Therapie Behandeling Wat helpt?
Door het ontstekingsproces ervaren veel patiënten pijn tijdens bewegingen, sporten of soms zelfs tijdens ademhaling. Het gebruik van analgetica (pijnstillers) en ontstekingsremmende medicijnen kunnen de pijn en ook het ontstekingsproces. Ibuprofen en diclofenac (Cox-remmers) zijn hier de favoriete medicijnen.
Deze mogen echter niet gedurende lange tijd in hoge doses worden ingenomen, omdat ze kunnen leiden tot gevaarlijke bloedingen in de maag In acute pijn, licht spierverslappers (geneesmiddelen om de spieren te ontspannen) kunnen ook worden gebruikt - dit vermindert de tonus (spanning) van de spieren en dus het trekken op de punten die door Tietze-syndroom. Bovendien kan voor acute pijnverlichting het betreffende gewricht lokaal worden behandeld met een verdovingsmiddel.
Dit omvat het injecteren van een plaatselijke verdoving (medicatie voor plaatselijke verdoving) in de aangetaste rib kraakbeen. Bij de toepassing van manuele therapie /osteopathie, is het mogelijk om de pijn te verlichten door verkeerde standen van de ribben, wervels en borstbeen (borstbeen) in relatie tot elkaar. Het idee hierachter is dat blokkades in de gewrichten tussen de ribben en wervels veroorzaken een onnatuurlijke houding en beweging van het bovenlichaam. Door het gericht opheffen van deze blokkades met behulp van diverse technieken van Manuele Therapie wordt de verkeerde belasting weggenomen of verminderd en zou de pijn minder moeten worden of idealiter verdwijnen.
Omdat de verkeerde houding vaak gedurende lange tijd aanwezig is, duurt het vaak even voordat de ontsteking is verdwenen en het lichaam zich aan de oorspronkelijke houding heeft aangepast. Het versterken van de spieren tijdens fysiotherapie of gerichte training is nuttig voor langdurige stabilisatie en het voorkomen van verdere gevallen. In de regel is hiervoor geen speciale therapie nodig Tietze-syndroom, aangezien de ziekte en dus de pijn vanzelf verdwijnt.
In sommige gevallen kan de arts ontstekingsremmers voorschrijven pijnstillers om de behandeling te begeleiden en te verwijzen naar verschillende zeer eenvoudige oefeningen voor thuisgebruik. Om 5 minuten bewust te gaan zitten en u te concentreren op de ademhaling en de ademhalingsbeweging is een mogelijkheid om bij te dragen aan de verbetering thuis. Sinds de ademhaling beweging kan vaak pijn in de thorax /borstis bewust "tegen-ademen" tegen de pijn gunstig om de plattere, zachte ademhaling, die vaak automatisch plaatsvindt, tegen te gaan.
Een houdingscorrectie zittend kan ook meerdere keren per dag bewust worden uitgevoerd: Rug recht, hoekpunt iets naar het plafond trekken, kin iets naar boven bewegen. borst, beweeg de onderrug iets in de holle rug, breng de schouderbladen samen zodat de borst naar voren beweegt. Eindelijk een stretching oefening voor de middenrug en borst kan ook worden uitgevoerd: in een viervoetige positie, verplaats je eerst naar de holle rug (met de hoofd rusten op de nek) en maak dan de rug van een kat door de kin naar de borst te bewegen. Wissel beide posities meerdere keren achter elkaar af.
Chirurgie in aanwezigheid van Tietze-syndroom is meestal geen therapeutisch onderdeel van de mogelijke behandelingsbenaderingen. De reden hiervoor is enerzijds dat is bewezen dat de symptomen vaak vanzelf verdwijnen en dat patiënten met een operatie “overbehandeld” worden. Zelfs de chronische vorm van de ziekte wordt niet operatief behandeld, aangezien er in veel gevallen geen duidelijke reden voor is en dus geen therapeutisch aanvalspunt voor chirurgische behandeling.
Aan de andere kant zijn er veel effectievere en minder ingrijpende behandelingsopties (bijv. Medicatie, fysiotherapie en acupunctuur), waarvoor meestal geen operatie nodig is. Ten slotte kan in het algemeen het ontbreken van de noodzaak van een operatie worden gezien als een reden voor het afzien van operatie voor het Tietze-syndroom, met te weinig symptomen en onduidelijkheid over de oorsprong. Slechts zelden wordt een bezoek aan een fysiotherapeut door de behandelende arts aanbevolen in het geval van het Tietze-syndroom, dat na verloop van tijd meestal vanzelf terugkeert.
Fysiotherapie kan in dit ziektebeeld alleen zin hebben in die zin dat het wordt gebruikt om een door de pijn veroorzaakte verlichtende houding in de romp tegen te gaan. Een ontlastende houding leidt er vaak toe dat de rompmusculatuur gespannen wordt en geen vrije beweging toelaat, waardoor extra pijn kan ontstaan door verharding van de spieren. We gebruiken losmakende, ontspannende massages van de rugspieren, triggerpoint-behandelingen, manuele therapie, proprioceptieve neuromusculaire fascilisatie (PNF) en craniosacraal therapie.
Bovenstaande oefeningen voor thuisgebruik kunnen ook door de fysiotherapeut gegeven worden. Voor de homeopathische behandeling van het Tietze-syndroom kunnen verschillende preparaten voor injectie worden gebruikt. Hoofdzakelijk worden de twee preparaten Zeel® en Traumeel® gebruikt. Ze worden gedurende enkele weken in het aangetaste gewricht geïnjecteerd. Hun belangrijkste toepassingsgebied ligt echter bij de behandeling van artrose in gewrichten.
Alle artikelen in deze serie:
