Symptomen Klachten
De symptomen die optreden zijn meestal niet karakteristiek: er wordt geschopt; vooral in het geval van steken pijn in de rechter bovenbuik of onder de ribbenbogen (medisch: overbuikheid) is een perforatieletsel een typische oorzaak. Verdere gevolgen van maagbloeding (gastro-intestinale bloeding) zijn directe gevolgen van hevig bloeden, en hun omvang wordt ook bepaald door de hoeveelheid bloed verlies. Het wordt veroorzaakt door het gebrek aan volume: in extreme gevallen is het ernstig bloed verlies kan zelfs leiden tot (volumetekort) schokken.
Bloed verlies is levensbedreigend vanaf ongeveer 20% van het normale bloedvolume. Typisch voor bovendeel maagbloeding is de braken van bloedige maag inhoud, die wordt genoemd hematemesis (braken, Grieks häma = bloed) en komt nooit voor bij lagere maagbloeding (maagbloeding). De kleur van het braaksel geeft de arts verdere aanwijzingen over de locatie van de bloedingsbron: als het bloed in contact is geweest met het zoutzuur van de maag, krijgt het braaksel een zwarte kleur, vaak omschreven als "koffiedik", als gevolg van de chemische reactie van het bloedpigment heem in het bloed met het zoutzuur om een product te vormen dat hematine wordt genoemd.
Als het bloed niet in contact komt met zoutzuur, bijvoorbeeld als de slokdarm bloedt, is het uitgebraste bloed lichtrood (als het uit een slagader met zuurstofrijk bloed) of donkerrood (veneus bloed). Door het bloed af te voeren uit een bloedingsbron in de maag In de darmen kan bloeding van het bovenste deel van het maagdarmkanaal ook leiden tot de afvoer van bloederige ontlasting. Ook hier wordt onderscheid gemaakt tussen zwarte ontlasting veroorzaakt door zoutzuur (medische term: melena) en rood bloed, ook wel hematochezia genoemd, dat wordt opgeslagen in de ontlasting.
In tegenstelling tot wat men aanvankelijk zou vermoeden wanneer bloed de darm verlaat, komen beide symptomen vaker voor in de bovenste dan bij de onderste gastro-intestinale bloeding (gastro-intestinale bloeding). Opvallend is de doordringende geur van teerachtige ontlasting en hun plakkerige, glanzende uiterlijk, waardoor de arts ze gemakkelijker kan onderscheiden van andere, mogelijk op elkaar lijkende uitscheidingsproducten (zwartgekleurde ontlasting hoeft geen gastro-intestinale bloeding te zijn). komt ook voor bij het gebruik van geneesmiddelen die steenkool, bismut of ijzer bevatten en is zelfs beschreven na het eten van bosbessen). Opgemerkt moet worden dat het verwijderen van teerachtige ontlasting altijd duidt op een vroegere bloeding: het bloed moet minstens acht uur in de darm hebben gezeten.
en zwarte ontlasting
- Misselijkheid
- Gevoel van volheid en
- Pijn in de bovenbuik.
- Om de hartslag te versnellen (tachycardie) en
- Onrust
- Voor hoofdpijn
- Duizeligheid en
- Koud lassen.
In de meeste gevallen, zoals hierboven beschreven, maagbloeding wordt pas opgemerkt als er is braken van bloed (hematemesis), zwart gekleurde ontlasting (teerachtige ontlasting) of zelfs circulatiestoornissen veroorzaakt door een tekort aan bloed (volumetekort schokken). Mild en chronisch maagbloeding kan zelfs lange tijd onopgemerkt blijven en wordt dan alleen bij toeval opgemerkt tijdens routinematig medisch onderzoek. Het verband tussen het voorkomen van pijn in het gebied van de maag als een alarmerend teken en het feitelijke bestaan van een bloeding is niet altijd noodzakelijkerwijs gegeven.
De reden hiervoor is dat bloeden op zich geen pijn veroorzaakt, zodat er niet alleen mag worden aangenomen dat bloeding optreedt als er klachten zijn in de linker of middelste bovenbuik. Ontsteking van de slijmvliezen van de maag (gastritis) en maagzweren (ulcus ventriculi) veroorzaken eerder irritatie van de zenuwen met bijbehorende pijnlijke gewaarwordingen, waartoe beide ziekten kunnen leiden maagbloeding in de loop van de ziekte en dus eraan voorafgaan. Pijn in de maagstreek is daarom waarschijnlijker een symptoom van een onderliggende oorzaak maagaandoeningen met mogelijke bloedingsmogelijkheid, hoewel de bloeding niet aanwezig hoeft te zijn op het moment van pijn.
Maagslijmvliesontsteking kan symptomatisch worden, niet alleen van de linker- of middenbovenkant pijn in de buik maar ook van misselijkheid, boeren en een gevoel van volheid. Opvallende maagzweren worden vooral direct na het eten ervaren als doffe en doordringende pijn. Deze typische symptomen, zowel voor maagzweren als voor ontsteking van de slijmvliezen van de maag, worden echter slechts door ongeveer 50% van alle patiënten beschreven; in de andere helft blijven deze ziekten ook onopgemerkt.
Het is ook belangrijk op te merken dat niet elke pijn in de maagstreek een direct teken is van een maagaandoening. Linkszijdig en midden boven pijn in de buik kunnen ook symptomen zijn van een aantal andere buikaandoeningen, zoals ziekten van de twaalfvingerige darm (bijv. twaalfvingerige darm zweer), de alvleesklier (bijv. pancreatitis), de milt (miltaanval, milt scheur) of de nieren of de urinewegen (nier steen, ureterale steen, ontsteking van de nierbekken).
