Tics bij de baby | Tics

Tics bij de baby

Sommige ouders melden "tics”Van hun baby's, zoals het ophalen van de schouders of het schudden van het lichaam. Net als bij tics bij andere leeftijdsgroepen zijn deze tics meestal onschadelijk en verdwijnen ze even spontaan als ze zich voordeden. De oorzaak van de babytijd tics is waarschijnlijk de groei van het kind hersenen.

Het verschil hersenen structuren en verschillende zenuwbanen moeten na de geboorte groeien en zich ontwikkelen. Zogenaamde patroongeneratoren, die nodig zijn voor vitale functies zoals ademhaling, worden “geleverd” bij de geboorte. Deze patroongeneratoren kunnen ook ritmische spiertrekkingen veroorzaken en moeten eerst nauwkeurig worden gereguleerd.

De motortics kunnen de baby eruit gooien evenwicht voor een korte tijd. Een "kleine tik" kan er dan voor zorgen dat de baby bijvoorbeeld van de commode valt. Anders zijn deze tics meestal onschadelijk zonder bijkomende afwijkingen. Wanneer de groei en rijping van de hersenen en zenuwbanen compleet zijn, verdwijnen de tics meestal vanzelf.

Tics voor volwassenen

Tics zonder reeds bestaande aandoeningen zijn zeldzamer bij volwassenen. Ze kunnen lijken op die in andere leeftijdsgroepen, in de vorm van knipogen, gezichtsuitdrukkingen spiertrekkingen, je keel schrapen en dergelijke. Als de tics optreden op volwassen leeftijd zonder eerdere ziekte, geldt hetzelfde als bij andere leeftijdsgroepen.

Meestal zijn ze tijdelijk, onschadelijk en kunnen ze worden verergerd door stress. Volwassenen kunnen de tics zoveel mogelijk leren beheersen door middel van specifieke perceptietraining. De mate waarin dit lukt is zeer individueel en hangt van verschillende factoren af. De perceptietraining kan in verschillende worden ingebed ontspanning technieken en lichaamsbewustzijnsoefeningen.

Individuele, professionele ondersteuning is in sommige gevallen nuttig. Verder is bij sommige volwassenen waargenomen dat, bijvoorbeeld tijdens het zingen, de tics voor korte tijd kunnen verdwijnen. Dit kan te maken hebben met een verbinding tussen bepaalde delen van de rechterhersenhelft. Maar dit is nog niet wetenschappelijk bewezen en wordt controversieel besproken. Voor sommige getroffenen en hun familieleden kan een bezoek aan een zelfhulpgroep ondersteuning bieden.