weer vrijheid van pijn.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Af en toe kan ureteroscopie ook gepaard gaan met bepaalde risico's. Complicaties zoals infectie, uretervernauwing met littekens of letsel aan de urineleider komen echter zeer zelden voor. Andere complicaties kunnen zijn koorts, perforatie van de urineleider of ureterale avulsie. Ook het ontstaan ​​van een stenose (vernauwing) wordt denkbaar geacht, die dan weer behandeld moet worden. Het is belangrijk om door de arts volledig geïnformeerd te worden over mogelijke complicaties en bijwerkingen. Bovendien zijn er bepaalde contra-indicaties. Ureteroscopie mag bijvoorbeeld niet worden uitgevoerd als de patiënt lijdt bloed stollingsstoornissen of a Urineweginfectie​ Deze contra-indicaties kunnen worden geïdentificeerd door een voorafgaand onderzoek. Een andere contra-indicatie is de aanwezigheid van obstructies van de doorgang, waaronder mogelijk stenose. Behandeling met een endoscoop dient dan vanwege mogelijke complicaties te worden vermeden. Nadat een ureteroscopie is uitgevoerd, wordt de patiënt een tijdje geobserveerd. Dit geldt ook als de ingreep poliklinisch wordt uitgevoerd. Op de dag van de ureteroscopie wordt een echografie (ultrageluid onderzoek) en een Röntgenstraal worden uitgevoerd. De volledige verwijdering van de stenen wordt gecontroleerd. Om te voorkomen dat er weer stenen ontstaan, moet de patiënt meer dan 2.5 liter vocht per dag drinken en voldoende bewegen. Drinken helpt ook om te spoelen kiemen die in de urinewegen zijn terechtgekomen blaas uit het lichaam. Als er onverwachte bijwerkingen optreden na ureteroscopie, zoals ernstig pijn, koorts, urineretentie of bloeding, dient u snel contact op te nemen met een arts. Follow-up na ureteroscopie moet strikt worden gevolgd.