Tongcoating

Introductie

De tong is absoluut noodzakelijk voor spreken en slikken. Als het gecoat is, pijn doet of brandt, is dit vaak een indicatie van lichamelijke ziekte. Tong Met name coating is een film die de bovenzijde van de tong bedekt en vaak kan worden afgeveegd.

Vergelijkbaar met tandheelkundige gedenkplaat, bacteriën zijn hierin aanwezig en afhankelijk van de samenstelling blijft deze film aan de tong in meer of mindere mate. Het kan zich bijzonder goed op de tong verspreiden en daar hechten, want er zijn er veel smaak klieren en groeven op het oppervlak van de tong, waartussen een afzetting gemakkelijk mogelijk is. Het wordt meestal voorzichtig ingewreven mondhygiëne en eten.

Oorzaken voor tongcoating

Tongcoating komt in de meest voorkomende situaties voor en wordt vaak veroorzaakt door een zeer onschadelijke oorzaak. Het bestaat meestal uit dode cellen, voedselresten en de bacteriën gevonden in de mondholte. Er zijn verschillende voedingsmiddelen die de binding ondersteunen, zoals uien, koffie, thee of alcohol.

Na het nuttigen van dergelijke dranken en voedingsmiddelen, merkt men heel vaak een onaangename film op de tong. Het laagje op de tong wordt meestal door het voedsel weggeveegd, maar hoe sneller u het opslokt, hoe beter het hecht. Omdat de chyme niet in de mond lang genoeg kan de coating op de tong niet worden weggewreven.

Een andere oorzaak is onvoldoende mondhygiëne. Als de tanden niet schoon genoeg zijn, heeft de tong ook de neiging gedenkplaat. Verder zijn er ook verschillende ziektes die veroorzaken gedenkplaat op de tong.

Een schimmelinfectie van de mondholte veroorzaakt een witachtige laag en veroorzaakt vaak ook een brandend gevoel in de tong. In zeldzame gevallen kunnen infectieziekten zoals difterie, scharlaken koorts of buiktyfus veroorzaken ook een laag op de tong. Maar rokers hebben ook een verhoogde neiging tot een beklede tong als gevolg van het hermodelleren van weefsel.

De cellen van de orale slijmvlies en het oppervlak van de tong verandert en de rook kan zich daar neerzetten of bezonken voedselresten en dode cellen verkleuren. De coating heeft dan een bruine kleur. Zoals hierboven beschreven, is een donkere laag op de tong niet ongebruikelijk na langdurige antibioticabehandeling.

Vaak ontstaat er een “zwarte harige tong”, waarbij de tong soms ook wat dunner wordt. Deze veranderingen zijn echter omkeerbaar en verdwijnen relatief snel weer nadat de medicatie is stopgezet. Mocht deze bijwerking optreden, dan dient dit met de behandelende arts te worden besproken en dient vervolgens te worden besloten of indien nodig medicatie kan worden gewijzigd.

Wanneer er een verkoudheid optreedt, de immuunsysteem is erg zwak, virussen hebben het gemakkelijk en in de meeste gevallen stroperig speeksel is geproduceerd. De cel blijft een witte laag vormen, die door de ontsteking en de laag moeilijk te verwijderen is speeksel productie. De coating verspreidt zich over de hele tong, maar in het geval van een ontsteking van de keelholte treft deze vooral het achterste derde deel van de tong.

Bijkomende symptomen zijn keelpijn, rhinitis, hoesten of hotness. De coating op de tong is in dit geval onschadelijk en verdwijnt zodra de kou is genezen. Rusten en medicijnen tegen de kou zijn hier de methoden bij uitstek om de coating op lange termijn te verwijderen.

Als de coating op de tong wordt veroorzaakt door een schimmel, wordt dit spruw genoemd. Het is een infectieziekte van de mond en keel, die vaak wordt aangetroffen bij prothesedragers. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door de gist schimmel candida albicans

Het tast de wangen, lippen, tong en gehemelte aan en vormt een witachtige laag. Als dit wordt weggeveegd van de aangetaste gebieden, een ontstoken, roodachtig gezwollen mondslijmvlies is zichtbaar. Soms bloedt het bij aanraking.

Aan het begin van de ziekte zijn alleen geïsoleerde witte vlekken op de tong zichtbaar, die na verloop van tijd overgaan in grotere witachtige gebieden. Er treden verschillende andere symptomen op. Vaak is er droog mond, slechte adem, smaak aandoeningen en een brandend gevoel van de mondelinge slijmvlies.

Baby's, mensen met een verzwakt immuunsysteem of ouderen worden vaak getroffen door een schimmelinfectie. De reden hiervoor is het verzwakte immuunsysteem, die de schimmel niet voldoende als indringer kunnen bestrijden. Nemen antibiotica evenals onvoldoende mondhygiëne kan hier ook aan bijdragen. Deze ziekte wordt altijd behandeld met een antischimmelmiddel (antimycoticum), dat verdere verspreiding voorkomt.

De HIV-infectie schaadt de immuunsysteem. Ziekteverwekkers die de ziekte veroorzaken, hebben het dan gemakkelijk en verspreiden zich sneller dan bij gezonde mensen. Een schimmelinfectie komt vaak voor bij met hiv geïnfecteerde personen.

Vaak rijst dan de vraag of dit symptoom een ​​teken is van de acute of de reeds bestaande infectie. Aangenomen kan worden dat dit symptoom pas in een late fase van de ziekte optreedt, omdat er al een zekere voorbeschadiging van het immuunsysteem aanwezig moet zijn om de schimmel zich te verspreiden. Met de gezonde paddenstoelen hebben slechte kaarten, een verspreiding kan alleen plaatsvinden in een slechte staat volksgezondheid, als er niet meer voldoende verdedigingstroepen aanwezig zijn.

Dit kan interessant voor u zijn: Symptomen van een hiv-infectie De constante rook die de mondholte verandert het oppervlak van de tong. Door de constante belasting zijn de cellen aan het hermodelleren en worden ze ruwer, er vormt zich een soort hoornlaag in de mondholte. Dit veroorzaakt een verhoogde vorming van coating op de tong.

De laag op de tong van rokers is vaak geel tot bruinachtig en wordt versterkt door koffieconsumptie. Daarnaast hebben veel rokers ook interactie met parodontitis, omdat ze vatbaarder zijn voor deze ziekte dan niet-rokers. De toegenomen coating van de tong gaat dan meestal gepaard met een onaangename slechte adem.

Bij het piercen van een tongpiercing, ontwikkelt zich een laag van de tong op de wondplaats, die wordt geactiveerd door het genezingsproces, en de tong zwelt in dit gebied. Er komt geelachtige wondafscheiding naar voren, die met een wattenstaafje moet worden verwijderd. De tandplak kan voorzichtig worden verwijderd met een tandenborstel. Rondom de piercing kan meestal maar heel slecht worden gereinigd, omdat dit gebied door de wond heen brandt. Daarnaast moeten mondspoelingen met desinfecterende middelen zoals Chlorhexamed worden gebruikt, zodat een bacteriële ontsteking zich niet verder verspreidt.