Synoniem
maagbloeding Een maagbloeding is een bron van bloedingen in het gebied van de maag veroorzaakt door verschillende basisziekten met bijbehorende symptomen en soms levensbedreigende gevolgen, waardoor het noodzakelijk is om zo snel mogelijk in te grijpen en een diagnose te stellen.
Oorzaken / vormen
In meer dan de helft van de gevallen is de oorzaak van een maagbloeding een maagbloeding zweer (ulcus duodeni, ventrikuli), die zich onopgemerkt in de maag muur voor een lange tijd en leidt uiteindelijk tot bloedingen. In ongeveer 50% van de gevallen hebben patiënten met een maagbloeding een of meer van dergelijke zweren. Iets minder vaak (15%) wordt maagbloeding veroorzaakt door erosies door maagmigratie.
In de meeste gevallen is deze vorm van wanderosie te wijten aan het feit dat te weinig maag slijmvlies is opgebouwd, maar de maagzuur ongehinderd in contact komt met de onbeschermde maag muur. Dit tast de maagwand aan en kan leiden tot bloedingen. In de meeste gevallen is de verminderde mucosale productie te wijten aan de chronische inname van ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's).
In ongeveer 1-5% van de gevallen van maagbloeding is de oorzaak een kwaadaardige tumorontwikkeling in de maag (maagcarcinoom). In zeldzame gevallen kunnen goedaardige tumoren ook maagbloedingen veroorzaken. Bovendien, ernstige kuren van gastritis (chronische gastritis) kan leiden tot maagbloedingen.
Chronische en intensieve alcoholconsumptie met sterk alcoholische dranken kan dergelijke chronische gastritis. Relatief zelden treedt maagbloeding op als gevolg van vasculaire misvormingen in het gebied van de maagwand (zogenaamde angiodysplasieën). Deze zijn al bij de geboorte aanwezig en veroorzaken geen ongemak.
Ze worden gekenmerkt door ofwel de angiodysplasieën die vanzelf opengaan door de sterke druk of door hoekige, slecht gekauwde voedselresten die leiden tot een mechanische verwonding van het vat. In ongeveer 5% van de gevallen kan geen oorzaak van de maagbloeding worden gevonden, die dan in de meeste gevallen weer stopt.
- Sterk kronkelige vasculaire anatomie met
- Gevuld lumen van het vat en bijbehorende
- Hoge bloeddruk in de schepen.
Stress op zich veroorzaakt meestal geen maagbloeding.
Het is echter bekend dat stress kan leiden tot een verhoogde incidentie van maagaandoeningenzoals maagzweren (ulcera ventriculi of duodeni) en ontsteking van de slokdarm. Bij beide ziekten is het risico op bloedingen in de maag verhoogd. Vooral maagzweren kunnen hevig bloeden en resulteren in gevaarlijke bloed verlies.
Symptomen die wijzen op een pepticum zweer onder meer druk of pijn in de bovenbuik, misselijkheid en verlies van eetlust. Patiënten die lijden aan peptic zweer of ontsteking van de slokdarm worden meestal gestart met medicatie met een zuurremmer (bijvoorbeeld protonpompremmer zoals pantozol). Hierdoor wordt de maagafscheiding minder zuur en kan de zweerontsteking beter genezen.
Alcohol leidt ook niet direct tot maagbloedingen. Het lijkt echter bewezen te zijn dat frequente consumptie van (high-proof) alcohol leidt tot frequentere ontsteking van de slokdarm. slijmvlies en oppervlakkige schade aan de maagwand. Als gevolg van deze beschadiging van het slijmvlies neemt de kans op het optreden van maagzweren toe.
Zo'n maagzweer kan op zijn beurt vaak bloeden, wat in sommige gevallen kan leiden tot ernstige bloed verlies met een dringende behoefte aan klinische behandeling. Van nogal wat medicijnen is bekend dat ze het risico op het optreden van maagzweren aanzienlijk verhogen. Als zo'n zweer aanwezig is, bestaat het risico dat deze gaat bloeden.
Soms leidt dit tot een levensbedreigend verlies van bloed. Met name geneesmiddelen uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), die worden ingenomen als: pijn en ontstekingsremmende medicijnen, verhogen het risico op het ontwikkelen van a maagzweer wanneer genomen over een langere periode. Deze pijnstillers omvatten ibuprofen en diclofenac.
Als deze geneesmiddelen bovendien worden gecombineerd met een cortisone voorbereiding neemt het risico op het ontwikkelen van een maagzweer 16 keer toe in vergelijking met de normale populatie. Daarom is het belangrijk dat patiënten die regelmatig medicijnen van deze groepen nemen, profylactische therapie krijgen om hun maag te beschermen. Medicijnen die ook worden gebruikt om bestaande maagzweren of slijmvliesontsteking te behandelen (bijv. protonpompremmers) zijn hiervoor geschikt. Ze verminderen de zuurproductie in de maag en remmen daardoor de voortgang van de ontstekingsreactie.
Deze geneesmiddelen omvatten pantozol en omeprazol. Patiënten die reguliere medicatie gebruiken, zoals: ibuprofen dient u eenmaal per dag zo'n zuurremmende tablet in te nemen. Dit vermindert het risico op het ontwikkelen van een maagzweer – en daarmee het risico op maagbloedingen.
Lokale toepassing van diclofenac (bijvoorbeeld als Voltaren zalf) of ibuprofen verhoogt niet het risico op het ontwikkelen van een maagzweer. 1 Ibuprofen Ibuprofen is een geneesmiddel met een pijnstillende en ontstekingsremmende werking en behoort tot de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Het is een populaire pijn medicatie, net als andere leden van deze groep actieve ingrediënten.
Bij regelmatig gebruik is er echter een verhoogd risico op het ontwikkelen van maag- of darmzweren. Daarom moet, als ibuoprofen regelmatig moet worden ingenomen, een extra tablet worden ingenomen om de maag te beschermen. Een medicijn uit de groep van zuurremmers, zoals pantozol, is hier geschikt.
Als het dagelijks wordt ingenomen, wordt het risico op het ontwikkelen van een maagzweer aanzienlijk verminderd bij langdurige behandeling met ibuprofen. 2 Diclofenac Diclofenac is ook een geneesmiddel uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en wordt gebruikt als pijnstiller en ontstekingsremmer. Net als ibuprofen verhoogt diclofenac, indien regelmatig ingenomen, het risico op het ontwikkelen van maagzweren en twaalfvingerige darm.
Regelmatig gebruik van deze pijnstiller moet daarom worden gecombineerd met pantozol, een zuurremmer, die het maagslijmvlies beschermt en de ontwikkeling van een maagzweer zo effectief mogelijk tegengaat. 3 Aspirine Ook aspirine, een populaire pijnstiller die ook ontstekingsremmende eigenschappen heeft, verhoogt de kans op het ontwikkelen van een maagzweer en dus het risico op het ontwikkelen van maagbloedingen als het regelmatig wordt ingenomen, net als ibuprofen en diclofenac. In dit opzicht, als aspirine regelmatig wordt ingenomen, moet de dagelijkse inname van een maagbeschermende tablet, bijv. Pantozol, worden ingenomen.
